Review: Eastward - Een eerbetoon aan klassieke JRPG's Pc

Over indie games heb ik altijd gezegd dat het behoorlijk hit or miss is. Vaak is het zo dat een indie game of een meesterwerkje is, of het is gewoon drie keer niks. Nu heb ik in mijn tijd bij Gameliner, en eigenlijk daarvoor ook al, toch flink wat indie games versleten. Helaas hebben veel van deze games bij mij geen diepe indruk achtergelaten. Toen ik Eastward mocht gaan reviewen, vroeg ik me dan ook af of deze game mij wel zou bekoren. Ik ging dus even ondergronds om te zien of Eastward het waard is om het daglicht te zien, of deze game beter begraven kan blijven.

Een hartverwarmend verhaal

Eastward volgt het verhaal van John en Sam, een vrij onwaarschijnlijk duo van een oude mijnwerker en een jong meisje. Na een apocalyptische gebeurtenis is de wereld zo goed als onbewoonbaar verklaard en zijn mensen gevlucht naar ondergrondse beschavingen. Uit het niets is Sam ooit opgedoken in het ondergrondse dorp Potcrock Isle, waar John woont en in de mijnen werkt. John heeft besloten haar onder zijn hoede te nemen en samen leven ze een rustig leventje. Wanneer Sam echter op een dag besluit om het ondergrondse dorp te verlaten, lijkt het mis te gaan. Het duo wordt verbannen naar het oppervlak, dat niet eens zo gevaarlijk en onbewoonbaar blijkt te zijn. De wereld lijkt mooier dan ze zelf gedacht hadden, ware het niet dat een giftig goedje genaamd Miasma over het land heen raast en alles vernietigt. Sam en John moeten samen zien te overleven in deze nieuwe situatie en dat gaat niet altijd even lekker.

Het verhaal van Eastward komt aan het begin vrij traag op gang en wordt verteld door middel van een vrij grote hoeveelheid aan dialogen. Je kunt hierdoor goed zien dat ontwikkelaar Pixpil haar inspiratie uit Japanse RPG's, met name Earthbound en de oude Final Fantasy-games, heeft gehaald. John en Sam lijken aanvankelijk wellicht een vreemde combinatie, maar gedurende de game kom je erachter dat zij een interessante en betekenisvolle band hebben. Voor een game die er zo vrolijk uitziet, kan deze op momenten toch erg somber en duister zijn. Hoe de personages, en dan met name Sam, hiermee omgaan, is erg leuk om te zien. Als je echter niet van lezen houdt, kan het wel zijn dat er misschien iets te veel gepraat wordt in de game. Voor mij is er echter precies genoeg dialoog om achtergrondinformatie te geven.

Een minigame met een minigame in een game

Eastward is niet alleen een RPG, maar ook een action adventure-game. Als je kijkt naar de gameplay, kun je nog een andere hele duidelijke inspiratiebron terugzien. Qua gameplay doet Eastward namelijk sterk denken aan de oude Zelda-games. Je bekijkt de wereld namelijk vanuit een top-down-perspectief en komt gedurende je avontuur vreemde en kleurrijke wezens tegen. De game bevat combat die vrij eenvoudig is. Met John kun je verschillende melee-wapens en langeafstandwapens gebruiken, waarvan de eerste zijn koekenpan is. Sam heeft echter speciale krachten, die geïnspireerd zijn op de PSI-krachten uit Earthbound, waarmee ze bijvoorbeeld vijanden kan stunnen. Deze speciale krachten kun je echter ook gebruiken om puzzels in de wereld mee op te lossen. De puzzels zijn niet al te moeilijk, maar uitdagend genoeg en op de juiste locaties aanwezig om niet in de weg te zitten. De game is van zichzelf namelijk al vrij traag door de vele stortytelling-elementen die erin zitten. De combat is echter nooit heel uitdagend. Zelfs de eindbazen zijn niet al te moeilijk. Dit neem ik echter op de koop toe, vanwege het hartwarmende verhaal dat wordt verteld.

Naast combat en puzzels wil ik het ook nog even hebben over Earth Born. Earth Born is een minigame die je in Eastward kunt spelen. Het is een game waar Sam en haar vrienden helemaal weg van zijn en met een goede reden. In elke stad vind je namelijk een Earth Born arcadekast waar je op kunt spelen. Het is een volwaardige 8-bit turn-based JRPG in de stijl van de oude Final Fantasy en Dragon Quest-games. Deze minigame is niet alleen een minigame in een game, maar heeft zelfs zijn eigen achievements, meerdere eindes en een eigen minigame-systeem dat ermee verweven is. In Earth Born heb je namelijk als held zeven dagen de tijd om je voor te bereiden om de Demon King te verslaan. Dit doe je door teamgenoten te rekruteren en nuttige voorwerpen te verzamelen. Earth Born is een verrassend pittige game en het is dan ook mooi om te zien hoe de ontwikkelaar zo'n goede minigame in Eastward heeft weten te stoppen. De game kent namelijk roguelite-elementen, waardoor je, als het je de eerste keer niet lukt om de Demon King te verslaan, het gewoon opnieuw kunt proberen met behoud van de personages en locaties die je al vrijgespeeld hebt. Daarnaast staat er naast elke Earth Born arcadekast ook een Pixball-machine. Dit is een gacha-machine waar je speciale muntjes voor nodig hebt, die je in de wereld kunt vinden. De verschillende Pixballs die je kunt verzamelen, geven je in Earth Born dan weer permanent speciale voorwerpen die je kunnen helpen je queeste tegen de Demon King gemakkelijker te maken. Ondanks dat Eastward een ontzettend vermakelijke game is, heeft Earth Born alles waar ik een zwak voor heb. Ik heb dan misschien ook de Demon King voor de eerste keer verslagen, nog voordat ik het eerste hoofdstuk van Eastward uit had gespeeld. Oeps.

Pretty pixels

Ook op audiovisueel gebied is goed te zien dat Eastward haar inspiratie haalt uit old-school JRPG's. De kleurrijke pixel art en animaties zijn ontzettend aandoenlijk en de handgetekende stijl van de intro en cutscenes heeft ontzettend veel persoonlijkheid. Je kunt hierdoor goed zien dat het om een indie game gaat en om heel eerlijk te zijn, is dit hoe ik mijn games het liefste heb. Ondanks de pixel art kun je bijvoorbeeld aan de animaties van met name Sam, maar ook bepaalde NPC's, precies zien wat voor persoonlijkheid ze hebben en welke emoties ze tonen. Het zijn dit soort kleine details die wat mij betreft van Eastward een meer dan goede indie game maken.