Review: Anarchy Reigns PlayStation 3

Chaos, wanorde, anarchie! Dat is waar de game Anarchy Reigns om draait. Ik kreeg de eer om in deze game vijanden aan gort te beuken, en ik wil jullie graag laten weten wat ik er van vond. Ook benieuwd hoe deze game speelt? Lees dan vooral verder.

Madworld 2.0?

Fans van de Wii-exclusive Madworld kennen het hoofdpersonage van Anarchy Reigns natuurlijk meteen. Het is niemand minder dan Jack Cayman! Jawel, de immens brede, met kettingzaag-zwaaiende hoofdpersoon is terug. Als je Madworld gespeeld hebt, mis je gelukkig niet veel in Anarchy Reigns. De game maakt namelijk maar een paar keer een verwijzing richting haar voorganger, en het enige wat je echt duidelijk herkent zijn de terugkerende personages. Wat w'l terugkomt vanuit Madworld is het brute geweld. Jack Cayman zou zichzelf niet zijn als hij geen vijanden onthoofd met zijn kettingzagen om ze daarna plat te trappen.

Beuken met een hoofdletter B

Anarchy Reigns is dus een game waar het vechten centraal staat. En dat vechten, man, wat voelt dat lekker. Het combo-systeem loopt lekker vloeiend en is niet al te moeilijk om in te komen. De eerste combo zal nog wel wat houterig eruit komen, maar als je eenmaal je eerste groep vijanden tot pulp geslagen hebt, heb je het al aardig in de vingers. De vijanden zijn mooi ontworpen en smeken om een vuist op hun gezicht. Het kanonnenvoer varieert van straattuig tot gigantische octopussen. Het standaard beuken van mensen wisselt zich af met wat kleine missies, waar je bijvoorbeeld met voertuigen een paar rondjes op een door vijanden overspoelde weg moet rijden. Helaas voelt de game toch wat repetitief. Je unlockt hoofdmissies die je verder in het verhaal brengen door punten te scoren. Deze punten scoor je met vijanden in elkaar trappen en zijmissies. Het is simpelweg button-bashen tot je het puntenaantal hebt bereikt zodat je weer verder mag met het verhaal.

Testosteronboost

Het verhaal van Anarchy Reigns stelt niet bijster veel voor, maar dat is ook niet wat je moet verwachten van een game als deze. Jack Cayman's dochter is vermoord door bad guy. Jack is boos en beukt iedereen in elkaar om bad guy te doden. Dit is het plot in twee zinnen, alhoewel verschillende characters nog wel wat variatie kunnen brengen in de game. Personages hebben de meest uiteenlopende persoonlijkheden, en spelen ook totaal anders. Mijn persoonlijke favoriet moet toch wel Baron zijn. Baron is een stereotiepe pooier. Zebra-print, bontjas en grof taalgebruik tijdens het vechten zijn eigenschappen die hem typeren. Dit grof taalgebruik zit nog veel meer in de game, maar draagt daadwerkelijk iets bij aan de sfeer. Even een lekkere 'fuck you' erdoor zorgt toch wel voor die testosteronboost die je motiveert om je tegenstander nóg harder te meppen.

Nog niet helemaal af

Toch voelt het alsof de game nog niet helemaal af is. Zo zijn sommige animaties niet vloeiend, en voelen de voertuigen niet lekker aan. Af en toe zijn er wat haperingen op het scherm, maar gelukkig blijft de basis van de game op beide voeten staan. Ik had Platinum Games liever een half jaartje extra gegeven om al deze bugs eruit te halen, zodat we dan een triple-A game konden spelen. Nu zal het helaas niet tot die status kunnen stijgen.