Review: Dungeons 4 - Voelt vertrouwd aan Pc

Een aantal jaren geleden kwam ik opeens de game Dungeons 2 tegen. In deze game strijd je niet tegen het kwaad, maar ben jij The Absolute Evil. Ja, je mag ondergronds een Dungeon bouwen om daarna de Overworld te veroveren. Ondertussen word je vergezeld door een sarcastische verteller met fantastische humor. Sindsdien draag ik de franchise een warm hart toe en vind ik dat de media er meer aandacht aan mag schenken. De games worden namelijk nog steeds onderschat. Toen de eerste gameplaybeelden van Dungeons 4 werden getoond was ik blij verrast. Ik had niet gedacht dat we nog een nieuwe game zouden krijgen. Ik moet wel bekennen dat ik het derde deel nog steeds niet heb gespeeld door tijdgebrek en andere prioriteiten. Dat is echter geen nadeel, want Dungeons 4 is voor iedereen geschikt, maar trapt daardoor in de bekende valkuilen van een franchise.

Het kwaad overwint altijd

Normaal gesproken begin ik mijn reviews altijd met het verhaal, maar laat ik eens beginnen met een stukje over de gameplay. Dit is namelijk het sterkste onderdeel van de game en is de reden waarom mijn weekend in het teken van Dungeons 4 stond. Voordat je het in de gaten hebt, zijn er weer een aantal uren voorbij. Het is per level de bedoeling dat je als Absolute Evil met de hulp van Thalya een Dungeon bouwt. Je bewoont deze Dungeon net zolang tot je alle missies hebt voltooid, waarna het level wordt beëindigd. Het uitbreiden van je Dungeon is simpel. Je hebt een aantal slaven, genaamd Snots, onder je bevel. Jij kunt aangeven welke rotsen zij moeten weghakken en welke kamers ze moeten bouwen. In sommige kamers wonen de verschillende soldaten, terwijl andere de focus leggen op het verzamelen van materialen of de behoeftes van je onderdanen vervullen. De soldaten van de Horde willen namelijk Gobblers eten en je hebt goud nodig om het salaris te kunnen betalen. Daarnaast moet je in de werkplaats gereedschapskisten maken, zodat je in de Dungeon valkuilen en deuren kunt plaatsen. Om de zoveel tijd stuurt Tristan, de stiefbroer van Thalya en de leider van de Heroes, soldaten naar de Dungeon. Met behulp van de valkuilen kun je de meeste al uitschakelen, zonder je eigen troepen in te zetten. Vooral in combinatie met de potions en spreuken word je Dungeon dan goed beschermd. Dit is belangrijk, want je zult ook je gezicht moeten laten zien in de Overworld. Bovengronds zijn namelijk de kampen van de Heroes, magische wezens en transport leveringen te vinden. Door deze te vernietigen krijg je Evilness-punten, waarmee je nieuwe kamers, soldaten en upgrades kunt vrijspelen in de skill-tree.

De campagne van Dungeons 4 bestaat uit twintig levels die telkens andere doelen hebben. Hierdoor zijn ze afwisselend en moet je zelf beslissen welke aanpak het beste is. Het verhaal van Dungeons 4 is gericht op het laatste stukje Overworld dat nog overeind staat. Tristan probeert dit natuurlijk te voorkomen, maar is tegelijkertijd bang voor zijn zus. Wat te begrijpen is, want ze wil zijn hoofd op een speer rijgen. Hierdoor vlucht hij aan het eind van de eerste missies en gebeurt hetzelfde met de leider van de dwergen. Ondertussen heeft Thalya per ongeluk The Absolute Evil vermoord, waardoor alleen zijn geest nog ronddwaalt. Het is haar taak om een nieuw lichaam te vinden en dat lichaam te trainen. De franchise heeft nooit bekend gestaan om een diep uitgewerkt verhaal met een goed plot. Ditmaal moet ik wel zeggen dat het begin van het verhaal nogal slecht is. De dialogen tussen broer en zus zijn ook niet altijd even plezierig om te lezen. Gelukkig, verbetert dit aanzienlijk in de latere missies en is het verhaal goed te doen. Al blijft het veel van hetzelfde herhalen. De salty verteller keert in Dungeons 4 weer terug en heeft op iedereen commentaar. Geen franchise, persoon, onderwerp of ontwikkelaar is veilig voor deze verteller. Zelfs de eigen ontwikkelaars worden regelmatig afgezeikt en jij als speler hoort daar ook bij. De vierde wand wordt daardoor regelmatig gebroken en de quotes van andere fantasie-franchises vliegen je om de oren. Zo herhaalt Tristan telkens de speech van Aragorn uit The Return of the King. En moet je in één van de missies de geest van The Absolute Evil in het lichaam van een groen wezentje met de naam Gorgu plaatsen. Het is aan jou om kleine Gorgu vervolgens te voeren met levende Heroes. De humor is weer fantastisch en past goed bij de game. Het is duidelijk dat Dungeons 4 geen al te serieuze game is. Mocht je compleet klaar zijn met deze verteller dan krijg je de optie om zijn commentaar te verminderen. Het is echter één van de sterkste onderdelen van de game. Soms slaat zijn commentaar een beetje door, maar negentig procent van de tijd kon ik het erg waarderen.

Laten we alles kapotmaken

Het valt al snel op dat Dungeons 4 erg kleurrijk is en dat de Overworld gedetailleerd is. De vijanden en je eigen troepen zien er strak uit. Hoewel dit een mooie vooruitgang is, is het wel een nadeel dat dit zo snel opvalt. De camera is namelijk nogal ingezoomd, waardoor je de Dungeon en Overworld niet van veraf kunt bewonderen. Met een beetje geluk kun je vier kamers tegelijkertijd in je Dungeon zien. In het begin is dit nog prima te doen, maar naarmate de Dungeon groeit, wil je het liefst uitzoomen. Vooral omdat de interface nogal grote icoontjes heeft, waardoor het scherm al snel vol raakt. De campagne bestaat dus uit twintig levels, maar de eerste vier kun je eigenlijk niet meetellen. Dit is de tutorial waarin je de game leert kennen. Je hebt namelijk toegang tot drie fracties: de Horde, Ondoden en Demonen. In de eerste levels ben je bezig met het managen en upgraden van die troepen. In de levels daarna bepaal jij zelf welke combinatie jij wilt gebruiken. Ik vind bijvoorbeeld de combinatie van Orken met Naga’s en Imps erg fijn. De Orken zijn goedkoop en kunnen veel verdragen, terwijl ze door de Naga’s worden genezen. De Imps schieten dan weer vanaf een afstandje vuurballen. Ook Thalya kun je op pad sturen, want zij heeft een aantal spreuken tot haar beschikking.

Het vechten in Dungeons 4 is te vergelijken met andere RTS-games. Je selecteert gewoon al je soldaten en wijst dan een vijand aan. In de Overworld doe je dit door op een vijand te klikken, terwijl je in de Dungeon met de hand van The Absolute Evil een vijand moet slaan. Je kunt ook je eigen werknemers slaan, zodat de Snots sneller hun werk doen. Je bent nu eenmaal kwaadaardig en geen goede werkgever. Je krijgt vaak met grote groepen vijanden te maken, waardoor je een strategie moet hebben. Door de juiste vijand eerst te doden, kun je voorkomen dat je veel verliezen leidt. Het is namelijk niet alleen duur, maar ook gevaarlijk om al je troepen te verliezen. De Ondoden en Demonen komen al snel weer tot leven, maar de Horde krijgt deze mogelijkheid pas veel later. Naast het vermoorden van de Heroes moet je ook hun kampen vernietigen, zodat de Overworld donker wordt en de Heroes geen nieuwe troepen kunnen sturen. De Overworld heeft ook magische wezens zoals de Eenhoorn. Je bent The Absolute Evil dus deze wil je natuurlijk afslachten.

De Heroes zijn echter niet het enige gevaar. Om je Dungeon verder uit te breiden moet je op zoek naar goud en mana. Het laatste heb je nodig voor de spreuken, maar goud financiert alles. Je bent dus regelmatig aan het mijnen en dat zorgt voor ongewenste verrassingen. Ondergronds leven namelijk ook spinnen en Lava Lumps. Stuit je op hun rustplaats, dan vallen ze regelmatig je basis aan. Daarnaast heeft Dungeons 4 een nieuwe fractie gekregen. De dwergen hebben besloten om zich bij de Heroes te voegen, maar zij leven niet bovengronds. De hebberige dwergen zijn namelijk op zoek naar edelstenen en goud. Om ervoor te zorgen dat ze jouw uitvalsbasis niet overmeesteren zul je uiteindelijk de dwergenbasis moeten vernietigen. De vijanden komen dus vanuit meerdere locaties. Het vechten levert niet alleen Evilness-punten op, maar zorgt er ook voor dat je soldaten steeds meer ervaring hebben. Door de orken bijvoorbeeld helemaal te upgraden in de Skill-tree krijg je toegang tot de Champion.

Het kwaad houdt niet overal rekening mee

Tot dusver ben ik vooral positief geweest over Dungeons 4. De game houdt vast aan de bekende formule en levert daardoor de vertrouwde gameplay. Als fan van de franchise is dat zowel een voor- als nadeel. Het voordeel is dat de bekende gameplay goed in elkaar steekt en het daardoor leuk is om nieuwe levels te voltooien. Het nadeel is dat ik met de prijsstijging meer vernieuwingen had verwacht. De toevoeging van de dwergen en grotere mappen zijn een stap in de goede richting, maar de rest van de veranderingen zijn teleurstellend. De gameplay is namelijk versimpeld en daardoor hoef je weinig te regelen in je Dungeon. Hoewel ik niet altijd een voorstander ben om games uit een franchise met elkaar te vergelijken, ga ik toch Dungeons 2 aanhalen. In dat deel moesten verschillende wezens het werk in je Dungeon opknappen. De Gnomes maakte de gereedschapskisten, terwijl Naga’s mana verzamelde. In Dungeons 4 wordt al het werk verricht door de Snots. Je bent dus niet meer verplicht om specifieke soldaten in te huren om je Dungeon te managen. Hoewel je nog steeds een maximaal aantal soldaten kunt hebben, worden de Snots nu apart geregeld. In Dungeons 2 moest je zelf een balans vinden tussen het managen van je Dungeon en het inhuren van soldaten. Daarnaast hebben de soldaten bepaalde behoeftes die je moet vervullen, want anders staken ze. In Dungeons 4 krijgen ze deze behoeftes pas als ze een bepaald level hebben bereikt. Wanneer je soldaten vaak sterven, hoef je dus helemaal geen arena of tempel neer te zetten. Hierdoor hoef je in het begin van een level weinig te bouwen en wordt de Dungeon nooit een groot bolwerk. Daarnaast zul je weinig soldaten zien staken. Ik vind het uitbouwen van de Dungeon nu net het beste onderdeel van de game, maar deze aanpassingen zorgen ervoor het proces versimpeld is.

Die versimpeling zorgt ervoor dat nieuwkomers sneller kunnen instappen, maar voor de fans van de franchise is het erg jammer. Vooral omdat er geen extra instellingen zijn die hier invloed op hebben. De eerste levels van de campagne zijn daarnaast ontzettend eenvoudig. Het is pas rond level tien dat er meer uitdaging wordt geboden. Ik speelde de game op de normale moeilijkheidsgraad en verwachtte veel meer balans. Gelukkig, zorgen de achievements ervoor dat bepaalde levels toch wat lastiger worden. Zo mag je in level negen geen spreuken of potions gebruiken, terwijl die juist OP zijn. In weer een ander level mag je alleen gebruikmaken van de Ondoden. Door de achievements word je dus beperkt en duren de levels ook wat langer. Hierdoor krijg je automatisch met meer vijanden te maken. De levels in de Skirmish-modus zijn gelukkig wel een stukje pittiger. Dungeons 4 is een prima toevoeging aan de franchise en fans kunnen smullen van de extra levels. Qua content valt er niets te klagen over Dungeons 4. Als je tijdens de campagne de tijd neemt voor de levels dan ben je al gauw een tot twee uur zoet. Daarnaast zijn er nog zes levels in de skirmish-modus. Eentje daarvan is een soort creatieve modus, waarin je zelf de vijand kunt oproepen.

Het gebruikte beeldmateriaal is gemaakt tijdens onze speelsessies op pc