Review: Control PlayStation 4

Ontwikkelaar Remedy Entertainment heeft in het verleden al meerdere malen bewezen uitstekende games af te kunnen leveren. Zo zijn zij onder meer verantwoordelijk geweest voor games als Max Payne, Alan Wake en Quantum Break. Aan alle drie de titels heb ik veel plezier beleefd en Control was voor mij daardoor ook een game om naar uit te kijken. De trailers voorafgaand aan de release baarden mij wel enige zorgen, want ik vond het er allemaal erg verwarrend uitzien. Nu ik eenmaal met Control aan de slag ben gegaan kan ik zeggen dat het allemaal iets duidelijker is als je de game speelt. Met de nadruk op iets.

Alles onder controle

Stel jezelf eens voor. Er gebeurt iets onverklaarbaars, iets dat onze petten te boven gaat en we kunnen er geen logische verklaring aan verbinden. Een verdwijning, een natuurramp of een graancirkel. Dan kan het zomaar zijn dat wezens uit een parallel universum daar iets mee van doen hebben. Om massale paniek te voorkomen is het Federal Bureau of Control opgericht. Zij zien er op toe dat wanneer er zo'n gebeurtenis plaats heeft gevonden, er een logische verklaring voor bedacht wordt. Het bureau is een geheime organisatie dat zich schuilhoudt in hun hoofdkantoor in New York, dat ook bekend staat als The Oldest House. Als je echter niet van hun bestaan af weet, dan is hun kantoor onvindbaar. Aldaar werken mensen die continu bezig zijn met de poorten naar en wezens uit het parallel universum, waar de gewone burger niets van af weet.

Jesse Faden (Courtney Hope) heeft in haar jeugd zo'n gebeurtenis meegemaakt en sindsdien is zij haar broer Dylan kwijt. Zonder dat zij zelf echt doorheeft waarom wordt zij na een zoektocht van zeventien jaar door een stem in haar hoofd geleid naar het hoofdkwartier van het Federal Bureau of Control. Dankzij die stem komt zij binnen en krijgt ze plots het Service Weapon in handen. Dit wapen kan alleen worden opgepakt door het hoofd van de organisatie. Van het een op het andere moment is Jesse verandert van een indringer tot het hoofd van het Federal Bureau of Control. Het voordeel hiervan is dat iedereen binnen de organisatie naar haar luistert en dat zij binnen het hoofdgebouw op onderzoek uit kan gaan. Al snel blijken grote delen van het gebouw afgesloten door een uitbraak van de wezens uit het parallelle universum. Iets dat haar zoektocht ernstig bemoeilijkt.

Control, alt, delete

De wezens uit het andere universum kunnen mensen overnemen. Het resultaat verschilt echter per persoon. De ene blijft levenloos in de lucht zweven, terwijl een ander agressief wordt en zich tegen je keert. De kracht die de mensen overneemt wordt de Hiss genoemd. Mensen die bezeten zijn door de Hiss komen voor in allerlei vormen en maten. Deze zijn lang niet allemaal even makkelijk te bestrijden. Gelukkig beschikt Faden niet alleen over het dienstwapen, maar ook over speciale krachten waarmee ze de strijd met de Hiss aan kan gaan. Zo kan zij bijvoorbeeld haar vijanden tijdelijk overnemen of objecten uit de omgeving op haar vijanden afvuren. Deze krachten komen gaandeweg de game zeker van pas, want er zitten een aantal lastigere vijanden tussen. Deze krachten vergaart ze door in contact te komen met Objects of Power. Dit kunnen allerlei voorwerpen zijn, zoals een telefoon, een carrousel paard of het dienstwapen.

Het dienstwapen is het enige wapen dat je voor handen hebt, maar doordat het een Object of Power betreft, gaan er ook paranormale krachten schuil in het pistool. Hierdoor kan het pistool zich naar wens van de eigenaar aanpassen, waardoor je in feite een ander vuurwapen krijgt. Daarbij heeft het wapen een oneindige hoeveelheid munitie, waardoor je nooit op zoekt hoeft te gaan naar kogels. Als je je magazijn hebt leeggeschoten moet je wel even wachten voor je weer opnieuw het vuur kunt openen. Het afwisselen van je superkrachten en je vuurwapen is hierdoor essentieel. Het wapen kan vijf verschillende vormen aannemen, die je ieder weer naar wens kunt modden. Je kunt bijvoorbeeld een groter magazijn, minder recoil of meer schade kiezen. Deze RPG-elementen voelen wel erg vlak aan en kennen weinig diepgang.

I lost Control

Terwijl je achter de waarheid van het hele gebeuren probeert te komen, kom je ook geregeld situaties tegen waarbij je een side mission kunt voltooien. Als je er toch al bent, kun je die net zo goed meepakken. Helaas gaat dat niet altijd op. Naarmate het verhaal vordert krijg je steeds meer toegang tot bepaalde delen van the Oldest House, maar om sommige deuren in te kunnen komen moet je van een bepaald niveau zijn. Het voelt een beetje als een onlogische en geforceerde manier om je langer over de game te laten doen. Je moet namelijk backtracken om alle missies te kunnen volbrengen. Althans, als je net zo'n completionist bent als ik. Het gaf mij een beetje een nare bijsmaak tijdens het spelen.

De personages in de game zijn goed uitgewerkt. Het hoofdpersonage wordt gespeeld door Courtney Hope, die ook al een rol vertolkte in Quantum Break. Mede dankzij de motion capture heeft zij een mooie rol neergelegd voor deze game. Veel van de personages hebben een bepaalde mysterieuze vibe om zich heen hangen, dat het verhaal van Control complimenteert. De voiceacting is on point en de muziek past prima bij de sfeer die in de game zit. Control is, net als Quantum Break, wel een game waar je mee klaar bent zodra je hem hebt uitgespeeld. Ik zie geen reden om de game nog eens op te starten en opnieuw te spelen. Een leuke ervaring, maar niet eentje dat hongerig maakt naar meer.