Van hoogstaande simulator, naar middelmatige arcaderacer. Ik vraag mijzelf af hoe zoiets nou toch kan gebeuren. Project CARS begon ooit als een veelbelovende serie die zich echt op de details wist te focussen. Details zijn juist hetgeen dat een autoliefhebber zo kan bekoren, maar met Project CARS 3 gooien ze al die details het raam uit en focust Slightly Mad Studios zich juist op het grotere publiek door er een generieke simcade van te maken. Eeuwig zonde, want hierdoor is de franchise een beetje de weg kwijt. Benieuwd waarom ik dit zeg?
Niet zo lang geleden is Slightly Mad Studios overgenomen door race-expert; Codemasters. Geen vreemde keuze, want Slightly Mad wist met Project CARS en Project CARS 2 twee uitstekende racegames neer te zetten die niet alleen lekker speelden, maar er ook nog eens bijzonder goed uitzagen. De games zaten tjokvol detail en het racen werd zo nauwkeurig mogelijk nagebootst in de game. Zo was het rijden lastig, maar wist je veel voldoening te halen uit een eerste plaats. Project CARS 3 trekt juist meer en meer richting de arcaderacers. De game is lang niet zo moeilijk en er zijn veel meer arcade-achtige dingen – zoals in-race challenges, punten voor perfecte lijnen en driftbonussen – die game aanvullen met extra doelstellingen.
De game bestaat uit een flinke sloot aan content. Zo zijn er ongeveer een dikke tweehonderd bolides om in te karren en zijn er zo’n vijftig locaties met gezamenlijk 150 tracks beschikbaar om te beracen. Dat betekent tegelijkertijd ook dat de singleplayer bomvol unieke races zit die je met verschillende type voertuigen dient te voltooien. Met een bepaald aantal punten acht de game je klaar voor een volgende klasse waarbij er nieuwe wagens in de garage vrijgespeeld worden. Deze kan je aanschaffen in ruil voor een virtuele currency die je verdiend gedurende de races. Iedere klasse bevat een sneller type auto die weer meer angstaanjagend dan de vorige is. Wat dat betreft scoort Project CARS 3 wel punten. De handling van iedere auto is weer anders en dat maakt het leuk om eens in een andere wagen te stappen. Daarnaast is er uiteraard ook een multiplayer aanwezig zodat je na het voltooien van honderden races in je eentje het kunt opnemen tegen echte spelers via het internet.
Hoewel Project CARS 3 absoluut weet te vermaken, is de game naar mijn mening een beetje het unieke kwijt. Het hoge sim-gehalte en de pracht en praal van de eerdere iteraties waren de dingen die de franchise zo uniek wisten te maken. Nu de game dit kwijt is, verliest Project CARS ook een groot deel van zijn charme. Dit zie je niet alleen in de switch naar een meer arcade-achtige feeling, maar ook in de kwaliteit van de game zelf. Zo heb ik flink wat op- en aanmerkingen over de algehele performance van de game.
De eerste auto in mijn wagenpark is de welbekende Honda Civic. Wanneer je inzoomt op de Civic zie je erg veel detail terug. Zo is het logo van het merk haarscherp en zie je de lijnen in de auto waardoor het design sterk naar voren komt. In een race is dat echter totaal anders. De auto’s barsten van de kartelranden en het logo op de kont van de auto lijkt haast een gecomprimeerde JPEG te zijn. Het is nog herkenbaar, maar zeker niet zo scherp en mooi als dat je gewend bent in bijvoorbeeld een Project CARS 2. Daarnaast levert de game op het gebied van performance ook bijzonder veel in. Je krijgt bij het opstarten keuze uit twee verschillende performance-instellingen. De één legt de nadruk op de resolutie en de ander focust zich op de framerate. Een wezenlijk verschil zie ik echter niet tussen de twee. De game weet in de resolutie-modus nauwelijks stabiel te draaien en vaak genoeg komt de framerate onder de 30 fps te liggen. In de framerate-modus haal je die 30 fps wel en kom je er soms zelfs boven. Stabiel is het echter niet en daardoor zal je veel schommeling bespeuren. Daarnaast heb je ook nog eens last van Pop-up en traag inladende textures. Het zijn allemaal van die dingen die aantonen dat de game simpelweg nog niet klaar was of dat er te weinig budget is toegewezen om net de game wat beter op de poetsen.
Het is jammer dat deze game de titel Project CARS 3 heeft gekregen. Het is namelijk geen slechte racer, maar wel een slechte Project CARS. De game mist de hardcore simulatie en is technisch gewoon niet op orde. Iets wat we van de vorige delen juist wel gewend waren. Wellicht heeft Codemasters genoeg simracers op de plank liggen en zochten ze juist naar een IP om om te toveren tot arcaderacer. In dat geval is het zonde dat ze dan gekozen hebben voor Project CARS, want de game is vrijwel gestript van diens identiteit. Daarnaast is de game, los of vast van of het een Project CARS is, kartelig, instabiel wat betreft de framerate en loopt het over van pop-up en traag inladende textures. Zonde, zonde, zonde.
Als het gaat om passief sporten is Rudy een kei gezien hij regelmatig menig vechtersbaas tegen de vloer nokt en tanden laat rapen. Toch is hij niet vies van andere genres. Onder het motto “je moet toch alles in je leven geprobeerd hebben” experimenteert onze Amsterdammer zo nu en dan eens wat. Niet altijd even succesvol, geduld is namelijk niet echt zijn sterkste punt, net als een gracieuze winnaar zijn gedurende menig fighter…
In dit artikel
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Ontwikkelaar:
Slightly Mad Studios
Uitgever:
Bandai Namco
Release:
28 augustus 2020
Reviewscore:
Platforms:
Trailer
Project CARS 3, de aankomende racegame van Slight Mad Studios, heeft een trailer ontvangen. In vogelvlucht komen daarin customization-opties voorbij.
Trailer
De racegame van Slight Mad Studios is een feit. Project CARS 3 verschijnt binnenkort op je beeldscherm, maar de trailer heeft niet de beste receptie...