Review: Mario Kart 7 Nintendo 3DS

-

Ik weet het nog goed, juli 2006. Aan het einde van deze maand kocht ik samen met mijn broertje een Nintendo DS Lite. Voor ieder 'n, zodat we ook multiplayer konden spelen. Voor mij was dit mijn eerste Nintendo-spelcomputer. Het spel dat we erbij kochten was Mario Kart DS, want deze had de verkoper bestempeld als erg leuk en ik had al vaker Mario Kart gedaan bij vriendjes. Zo blij als ik wat speelde ik het spel helemaal gaar met mijn broertje en is het voor mij nog steeds 'n van mijn favorite spellen voor de vrolijke handheld. Het Wii-deel kon mij niet baten, want toen ik het van een vriend had geleend ging het al weer snel terug. Veel te oneerlijk spel. Mario Kart 64 daarentegen vond ik weer fantastisch. Nu komt Nintendo met een nieuw deel in de serie. Zal dit deel mijn Mario Kart-hart weer sneller laten kloppen?

Balans heb je zo

Om die vraag maar gelijk te beantwoorden: ja. Dit komt vooral omdat de fantastische balans weer terug is in het racen zelf. Mario Kart Wii faalde hierin enorm, want de balans was daarin ver te zoeken. Gelukkig is men daarom hierin ook teruggegaan naar acht racers per baan. Er is ook veel aan de balans gedaan in de items. Weg met dat lompe POW-blok, exit Boo, welkom Fire Flower, Tanooki-tail en Super 7! Ook het gevreesde blauwe schildje is een flinke tweak begaan. Zo vliegt die niet meer gelijk naar de eerste, maar zoeft die over het midden van de baan, om vervolgens na de nummer twee gelijk vol op de nummer 'n in te knallen. Het mooie hieraan is dat nu dus ook de andere spelers het slachtoffer kunnen worden van dit gevreesde schild, en het dus niet meer automatisch verloren zaak is voor de koploper. Soms heb je nog wel de eeuwige frustraties van oplopende hits van items in de hogere klasses, zoals 150cc, maar is het bij lange na niet meer zo oneerlijk als op de Wii. De supertoffe kart aanpas-optie is de spreekwoordelijke kers op de taart. Je bepaald hierdoor zelf wat je het lekkerste vindt rijden, wat echt lekker werkt. Het unlocken van nieuwe stukken duurt later wel erg lang. Gelukkig kan je wel al redelijk snel een leuke kart bouwen die een beetje bij jouw smaak past.

Vlieglessen en duikers

Natuurlijk zal het niet ontgaan zijn dat je in dit deel ook kan vliegen en duiken. Dit werkt erg lekker en zorgt bovenal voor heerlijke afwisseling. Door deze twee nieuwe elementen heeft Nintendo ook redelijk wat kleine opsplitsingen in de banen gemaakt, waardoor je zelf de keuze kan maken: Ga ik vliegen over dat stuk, of neem ik die kleine afsnij-route over land? Het vliegen werkt zelfs verrassend accuraat en lekker. De onderwater gedeeltes voelen op hun beurt weer lekker vertraagd in de bochten, waarbij je bij een te scherpe bocht bijna omvalt. Door het water race je gelukkig niet veel trager dan op het land, wat het wel zo leuk maakt!

Meesterlijke banen

Wat de grote vreugde hard deed oplaaien bij mij, waren de fantastische banen. Bijna elk van deze banen apart is wel een (kleine) hommage aan de avonturen van Mario of Mario Kart. Tuurlijk, je hebt uitzonderingen, maar neem bijvoorbeeld Piranha Plant Pipeway, welke een grote verwijzing is naar Wereld 1-2 van de originele Super Mario Bros., met zelfs nog kleine goed verborgen knipoogjes naar Super Mario 3D Land. Of Bowsers Neo City, welke met de fantastische soundtrack echt meesterlijk wegspeelt. En dan heb ik mijn mond nog niet geopend over de selectie retro-banen. Waarbij bij voorgaande delen de helft nog wel eens gevuld werd met net wel/niet banen, zitten er in dit deel maar enkelen die niet vet zijn. Zo keert onder ander mijn grote favoriet terug: Waluigi Pinball. Ook Airship Fortress, Koopa Beach, Koopa Cape, Coconut Mall, en zelfs de aller eerste Rainbow Road zijn van de partij! Feest alom dus.

Te vroeg

Iets wat ik helaas wel merk tijdens het spelen, is dat het soms echt te merken is dat het spel per s' voor de kerst moest uitkomen. Dat is niet te zien op het eerste oog, want wat is gemaakt, is ook echt goed afgewerkt. Waar het w'l aan te merken is, is de afwezigheid van bepaalde elementen. Waar is bijvoorbeeld in godsnaam Waluigi zelf gebleven? En Dry Bones? Nee, we krijgen Metal Mario, lekker creatief en maakt echt duidelijk dat het team onder hoge druk stond. Ook de Battle-modi zijn niet echt tof. Zo heeft de Balloon Battle nog steeds de saaie regels van de Wii-versie en zijn de arena's niet de bom. Waarom is er niet voor de DS-regels gekozen? Dat was het deel dat in mijn mening de allerbeste battle-modus ooit had. Om het te vroege uitbrengen van het spel nog flink aan te strepen: waar is de VS-modus in de singeplayer? En de mission-mode? Al deze dingen wijzen er keihard op dat het spel eigenlijk nog in ontwikkeling had moeten zijn om dat toe te voegen, en dat is echt dood, maar dan ook écht doodzonde.

Prachtig afgewerkt

Ondanks al die negativiteit is het tóch een goed spel. Heel goed zelfs. Want bijna alles wat in het totaalpakket zit, is ook echt netjes af. Zo zijn alle nieuwe banen prachtig gemaakt. Sterker nog, de eerste keer dat ik dit spel speelde viel mijn mond open van verbazing! Iets minder mooi dan op de Wii, maar dit was echt wauw, zeker voor een spel dat zo vroeg in de levenscyclus van een spelcomputer is uitgebracht. Ook de muziek is lekker bijpassend bij de banen. De Rainbow Road, of beter gezegd, Regenboogbaan (als ik van de Nederlandse vertaling uitga), zal voor de fans zelfs nog een paar mooie muzikale referenties bevatten. Nu ik toch over de Nederlandse vertaling bezig ben: het was eventjes wennen. Namen van sommige banen kwamen niet echt goed uit de verf (Luigi's Mansion is Luigi's Landgoed?!). Verder was het niet echt heel erg storend, al zal de echte bromsnor toch liever de taal van zijn 3DS op Engels zetten.

Online wapenfeit

Om de alleenstaande speler nog wat extra vertier te bieden, heeft Nintendo ook een vrij goede online-modus ingebouwd. Zo kan je online tegen anderen racen, maar kan je via Spotpass nieuwe ghosts onvangen, waarbij je het tot zeven stuks tegelijk op kan nemen! Prachtig en leuk. Tevens nieuw zijn de community's. Dit zijn groepen waarin je kan racen, waarbij de regels aangepast zijn. Zo kan je bijvoorbeeld racen op een baan met als enige power-up" bananen! Dit zorgt voor een lekkere choas en dat het spel nog langer houdbaar blijft.

Het eindoordeel van Rick Drijvers

Mario Kart 7 is een grote hommage aan alles wat met Mario Kart en Mario zelf te maken heeft. Helaas had Nintendo er nog veel meer uit kunnen halen om dit de ultieme Mario Kart te maken, maar daar heeft men geen tijd voor gekregen. Desondanks blijft dit een van de aller beste delen in de reeks, met memorabele banen en de vetste retro banen. Een must have voor iedereen die ook maar iets met Mario Kart of andere funracers heeft.

  • Perfect
  • Memorabele nieuwe banen
  • Beste retro-banenselectie tot nu toe
  • Kart aanpassen is vet
  • Goede online functies
  • Prachtig beeld
  • Missende content
  • Battle-modi zuigen

In dit artikel

Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.

Packshot Mario Kart 7

Ontwikkelaar:

Nintendo

Uitgever:

Nintendo

Release:

2 december 2011

Reviewscore:

Platforms:

3DS
Reacties
Er zijn nog geen reacties
Nog niet uitgepraat? Praat verder op Discord