Review: Mirror's Edge PlayStation 3

Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats, wij hebben ongelooflijke haast. We moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan, doorgaan, doorgaan...

Als de (bij oldskool gamers) bekende songtekst van Herman Van Veen wel ergens bij thuis hoort, is het wel bij de nieuwe EA titel Mirror's Edge. Misschien een tof idee om een Nederlandstalige Special Edition versie uit te brengen? Herman Van Veen presenteert: Het randje van de spiegel. Hmmm, benaderen we misschien niet geheel de juiste doelgroep mee, maar ik zou het wel een toffe retro hipp(i)e actie vinden... of zoiets.

Op zijn kop

Had mij vijf jaar geleden verteld dat in het jaar 2008 twee EA titels beter zouden zijn dan de laatste Silent Hill, en ik had je keihard uitgelachen, agressief de deur gewezen of je met een hard krakende muisklik op msn geblokkeerd. Toch valt het niet te ontkennen dat EA naar mijn smaak de laatste tijd erg goed bezig is, en niet enkel meer de casual gamer probeert aan te spreken door gehypte hersenloze wancreaturen op de markt te brengen. EA heeft nu een enorme positieve sprong in de goeie richting gemaakt met Dead Space en Mirror's Edge. Het zijn veel stijlvollere en beter uitgewerkte games dan ze de meeste keren gedaan hebben. Chapeau, EA, chapEAu, chapEAu.

1984

Eerst even over de algehele sfeer van Mirror's Edge, want vanaf de eerste minuut dat je de game speelt voelt alles apart aan. Vrijwel alles is grijs, zelfs de planten, maar bepaalde gebouwen en wijken hebben 'n of twee kleuren, heel apart om te zien. De stad waarin Mirror's Edge zich afspeelt is een stad waarin alles en iedereen constant in de gaten wordt gehouden, en bij alles bepaalt de overheid wat wel en niet kan of mag. Vrijheid en privacy zijn keihard anaal vernederd en vernietigd door de farce die zichzelf veiligheid noemt. Helaas is Mirror's Edge niet zo'n grote game, want met zo'n zes uur spelen ben je al wel door het verhaal heen, en eigenlijk leer je naar je gevoel dan pas net de wereld een beetje kennen. De makers hebben ook al gezegd hier op zijn minst een trilogie van te willen maken, en al spelend in de unieke setting die ze gecreëerd hebben, begrijp je dat ook meteen. Het is alleen jammer dat het verhaal in deel 1 nu nog niet veel kans krijgt te ontbloemen, waardoor het nog een beetje oppervlakkig blijft.

Hazenpad

Met Mirror's Edge is men betreffende First Person games een nieuwe richting in geslagen, en misschien zelfs met games algeheel, want het doel en de gameplay zijn aardig uniek te noemen. Alles gaat namelijk om snel zijn met de benenwagen, en dan niet over een hardloopbaan, maar over daken en door gebouwen in de stijl van Free Running (Youtube of Google maar eerst even als je niet weet wat dit inhoudt). Op zeer suicidale wijze ren je als een bezetene door de meest gevaarlijke gebieden heen, waarbij je langs muren rent en overal onderdoor glijdt en op- en afspringt. Wat mooi achter deze laatste zin past is de term: 'Alsof je leven er vanaf hangt,' maar die hoef ik niet te gebruiken, want negen van de tien keer hangt je leven er ook echt vanaf om zo snel mogelijk te zijn. Vrijwel vanaf dat het verhaal met haar voeten de grond raakt, gaat het net als in de spirit van heel Mirror's Edge al gelijk rennend verder, door onze lieftallige vrouwelijke hoofdpersoon Faith diep in de problemen te werpen. Hierdoor heb je de rest van de game de arm der wet achter je aan, die het jachtseizoen op jou heeft geopend en alleen maar lijkt te bestaan uit fanatieke triggerhappy eerstejaars agentjes die zichzelf erg graag willen bewijzen.

Niet voor 1 gat

Gelukkig verkoop je je huid niet zomaar, en kun je naast keihard wegrennen ook iemand in een flits ontwapenen en uitschakelen. Omdat dit moeilijk is kun je daarom in een soort van 'runner timing mode' gaan, waarin alles heel traag gaat. Persoonlijk heb ik deze optie hoogst zelden gebruikt, want met enige oefening lukt het ook wel zonder deze optie om iemand te ontwapenen. Om overigens beter je juiste vluchtroute te kunnen zien, worden sommige routes rood in de buurt bij Faith, waardoor je dus ook keihard rennend vaak goed kunt zien wat je kunt doen in allerijl.