Review: Hellboy Web of Wyrd - De Duivel speelt ermee Pc

De creatie van Mike Mignola is vanaf vandaag te bewonderen in een nieuwe vorm. Ja, Hellboy keert terug naar gameland via het nieuwste passieproject van ontwikkelaar Upstream Arcade: Hellboy Web of Wyrd. Het is alweer een tijdje geleden sinds we een nieuwe game mochten verwelkomen met 'Big Red' in de hoofdrol. Destijds kon je op de Xbox 360 en de PlayStation 3 aan de haal met Hellboy: The Science of Evil en we zagen de duivelse vechtmachine natuurlijk in Injustice 2 op komen dagen als een felbegeerd DLC-personage. Maar goed, een echte Hellboy-knaller hebben we nog niet gezien, wellicht komt daar nu verandering in. Tijdens gamescom heb ik Hellboy Web of Wyrd al even aan de afgeschoren hoorn mogen voelen, maar nu is het toch echt tijd voor de real deal. Kan Upstream Arcade de kroon claimen of blijft de Hellboy-IP vastzitten in de vergetelheid? Ik heb het voor je uitgezocht als een echte paranormaal onderzoeker!

Een dubbeltje kan vreemd rollen

Het zal niet als een verrassing komen aanwaaien, maar in Hellboy Web of Wyrd speel je als 'Big Red' in levenden lijve. Nadat er een agent van de B.P.R.D. verdwijnt, wordt Hellboy op onderzoek uit gestuurd en voor je het weet kom je in de Wyrd-dimensie terecht. Best wel weird, maar geen tijd voor dat soort flauwe woordgrappen - je spreek het namelijk uit als 'word'. Dus er zijn vele gruwelijkheden die we tegenkomen in de Microsoft Wyrd-dimensie en het is aan de speler om uit te vogelen wat hier allemaal gaande is. Via het Butterfly House bereid je jezelf voor om telkens de diverse paranormale werelden in te duiken en het narratief te ontrafelen. Over dat narratief gesproken; het is best wel matig. Het begint door voornamelijk veel dure begrippen naar je hoofd te werpen en ik kon al snel mijn aandacht er niet meer bijhouden. Het wordt voornamelijk verteld via statische cutscenes om het stripboekgevoel nog verder te ontwikkelen, maar een effectieve vorm van verhaalvertelling kan ik het niet echt noemen. Het stemacteerwerk daarentegen is wel solide, al moet je toch echt eventjes wennen aan het feit dat de legendarische acteur Lance Reddick de stem van Hellboy verzorgt. Lastig om hem niet te horen en jezelf compleet onder te dompelen in de wereld van de Wyrd.

Ondanks dat het verhaal niet per se aangrijpend te noemen is, weet ontwikkelaar Upstream Arcade wel op indrukwekkende wijze de stijl van Mike Mignola in een videogamevorm te gieten. We zagen het al eerder in hun vorige game West of Dead, maar Upstream Arcade laat zien kundig te zijn in het vertalen van de iconische kunststijl door gebruik te maken van gematigde kleuren, vele schaduwen en andere donkerheden. Soms merk je wel op dat het een beetje leeg kan aanvoelen, maar dat is denk ik het risico wanneer je deze kunststijl inzet in een volledige 3D-wereld. Desalniettemin kan Upstream Arcade trots zijn op deze prestatie - de gehele game ademt Mike Mignola's Hellboy. De kunststijl, maar ook de soundtrack en de presentatie zorgen ervoor dat de titel prikkelend is voor de zintuigen.

Combat met een duivels randje

Hellboy Web of Wyrd hanteert een bijzondere gameplaystijl die we niet veel meer zien in gameland. De duivelse brawler is het beste te vergelijken met games, zoals Punch-Out - maar dan met wat meer bewegingsvrijheid. Elke kamer die je betreedt zit vol met goons, maar ook een aantal zware jongens. Wanneer je de leiders uitschakelt, kun je verder met je reis door de Wyrd. Het is de bedoeling dat je je camera vergrendelt op de grotere monsters en ze middels een ordinair één-tegen-één straatgevecht even de les leest. Uiteraard gebruik je die flinke vuist van Hellboy om wat rake klappen uit te delen, maar je arsenaal kan uitgebreid worden middels vuurwapens en charmes. De vuurwapens zorgen ervoor dat je vanaf een afstand wat extra schade kan aanrichten of je kan midden in een combo wat vuur aan de schenen leggen van je opponent. Charmes zijn vaak wat passiever - ze geven je bijvoorbeeld een schild of een shockwave om de druk van de vijanden van je af te schudden. Het komt er uiteindelijk op neer dat je je vijanden blijft bestoken met vuistslagen en andere ongemakkelijkheden, totdat hun houding dreigt af te brokkelen. Dan verkoop je ze nog een flink oplawaai en daarna zie je ze door de kamers vliegen tegen de dichtstbijzijnde pilaar - die als klap op de vuurpijl nog eventjes instort op de kruin van het ongelukkige gedrocht. Hell yeah.

Hoewel de combat zelf genoeg pit bevat, falen de meeste componenten eromheen. De beweging en animaties in Hellboy Web of Wyrd voelen ontzettend houterig aan. Ik doel hier niet op het gebrek aan frames om de stripboekstijl te hanteren, maar voornamelijk de afwezige opties als het gaat om het annuleren van je moves en het reageren op de tegenstander. Er is namelijk ook een heel verdedigend opzicht in de combat van Hellboy Web of Wyrd te bespeuren. Je tegenstanders proberen je natuurlijk constant te meppen, dus je doet er wijs aan om de offensieven te pareren, te ontwijken of te blocken. Echter, doordat de vele bewegingen in de game zo vreselijk stroef aanvoelen, is het soms knap lastig om Hellboy te coachen via jouw controller-inputs. Het kwam regelmatig voor dat ik de vijandelijke hoek mijlenver aan zag komen, maar omdat Hellboy zelf nog steeds bezig was om zijn vuist op te laden, wist ik al hoe laat het was - een blauw oog was het gevolg, ondanks het feit dat ik de ontwijkknop al een keertje of twintig had ingedrukt.

Now you are making me mad!

Upstream Arcade is natuurlijk de ontwikkelaar achter West of Dead. Desondanks dat ik mij vermaakt heb met deze gunslinger titel, ben ik soms net als de Duivel - ik vergeet geen stoot tegen mijn bokkenpoot. Iets wat Upstream Arcade nog steeds niet helemaal onder de knie heeft, is het creëren van aangrijpende roguelike-elementen. Ook in Hellboy Web of Wyrd zijn de meeste aanpassingen in je run vrijwel geheel geesteloos. Ja, de basis is er; soms wat meer health, soms wat meer pantser. Als je geluk hebt, krijg je zelfs wat meer ammunitie voor je wapens. Maar opsommend zijn vrijwel alle toevoegingen gewoon zo simpel en niet interessant. Jammer, want juist in het roguelike-genre zijn er mogelijkheden om los te gaan, maar in Hellboy Web of Wyrd is dat niet het geval. Het voelt tam en je vraagt je af waar de roguelike-elementen precies voor dienen.

Voor het leveldesign, wellicht? De levels in Hellboy Web of Wyrd zijn in principe kamers verbonden door willekeurige gangenstelsels. Elke keer weer een andere lay-out; je weet hoe het is. Upstream Arcade heeft ook deze kneepjes van het vak nog niet geheel onder de knie. De levels voelen al heel snel hetzelfde aan. Er is weinig variatie te bekennen in de set-pieces en je krijgt al snel het gevoel dat je constant exact hetzelfde aan het doen bent. Ga de kamer in, versla de nodige vijanden en ga door met je leven. Er gebeurt veel te weinig om de speler aan te sporen de boel te verkennen. Elke Wyrd-dimensie wordt afgesloten met een eindbaasgevecht en ook hier wordt er veel te weinig gebruik gemaakt van variatie. Elke keer krijgt de eindbaas een klein dialoog met Hellboy om zichzelf te introduceren en daarna is het gewoon weer timmeren tot de bel ringt. Ik had graag wat meer memorabele tegenstanders gezien en unieke invalshoeken in hoe je de eindbaas hoort te verslaan. Maar nee, dat is helaas niet van toepassing.