Review: Madden 22 - Er zit weer vooruitgang in PlayStation 5

Waar wij hier in Europa helemaal wild zijn van FIFA, zijn de dat in Amerika vooral van Madden. De langlopende American Football-franchise die de naam van Football-legende John Madden draagt, siert al sinds jaar en dag menig console. Ook ik speel de serie op vrijwel jaarlijkse basis en het is dan ook nooit een straf wanneer er weer een nieuwe reviewcode van Madden NFL in de inbox binnenkomt. Dit jaar is het de beurt aan Madden NFL 22. Madden 21 was voor veel fans van de franchise een bijzonder grote teleurstelling en EA heeft dan ook de belofte gemaakt om dit jaar eens flink te knallen. Of we dit jaar ook daadwerkelijk die toegezegde knaller kunnen spelen, lees je in deze review van Madden 22!

Er zit weer vooruitgang in

Uitleggen wat Madden nou precies is, lijkt mij een beetje onnodig. Laten we gewoon zeggen dat het een soort FIFA is, maar dan met American Football in plaats van voetbal als focus. De serie ligt al een behoorlijke tijd onder vuur en dat komt voornamelijk door de mate van vernieuwing die in de game wordt aangebracht. Ergens begrijpelijk, want hoe breng je nou vernieuwing aan in een sportgame? Madden NFL 22 lijkt op het goede spoor te zitten, want de game kent eindelijk wat innovatie. Niet alleen op het gebied van presentatie en animatie, maar ook wat betreft de gameplay. Zo maken de fans nu ook daadwerkelijk het verschil. Ieder team kent zijn eigen fanbase die bekend staat om totaal andere aspecten. Nu sijpelt dat ook eindelijk door in de game. Zo geven bepaalde momenten waarop fans juichen of een bepaalde chant uitvoeren een boost aan de spelers. Ieder stadion kent zijn eigen ambiance en deze zijn dan ook allemaal opgenomen in de game. Zo hangt er bijvoorbeeld in Denver een totaal andere ambiance dan in Seattle (waar de luidste menigte bij een sportevenement ooit is opgenomen).

Daarnaast beschikken teams nu ook over een M-factor (Cheesy name much?). Deze M-factors staan bovenin het beeld weergegeven en zijn pas beschikbaar wanneer het team een bepaalde synergie heeft bereikt. Weet je bijvoorbeeld de QB te sacken, dan slaat de meter jouw kant uit en verdien je bepaalde perks. De M-factor kan echter ook een negatieve impact hebben op het spel. Gooi je bijvoorbeeld interceptions of ben jij degene die gesackt wordt, dan slaat de M-factor-meter de andere kant uit en komen er negatieve perks bij. Ook qua presentatie en AI zijn er verbeteringen gemaakt. Zo zijn er nu de Next Gen Stats. Deze statistiekenlijst komt zo nu en dan naar boven en geeft meer inzicht in wat er gebeurt op het veld. Zo zie je bijvoorbeeld hoe ver je bal hebt gegooid en hoeveel de yards de receiver er vervolgens bij heeft weten te rennen. Deze Next Gen Stats hebben daarbij invloed op het gedrag van de tegenstander en de algehele AI binnen de game. De tegenstander (CPU of fysieke tegenstander) ziet namelijk dezelfde statistieken en kunnen aanpassingen maken op basis hiervan. Zo zal de AI bijvoorbeeld de QB beter beschermen wanneer deze opmerkt dat je veel blitzt. Daarnaast is deze data gestoeld op data uit de echte wereld. Gebeurt er iets drastisch met een speler in het echte leven, dan sijpelt dat door in de game en diens learnings.

Bouwen aan de toekomst

Madden kent een aantal prominente modi die we eigenlijk in iedere sportgame wel tegenkomen. Als ik dan moet kiezen, dan ga kies ik standaard als eerste de franchise-modi. Deze komt in het geval van Madden NLF 22 in twee varianten. De standaard franchise plaatst ons in de huid van een speler of coach. In Face of the Franchise krijg je een singleplayer ervaring voorgeschoteld waarin je een eigen player kunt ontwikkelen. Dit keer zijn er nieuwe speelbare posities beschikbaar voor jouw eigen ontworpen speler, zo is het nu bijvoorbeeld mogelijk om als verdediger te spelen. Het verhaal zelf is bijzonder zwak en herhaalt het riedeltje dat we al zo vaak hebben gezien; een collegespeler werkt zich op naar de NFL waarin hij zich moet bewijzen. Tussen de wedstrijden door zijn er momenten waarop je evenementen bijwoont of meedoet aan speciale wedstrijden. Deze “cutscenes” bestaan voornamelijk uit stills en zijn totaal niet interessant. Daarom zou ik je ook zeker adviseren om gewoon Franchise te spelen. Deze modus is namelijk veel gestroomlijnder en bevat aanzienlijk minder onnodige toevoegingen.

Dat de Franchise in ontdaan van de onnodige toevoegingen, wil niet zeggen dat de modus niet flink op de schop is gegaan. Sterker nog, de vernieuwingen zijn in deze modus het meest zichtbaar. Naast de M-factor en Next Gen Stats, is de speler nu in staat om veel meer te doen met de beschikbare data. Zo is er een wekelijks strijdplan op te stellen voor de gameday die komen gaat. In Denver is de lucht bijvoorbeeld bijzonder ijl door de grote hoogte. Dat wil zeggen dat je de bal verder kunt gooien en daar dus een plan voor kunt opstellen zodat de plays in je playbook daarop aansluiten. Ook tussen de wedstrijden door zijn tactieken te herzien. Zo krijg je gedurende de half time de optie om de verdediging en aanval meer te laten focussen op een bepaald aspect dat daarvoor niet zo lekker liep. De grootste vernieuwing komt echter in de vorm van de staff settings. Er is namelijk een gloednieuw RPG-achtig systeem geïmplementeerd waardoor je punten kunt toewijzen aan de coach, offensieve staff en defensieve staff. Deze punten dragen bij aan de ontwikkeling van het team waardoor je veel meer het idee krijgt ook daadwerkelijk invloed te hebben op wat er buiten de wedstrijden om gaande is. Dit systeem is nog niet waar het moet zijn, maar het is een leuk begin!

En de fumbles dan?

Naast de Franchise-modi zien we ook nog een aantal bekende andere modi terug. Zo keert straatfootball-modus “The Yard” terug en is er natuurlijk weer de mogelijkheid om al je centen aan kaarten voor Ultimate Team te besteden. Deze laatste modus is niet bijzonder veel anders dan voorgaande jaren. Wel is het fijn dat er veel meer samenhang tussen de diverse modi lijkt te zitten. Zo verdien je bijvoorbeeld in The Yard en Franchise beloningen die je in andere modi weer kunt toepassen. Zo is de algehele ervaring veel completer en is er meer motivatie om ook eens een andere modus op te starten.

Is het dan allemaal zo positief gesteld met Madden 22? Hoewel de game absoluut een grote vooruitgang is ten opzichte van diens voorgangers, zijn er echt nog wel wat minpuntjes om aan te kaarten. De game kent namelijk nog behoorlijk wat momenten die je uit de ervaring weten te trekken. Zo is de singleplayer (story) zoals eerder besproken behoorlijk zwak (zeker wanneer je deze afzet tegen bijvoorbeeld een NBA 2K). Daarnaast waren er ook nog wel wat crashes te bekennen tijdens mijn speelsessie op de PlayStation 5. Gelukkig wordt de game aardig vaak tussendoor opgeslagen waardoor het een kwestie van opnieuw opstarten is zodat je weer verder kunt gaan met de match.