Review: Honey, I Joined a Cult - Vermakelijk, simpel en traag Pc

Geplaatst:

Ruim een jaar geleden verscheen Honey, I Joined a Cult als Early Access-titel op Steam. De ontwikkelaars hebben veel inspiratie gehaald uit een al bestaande management game en daarom noem ik het ook wel een eenvoudige en vrolijke versie van Prison Architect. In mijn preview van Honey, I Joined a Cult had ik een aantal wensen. Meer decoratie, grotere mappen en een hogere moeilijkheidsgraad. Aan het eind van deze review weet je of die wensen zijn uitgekomen en de kwaliteit is verbeterd.

Honey I Joined a Cult Review

Laten we de duisternis vereren

In Honey, I Joined a Cult draait alles om het opzetten van je eigen sekte. Dit begint al met het uitkiezen van een naam voor je sekte en sekteleider, de outfits en natuurlijk het wezen of object dat je gaat vereren. Door een mooie selectie aan opties, kun je hier aardig mee klooien. Mocht dat niets voor je zijn dan kun je uit tien profielen kiezen. Deze keuzes zijn namelijk alleen belangrijk voor The Dark Chapter waar de Sermons worden gehouden. Specifieke decoraties voor je sekte zijn nog niet heel sterk aanwezig. Als sekteleider heb je een leegstaand stuk land gekocht, zodat je zonder problemen de volgelingen kunt uitbuiten en je leden kunt opsluiten. Heel groot is het stuk land niet, maar het is dicht bij de stad en ligt gelegen aan de hoofdweg. Je volgelingen moeten natuurlijk wel eenvoudig naar je toe kunnen komen en je kunt direct een lid de weg opsturen om meer volgelingen te rekruteren. In het begin is het alleen mogelijk om slaapkamers, badkamers en een cafetaria zonder keuken neer te zetten voor je leden. Ze slapen dan op een matras dat op de vloer ligt en krijgen een doos voor hun persoonlijke spullen. De badkamer situatie zou ik maar niet schetsen. Om wat meer geld, invloed en geloof binnen te halen is het gebedshuis nodig. Hier worden de Sermons gehouden en vereren we de The Stone of Darkness van The Cult of Darkness. Ik heb niet zo lang geleden Star Wars gekeken dus ik heb daar wat inspiratie uitgehaald. Daarnaast wordt er aan yoga en meditatie gedaan. Om meer kamers en upgrades vrij te spelen moet een lid aan de slag in het onderzoekscentrum. Een woonkamer met allerlei afleiding, een echte keuken en een onderhoudskamer is nu eenmaal geen overbodige luxe.

De volgelingen kunnen dan weer praten met geesten, baden in een bad met maden of lekker ronddraaien op een soort disco vloer. Als je daar niet gelukkig van wordt, dan heb ik je nog niet genoeg gehersenspoeld. Het bouwen is ontzettend simpel. Je gooit wat fundatie neer op de grond, plaatst wat muren en selecteer dan de kamer die je ervan wilt maken. Op die manier krijg je snel te zien welke items je nodig hebt om de kamer te laten functioneren. Vervolgens kun je de kamer nog opleuken met een kleed, schilderijen, een plant of wat andere meubelstukken. Mooie kamers zorgen er nu eenmaal voor dat onze leden zich een stuk beter voelen. Door de laatste update is het mogelijk om de items veel beter te verdelen over de kamers en ze een andere kleur te geven. Dit geldt alleen niet voor de bloempotten en lelijke oranje lampen. Daarnaast mag je nu zelf de kleur en patronen van de vloer bepalen. Dit is een update die eigenlijk al maanden geleden toegevoegd had moeten worden, maar is in ieder geval onderdeel van de volledige versie. Het maakt de game direct een stuk beter, maar toch vind ik er dat nog steeds te weinig decoraties aanwezig zijn en wordt de tuin niet benut. Wanneer je een keuken plaatst moeten ze pap of hamburgers maken, maar het was leuk geweest als je bijvoorbeeld je eigen groenten had kunnen kweken. Of wat dacht je van geitjes aaien om leden met een paniekaanval te kalmeren?

Honey I Joined a Cult Review1

Onverwachte gebeurtenissen

De map valt niet uit te breiden, waardoor je toch een beetje strategisch moet bouwen. De diepgang mist bij dit onderdeel, omdat je je geen zorgen hoeft te maken over pijpleidingen of stroomkabels. Je hebt alleen bakken vol met geld nodig en in het begin gaat dat ontzettend traag. Hetzelfde geldt voor de onderzoeken die in de game zelf uren duren. Je kunt gelukkig wel de snelheid van de game aanpassen of gewoon de game op de achtergrond laten lopen. Micromanagement is bijna niet aanwezig, waardoor je gerust een kwartier niet naar je scherm hoeft te kijken. Dit zorgt er wel voor dat de game niet al te lang interessant blijft. Ik vind het prima om een game te hebben die ik kan spelen, terwijl ik bezig ben met een artikel of het maken van een les, maar eigenlijk zou je de aandacht er gewoon bij moeten houden. Door de beperkte decoraties kun je ook niet creatief aan de slag en kent de game ook geen andere vormen van uitdaging. Voor een game die al een jaar in de Early Access heeft gezeten en een kleurrijke Prison Architect stijl heeft, zijn de mogelijkheden toch wel eindeloos. Je hoeft maar een blik op die game te werpen om te zien wat mensen verwachten van dit soort management games.

Na een bepaalde hoeveelheid dagen komt de krantenjongen een krant brengen, waarin de belangrijkste gebeurtenissen staan. Honey, I Joined a Cult is niet bepaald een serieuze game en zit doorspekt met humor. Hetzelfde geldt voor deze gebeurtenissen die weer impact hebben op je sekte. Op het moment van schrijven is er een zwemmende, visachtige-man bij de waterfabriek gezien, waardoor het water mogelijk is vervuild. Je raadt het goed. Wanneer leden de badkamer gebruiken is er een kans dat ze ziek worden. Er zijn meer van dit soort events. Hoewel ze leuk in elkaar zitten zijn de consequenties niet heel drastisch en uitdagend. Hetzelfde geldt voor de missies waarmee je de publieke relaties kunt verbeteren of juist de politie wakker kunt schudden. Het stelen van objecten uit een museum of legerbasis blijft niet onopgemerkt. Tijdens zo'n missie krijg je wel weer te maken met een ander event, waarbij je de juiste optie moet kiezen. Anders kan het maar zo zijn dat je negatief in het nieuws komt. Er is niet heel veel variatie aanwezig dus de missies zijn niet bepaald spannend te noemen. Met de laatste update krijg je als speler wel meer vrijheid om de moeilijkheid te bepalen. Je kunt er eenvoudig voor kiezen om sneller geld te verdienen of dat het onderzoek een stuk korter duurt. Terwijl de heat-rating dan weer sneller volloopt en de missies moeilijker worden. Als je de game op je gemak wilt verkennen, kun je er ook voor kiezen om direct alle kamers en onderzoeken vrij te spelen, zodat je gewoon kunt bouwen. De protesten zijn wel een stukje uitdagender dan eerst en je kunt je leden erop uitsturen om mensen te kalmeren. Een aantal demonstranten liepen opeens aan het hek te schudden en dat willen we niet hebben. Ze komen ook veel sneller op je sekte af, waardoor de heat-rating veel meer betekenis heeft gekregen.

Honey I Joined a Cult protest

Wat een stelletje mafkezen

Dat de volgelingen een beetje maf zijn is te verwachten, maar het zijn niet de meeste snuggere die op deze aardbol rondwandelen. De eerste volgelingen hebben vooral problemen en hebben daardoor weinig positieve kwaliteiten en karaktereigenschappen. Er zijn leden die alleen in een kamer willen werken waar geen kleed ligt. Sommige willen geen luxe kamer of juist alleen maar voedsel uit de automaat eten. Weet je niet aan deze wensen te voldoen dan worden ze gek en kunnen ze zelfs de sekte verlaten. In het begin was de impact hier niet heel heftig door, maar sinds de 1.0 update gaat deze statistiek alle kanten open. Ja, ik heb net lopen klagen dat er weinig micromanagement aanwezig is en nu klaag ik dat dit onderdeel te onvoorspelbaar is. Het werkschema dat ieder lid automatisch krijgt, werkte voorheen altijd goed. Nu beginnen ze massaal te klagen en zakt hun gemoedtoestand gigantisch, wat dan weer zorgt dat het geloof in de min komt. Sommige leden zijn nog niet eens wakker of het humeur zakt alweer. Zonder dat de game aangeeft waarom dit het geval is. De leden zijn ook niet slim genoeg om even wakker te worden, het toilet te gebruiken en dan weer verder te slapen. Het is al helemaal vervelend als je met de leider een moodswing van een lid oplost en hij alsnog de deur uitloopt en niet meer terugkomt. De eerste leden klinken nogal loyaal, maar datzelfde gevoel geef je ze niet terug. Ze leren niet zo gemakkelijk en kunnen daarom maar een bepaald level bereiken. Er zijn een aantal vaardigheden die leden kunnen krijgen, zodat ze meer geld verdienen. Ze zijn ook bedoeld om missies beter te laten verlopen en dat een conciërge sneller zijn ronde doet. Wanneer de sekte populair wordt, gooi je deze leden uit je sekte en rekruteer je nieuwelingen die wel meer vaardigheden kunnen behalen.

Om de leden een beetje te helpen, kun je voor iedereen het werkschema aanpassen en aangeven in welke kamers ze wel of niet mogen werken. Ik moet zeggen dat het in de praktijk niet heel veel verandering brengt. Je kunt dit ook gewoon negeren en dan gaat je sekte niet opeens in vlammen op. Wanneer je eenmaal betere leden hebt dan is het wel handig, omdat je ze dan bepaalde vaardigheden geeft. De volgelingen zijn degenen die ervoor zorgen dat het geloof, invloed en geld omhooggaat. Ze komen elke dag aan en gebruiken de commerciële kamers. Je kunt de kwaliteiten van een volgeling niet zien. Wat je wel ziet zijn gekleurde vraagtekens die aangeven hoeveel slechte en goede kwaliteiten ze in huis hebben. Iemand met zes rode vraagtekens en één gele wil je niet in je sekte hebben. Als je de volgelingen en leden van je sekte wilt uitbreiden, moet je flink aan de slag met het trage onderzoeksysteem. De leider doet al helemaal weinig. Hij geeft de Sermons in het gebedshuis en kan velen malen later aan de slag met de Divine Inspirations. In totaal zijn er drie thema’s: duisternis, liefde en vrede en futuristisch. Het duurt even, voordat je dit onderdeel weet te bereiken en ik moet eerlijk zeggen dat ik drie thema’s eigenlijk te weinig vindt. Weet je ze eenmaal vrij te spelen dan krijg je wel toegang tot een nieuw onderzoeksysteem waarmee je speciale kamers, missies en outfits behaald. Het duurt dus wel even, voordat je de endgame door ben. De leider heeft daarnaast ook eisen voor je klaarliggen die gelinkt zijn aan het bouwen van bepaalde kamers of het neerzetten van decoraties. Het is een leuke toevoeging, maar ook hier geldt dat het te weinig invloed heeft. Over het algemeen wil de sekteleider dat je gewoon alle kamers op het stuk grond neerzet. Je wordt wel beloond, maar toch beperkt het de vrijheid van de speler.

Honey I Joined a Cult leider

Het eindoordeel van Anita van Beugen

Honey I Joined a Cult is gemaakt door twee ontwikkelaars en is tijdens de Early Access verbeterd, maar toch mist de game nog een aantal elementen. Er is weinig micromanagement aanwezig, waardoor je de game gerust op de achtergrond kunt laten draaien. Wanneer het wel aanwezig is, moet je door flink wat menu's heen en blijkt het humeur van de sekteleden ontzettend wisselvallig. Hierdoor voelt de game niet moeilijk aan, bestaat het veelal uit wachten en komt het traag op gang. Ondertussen blijven die moodswings vooral irritatie opwekken, omdat de game weinig informatie geeft. Zonde, want de basis van de game zit goed in elkaar en zit vol met humor. Door met de instellingen te experimenteren kun je de in-game systemen wel aanpassen naar je eigen smaak, waardoor je minder hoeft te wachten. Daarnaast is het bouwen aangepast en kun je zelf de vloer en kleur van decoraties bepalen. Voor de prijs is Honey, I Joined a Cult geen slechte game en behaal je een aantal uren speelplezier. Verwacht alleen geen uitgebreide en moeilijke game, want dat krijg je simpelweg niet. Met wat updates is dit nog steeds te verhelpen, maar of dat gaat gebeuren is de vraag. Wil je een humoristische, kleurrijke en rustige management game? Dan past Honey, I Joined a Cult precies in je straatje.

    Voldoende
  • Goede basis aan gameplay
  • Genoeg Sekte profielen
  • Humoristisch en kleurrijk
  • Lekker voor op de achtergrond
  • Aanpassen van decoraties
  • In-game systemen aan te passen
  • Protesten gebeuren sneller
  • Heeft maar één map
  • Weinig sekte customisatie
  • Meer decoraties nodig
  • Weinig variatie in missies
  • Weinig micromanagement aanwezig
  • Humeur van leden erg wisselvallig
  • Onhandig menu

Als het op tactiek aankomt, dan is Anita een echte strateeg. Bouwt ze geen personages van begin af aan op in grootse RPG's dan knutselt ze wel aan hele civilisaties in City-survival builders. Daarnaast beschikt Anita over de nodige dosis rust die ze nodig heeft bij het spelen van de meest enge games en snoeiharde indie's. Nee, inderdaad. Er is geen genre waar Anita zich niet aan durft te wagen.

Informatie bij dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Honey, I Joined a Cult

Series

-

Uitgever

Team17

Reviewscore

Platforms

Pc

Releasewindow

14 september 2021

Ontwikkelaar

Sole Survivor Games

Gameliner Awards

-

Lees meer
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord