Review: Brink Xbox 360

Revolutionair wordt de shooter Brink genoemd, doordat de singleplayer en multiplayer naadloos in elkaar overlopen. Het is een van de punten op welk gebied het spel zich weet te onderscheiden van andere binnen het genre. Naast deze mogelijkheid biedt het spel ook een scala aan customize opties. Van het uiterlijk van je personage tot het inhoudelijk fine-tunen van je karakter. Maar uiteindelijk draait het allemaal om de strijd om de futuristische Ark, die natuurlijk zo genoemd is met een kleine knipoog naar het Bijbelse verhaal over de Ark van Noah.

Kies een kant

In de multiplayer-review stipte ik het al aan. Je moet voordat je begint een kant kiezen waar je voor wilt strijden: de Security of de Resistance. Buiten de menu's maakt het geen barst uit, want je kan nog steeds missies van beide zijden doen. Na je keuze kan je je karakter customizen en vervolgens kan je met de missies beginnen. Onder het kopje Campaign vind je ze in de juiste volgorde en kan je de dunne verhaallijn proberen te volgen. Deze verhaallijn verschilt per factie. De Security wil de Ark bewaren en zorgen dat die niet ontdekt wordt door de buitenwereld, terwijl de Resistance juist wil vluchten van de Ark. Er ontstaat een strijd en de missies bestaan vooral uit het behalen van subdoelen waardoor jouw factie uiteindelijk succesvol wordt. Brink heeft weliswaar een singleplayer die overloopt in een multiplayer, maar volgens dat principe hadden de oude Battlefields en Unreal Tournaments dat ook al. Een groot pluspunt zou ik het dus niet willen noemen. Al zijn de cutscenes en daarin vooral de dialogen erg vermakelijk. Even voor de duidelijkheid: je hebt dus de keuze om de missies in je eentje met bots te spelen, samen met wat vrienden in co-op of tegen een leger aan Europeanen in de versus modus, net wat je prettig vindt.

Klassen

Brink bevat net als Battlefield ook vier klassen. En het is natuurlijk geen verrassing dat deze klassen bijna naadloos overeenkomen. Naast de standaard aanwezige klasse (medic), bevat Brink ook een soldier, engineer en operative. Elke klasse heeft zijn eigen skills en is nodig bij bepaalde objectives. Een medic is bijvoorbeeld verdomd handig als je een VIP moet escorten, terwijl een soldier van pas komt als je weer iets op moet blazen. De engineer zorgt ervoor dat je machines kunt repareren en de operative is vooral handig als er een kluis gekraakt moet worden. Het is dus verstandig als je team uit een scala van klassen bestaat zodat je alle doelen kunt bereiken. Online komt nog wel eens voor dat dit niet zo is en moet je om die reden wisselen. Offline heb je daar geen last van, maar heb je last van de AI die het soms verdomd om een kluis te kraken en er als een dwaas konijn omheen gaat rennen. Als hij vervolgens begint met de objective is die nog sneller afgeleid dan Bill Clinton die een mooie vrouw ziet. Met andere woorden: je kan het beter zelf doen. Dit is erg jammer, want hierdoor komt het specialiseren in een bepaalde klasse totaal niet uit de verf. Tijdens de singleplayer speel je meer dan eens met de klasse waar je helemaal niks voor hebt vrijgespeeld en speel je dus min of meer met een kaal karakter.

RPG

Zoals ik hierboven al zei, kan je je specialiseren in een bepaalde klasse. Het werkt als volgt: als je een opdracht voltooid, teammaat helpt, tegenstander om zeep helpt of soms gewoonweg ergens bij een objective thee gaat drinken krijg je experience. Deze zorgt ervoor dat je hogere levels bereikt. Elke keer als je een level omhoog gaat, krijg je een punt dat je kunt spenderen op nieuwe skills. Je kan hiervoor kiezen uit algemene skills, zoals rennend herladen of geluidloos lopen. Of je kan ze spenderen op specifieke skills voor een klasse. De soldier kan bijvoorbeeld armor piercing bullets vrijspelen terwijl de medic teamgenoten van een adrenaline shot kan voorzien. Dit aspect is ontzettend uitgebreid en aan het einde van de game heb je, als je het goed doet, twee klasses gespecialiseerd. Hoe hoger je level is, hoe beter de skills zijn die je vrij kunt spelen en op level twintig, wat momenteel het hoogste is, kan je de beste skill van de klassen kiezen. De soldier krijgt satchel charges, waarmee hij op afstand de boel kan laten ontploffen. De medic krijgt een speciale granaat die mensen niet om zeep helpt, maar je teamgenoten juist weer tot leven helpt. Engineers mogen gaan spelen met de gattling turret, een upgrade van de light en medium versies die ze eerder al hadden en bestaat uit een constructie die automatisch op voorbijkomende vijanden schiet. De operative mag als laatste een EMP-granaat vrijspelen waarmee hij turrets, mijnen, satchel charges en bepaalde objectives offline kan halen. Kortom, het is best leuk om hiermee te experimenteren en mocht je het niet eens zijn met je keuze, kan je al je punten met én knop terugkrijgen ten koste van een level. Dus als je op level twintig ontevreden met jezelf bent, dan hoef je geen dik touw te kopen en een stevige kroonluchter, maar kan je gewoon met én knop naar level negentien en jezelf veranderen. Als ze dit uit konden vinden in het echte leven, dan smelt Patty Brard niet meer als ze dichtbij open vuur komt. Afijn, het is best leuk om met de klassen te spelen, maar het is jammer dat je offline te veel bezig bent met wisselen om het echt tot een mooi aspect te maken. Zelf ben ik een medic en soldier, vanwege de ondersteunende functie van het geven van leven en kogels, maar in de singleplayer was ik vooral als engineer bezig om objectives te voltooien. Mijn ondervinding is dan ook dat het spel beter functioneert als je online speelt, want dan kan iedereen zijn eigen klasse spelen en zich concentreren op zijn eigen objectives. Wat resulteert in minder gewissel.

Free-runnen

Een ander aspect van het spel is free-runnen, of zoals de developers het noemen: S.M.A.R.T. Dat staat voor Smooth Movement Across Random Terrain. Met én knop op je controller laat je je personages sprinten en gaat die op of onder alle objecten die in zijn pad komen. Het is een zeer interessante feature, want het werkt als een trein. Je kunt vrijwel overal opklimmen en je voelt je een beetje als een brugklasser tijdens apekooien. Het level is je klimterrein. Het interessante van dit aspect is dat je tegenstanders van totaal andere hoeken kunt aanvallen. De levels krijgen namelijk een dimensie die ze in andere shooters missen: hoogte. Maar het komt wel met een prijs. Tijdens het customizen van je karakter kan je namelijk body type kiezen. De eerste keer dat je speelt, is dit nog niet mogelijk, maar vanaf level vijf kan je de heavy body type kiezen en vanaf level dertien de light body type. Je kan het waarschijnlijk al raden: de zware karakters kunnen meer wapens dragen en gaan minder snel dood. Zij zijn ook de enige die met de minigun en automatische grenade launcher aan de gang mogen, maar ze kunnen vrijwel nergens opklimmen en zijn erg langzaam. De middelmatige body type, degene waarmee iedereen begint, is redelijk snel en kan over alles klimmen tot op hoofdhoogte. Hij kan een assault rifle en een SMG dragen. Maar de naar mijn mening verreweg interessantste van de drie is de lichte body type. Deze knapen moeten het doen met een SMG en een side-arm, maar zijn supersnel en kunnen op veel meer plaatsen komen doordat ze op hogere obstakels kunnen klimmen en daarnaast Matrix-stijl kunnen wall-hoppen. Misschien is het mijn persoonlijke voorkeur, want ik zie veel spelers met de zwaarste body types spelen, maar ik vind het vooral interessant als ik deze nietsvermoedende knapen van een hoog punt in het level met een handpistool een extra gaatje in hun hoofd kan geven.