Review: Hitman: Absolution Xbox 360

Hitman: Absolution is een stealth-game die het verhaal volgt van Agent 47. Naast dit verhaal bevat de game een contract-mode. Deze contracten zijn gebaseerd op het verhaal en zijn leuk om als afwisseling te spelen. Er zit niet bepaald een multiplayer-modus in, maar wel elementen hiervan. Zo kun je contracten maken en deze met vrienden delen.

Het verhaal gaat door

Het verhaal van Hitman: Absolution gaat over Agent 47 en is een direct vervolg op het verhaal uit Hitman: Blood Money die zes jaar geleden uitkwam. Agent 47 krijgt een opdracht om iemand te vermoorden, maar deze persoon geeft bepaalde informatie over de 'Agency' waar Agent 47 werkzaam is. Hij komt achter zorgwekkende geheimen en probeert te ontsnappen van deze criminelen.

De missies in Hitman: Absolution zijn anders opgebouwd dan de missies in Hitman: Blood Money. Het begint namelijk niet iedere keer met een target die je koud moet maken maar nu kun je ook andere opdrachten verwachten. Zo zijn er missies waarin je ongezien van de politie moet ontsnappen en waarin je dingen moet repareren om verder te kunnen komen. Het is een stuk gevarieerder en dat zorgt ervoor dat je aandacht bij de game blijft. Dit is een erg goed punt want zo blijven de missies fris en ik heb me geen minuut verveeld.

Contract-mode

Naast een uitgebreid verhaal bevat Hitman: Absolution een contract-mode. In deze mode kun je aan de slag met verschillende opdrachten (contracten) die iedereen voor jou in elkaar kan zetten. Zo'n contract kan je heel gemakkelijk opstellen. Je speelt namelijk een bepaalde missie en hierin moet je dan targets gaan selecteren. In welke volgorde je deze targets moet uitschakelen en met welk wapen je de targets dood maakt, mag je allemaal zelf weten. Hoe moeilijker het contract, hoe meer punten anderen hieraan kunnen verdienen.

Met de punten die je verdient, kun je nieuwe wapens en outfits aanschaffen. Deze kun je gebruiken bij volgende contracten om bijvoorbeeld challenges te halen of om er gewoon erg bruut uit te zien.

De contract-mode is erg leuk om te spelen nadat je het verhaal uitgespeeld heb. De missies komen direct uit het verhaal, maar ik vond dit niet storend. Het was juist leuk om missies opnieuw te doen en dingen te verbeteren.

Oneindig veel mogelijkheden

Hitman: Absolution kent een verhaal met een groot aantal verschillende missies. Deze missies zijn per stuk enorm uitgebreid als het om de mogelijkheden gaat. Zo kun je mensen vermoorden met elk denkbaar wapen dan ook. Je kan pillen in de koffie stoppen om zo je target te vergiftigen of je kan vanuit een zolderkamer met een sniper je target neerschieten. Hiernaast zijn er talloze routes om naar het eindpunt te komen. Ga je over het dak of toch via de kelder? De keus is aan de speler en dat siert Hitman: Absolution enorm. Ik vind het erg belangrijk dat deze opties er zijn, want zo kun je naast de stealth-actie ook even klink uitwaaien door op een brute wijze te werk te gaan.

Afwisselende stealth-gameplay

Hitman: Absolution is op papier een stealth-game maar je kunt hem in feite ook op een soort Rambo-manier uitspelen. Dit heeft de ontwikkelaar gedaan door bijvoorbeeld assault rifles zonder demper in de game te plaatsen. Hiermee kun je tientallen vijanden in 'n keer afmaken. Het nadeel is dan wel dat de game een beetje zijn karakter verliest, maar voor de liefhebber is het zeker een pluspunt.

Mooie vormgeving

Hitman: Absolution heeft een erg kenmerkend stijltje. Alles is wat duister vormgegeven en de omgevingen zien er vaak wat deprimerend uit, wat overigens een goed punt is. Het speelt zich af op locaties waarbij je goed na moet denken hoe je te werk gaat. Op een gegeven moment moet je een nachtclub binnendringen. Je kunt er voor kiezen om de bewakers voor de deur dood te schieten, maar je kan ook via het raam of de kelder naar binnen sluipen. De keuze is aan de speler zelf en alles ziet er ook nog eens tot in detail goed uit.