Review: Driveclub PlayStation 4

-

Driveclub is de allereerste exclusieve racer op de PlayStation 4 en wist zelfs al voor de release van de nieuwste console van Sony de interesse van veel raceliefhebbers te wekken. Bijna een jaar na de geplande verschijningsdatum komt de game dan eindelijk uit, verschijnt er een gratis uitgeklede versie voor PlayStation Plus-leden en blijkt de volledige game minder vernieuwend dan verwacht.

Toeren onder de bekende zon

Het is geen geheim dat er veel gamers zijn die Driveclub al enige tijd in de gaten houden. Niet gek, want naast Need for Speed Rivals is er nog geen racegame op de PlayStation 4 verschenen. Liefhebbers die de Preview van Justin echter al hebben gelezen, kan ik na het spelen van de volledige versie van Driveclub helaas maar weinig nieuws vertellen. Daarmee leg ik meteen de vinger op de zere plek, want Driveclub is een zeer simpele racer die weinig tot niets nieuws brengt, maar tegelijkertijd prima aanvoelt.

Laat ik allereerst in het kort even alle facetten van Driveclub belichten. De game bevat bijvoorbeeld een singelplayermodus genaamd Tour, die een aantal evenementen omvat met allen én, twee of drie races. Per race vallen er meestal drie sterren te verdienen, die je vervolgens weer toegang geven tot latere evenementen. Hierbij is het de bedoeling om bijvoorbeeld in de Top 3 te eindigen of een track binnen een bepaalde tijd te volbrengen. Niets nieuws onder de zon en bovendien speel je Tour binnen een kleine tien uur al zonder problemen uit.

Daarnaast is het uiteraard mogelijk om aparte evenementen te spelen, waarbij je zelf wat instellingen, zoals het tijdstip, kunt veranderen. Ook kun je in Time Trial de snelste tijd op specifieke tracks proberen neer te zetten. Dat kan op vijf locaties, namelijk in Canada, Chili, India, Noorwegen en Schotland. Qua tracks zit er enkel verschil tussen point-to-point races en races waarbij men rondjes rijdt. Van die laatste variant bestaan er versies die zich bijvoorbeeld in de bergen afspelen, maar zijn er ook wat circuits aanwezig. Die laatste categorie wist mij nog het meest te boeien, daar het in die gevallen toch echt om skills en het onthouden van de ideale lijn draait.

Clubs en uitdagingen

De titel van deze game doet al vermoeden dat het hier niet gaat om racen in je eentje. De clubs houden Driveclub in de eerste uren gelukkig extra interessant, want door je bij een club aan te sluiten en XP voor de desbetreffende club te verdienen, speel je extra auto's vrij. Deze zijn zonder een club niet vrij te spelen, waardoor de game je echt dwingt om lid te worden. Mocht je bij een club gaan van een vrij hoog level, dan profiteer je bovendien meteen van alle luxes die die club op dat moment al bezit: handig! Helaas is het aantal clubleden gelimiteerd, zes, wat ervoor zorgt dat je hoogstwaarschijnlijk een besloten club creëert waarbij je zelf bepaalt wie je wel of niet toelaat. Grotere clubs hadden hoogstwaarschijnlijk tot meer rivaliteit en mogelijkheden geleid, maar ach, met zijn zessen kan het ook gezellig zijn.

Wat deze clubs naast handige auto's ook met zich meebrengen, zijn challenges. Het is mogelijk om specifieke personen uit te dagen op een track naar keuze, maar leuker is het om een hele club uit te dagen. Op die manier moet iedereen in een club zich bewijzen en kun je samen met je vrienden pronken met de overwinning, of voor lul staan op de laatste plaats. Bovendien verdienen jij en je club ook hiermee weer XP, waardoor het ook loont om hieraan mee te doen. Daarnaast is het een mooie mogelijkheid om te pronken met de kleuren, het logo en de speciale lak van jouw club, die je allen zelf kunt bepalen en aan kunt passen.

Autoarsenaal

Uiteindelijk draait het in een racegame meestal om het racen zelf. Ook in Driveclub is dat zo, want met slechts een vijftigtal auto's draait het hier zeker niet om het verzamelen van strakke bolides. Het draait om racen, al blijkt dat pas na enige tijd. Je begint niet in supercars die het kwijl uit je speekselklieren trekken, maar met een simpele Mini Cooper en soortgelijken. Dat is echter prima om even te wennen aan de feel van Driveclub, die bij wagens met hogere snelheden opvallend drifterig zal voelen. Door het aantal paardenkrachtjes geleidelijk op te bouwen, leert de speler stapsgewijs, al zal dit latere spins zeker niet voorkomen. Al met al voelt Driveclub wel lekker aan en wordt de game zelfs vrij intens wanneer de kilometerteller de 200 passeert.

Zoals gezegd zijn het niet slechts supercars die in Driveclub op het asfalt zullen verschijnen, ook mindere Goden zijn vertegenwoordigd. De speler houdt wel te allen tijde het overzicht over het aanbod, want dit aanbod is gering en is netjes onderverdeeld in een klein aantal klassen. De auto's zelf ogen goed, ook al kan een zelf gecreëerde paintjob het aanzicht van elke bolide aanzienlijk verpesten, wat yours truly pijnlijk heeft moeten ondervinden. De tracks ogen daarentegen minder verbluffend, want hoe mooi de eerdere trailers van Driveclub ook waren, de uiteindelijke game overtuigt allerminst.

Dertien in een dozijn

Uiteindelijk biedt Driveclub eigenlijk niets wat mij als purist, raceliefhebber en fanatiek gamer nou echt heeft weten te grijpen. De zogenaamde face-offs, die de game nog wat originaliteit hadden kunnen meegeven, weten de game helaas ook niet naar een hoger niveau te tillen. Voor de onwetenden, dit is zoén kortstondig duel binnen een race, die je op drie manieren proberen uit te dagen: door snel te rijden, door te driften en door een bepaalde ideale lijn te volgen. Het is een leuke toevoeging, maar blijkt geen extraatje die het gebrek aan modi kan verbloemen.

Hoewel de online multiplayer van Driveclub nog moeilijk te testen viel in de week voor de officiële release, zowel door een gebrek aan spelers als door een shitload aan updates die het onmogelijk maakten om daadwerkelijk andere spelers te vinden, lijkt deze ook weinig nieuws te bieden. De game schotelt spelers een zeer aparte manier voor om tegen willekeurige tegenstanders uit te komen, namelijk door je in te schrijven voor evenementen die over een aantal seconden, minuten of uren van start zullen gaan. In plaats van het zoeken naar een lobby, zoekt de lobby als het ware naar jou. Het moet nog blijken of dit daadwerkelijk gaat werken. Gelukkig blijft het ook gewoon mogelijk om vrienden uit te nodigen voor een race, wat ik persoonlijk nog altijd het liefste doe.

Het eindoordeel van Ruud Oomens

Driveclub is een vrij simpele racer geworden die lekker rijdt, maar eigenlijk niets nieuws biedt. De clubs zijn leuk, maar beperkt en allerminst vernieuwend, evenals praktisch alle andere modi. De face-offs bieden een leuke twist, maar zijn net zo beperkt. Vrij weinig auto's, vrij weinig tracks, vrij weinig om je echt bezig te houden. Toch speel je Driveclub niet met tegenzin, want de game voelt goed aan en de auto's en tracks die wel in de game zitten, zijn prima te pruimen. De game is daarnaast geen revolutie op audiovisueel en technisch vlak, maar werkt de speler ook nooit echt tegen. Uiteindelijk is Driveclub gewoon een aardige racer, een zogenaamde middenmoter.

  • Prima
  • Racen voelt goed
  • Aardige auto's en tracks
  • Clubs voegen wat toe
  • Korte singleplayermodus
  • Weinig modi, auto's, tracks

In dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Driveclub

Ontwikkelaar:

Evolution Studios

Uitgever:

Sony Interactive Entertainment

Release:

8 oktober 2014

Reviewscore:

Platforms:

PS4
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord