Review: Pumpkin Jack - Happiest Halloween Xbox One

Vampieren, weerwolven, mummies en ander gespuis. Halloween heeft vele gezichten en vooral een heel kenmerkend thema. Ondanks de gruwelijke monsters die er ronddwalen, heb ik altijd een warm gevoel gekregen bij deze feestdag. Een gevoel dat ik zeker weer kreeg tijdens het spelen van Pumpkin Jack. Deze 3D platform-game met heel wat actie elementen in zijn kern is gemaakt door één man, genaamd Nicolas Meyssonnier. Kan hij een onvergetelijke Halloween-ervaring aan de spelers voorschotelen? Laten we eens kijken wat wel werkt, wat minder werkt en waar in godsnaam alle spooky scary skeletons zijn gebleven. Welkom bij de Halloween-maand op onze site met als één van de vele sfeermakers, Pumpkin Jack.

Pompoenen smiley

Ja, sfeer. Dat is een ontzettend belangrijke factor in deze game en natuurlijk in het seizoen Halloween zelf. Pumpkin Jack pakt hier de eerste punten. In de preview van Pumpkin Jack heb ik het al snel benoemd, maar de game schreeuwt Halloween. Het doet denken aan je favoriete Halloween-aflevering van de shows die je keek op Nickelodeon, FOX Kids, of een ander (toen nog) relevant netwerk. Uiteraard helpen verschillende punten mee in dit statement. De soundtrack, gecomponeerd door Yohan Jager, maakt gebruik van een betoverend gevoel. Het doet denken aan de diverse sprookjes die je wel eens op TV gezien hebt. Het gebruik van de kerkklokken geeft het een unieke toon en iets wat lekker blijft hangen. De OST heeft kick en het straalt positieve energie uit. Iets wat ook belangrijk is om te weten, ondanks dat Pumpkin Jack een Halloween-game is, heeft het niet het doel om de speler bang te maken. Het is heerlijk kinderlijk Halloween vieren. De stijl, de flauwe grappen en de muziek helpen hierbij een hele hoop.

Het verhaal van Pumpkin Jack is simpel en uiteindelijk ook niks opmerkelijks. De beruchte con artist Jack wordt op pad gestuurd door de Duivel zelf. Nadat de duistere heer de vredige sprookjeswereld heeft doen beven en trillen met allerlei vloeken en monsters, waren de mensen het zat. Ze zetten een kampioen in, de tovenaar die ervoor moet zorgen dat de vloek verbroken wordt. Uiteraard ziet de Duivel dit niet echt zitten en stuurt een eigen strijder het veld op. Jack, 's werelds beste oplichter, wordt in de huid van een pompoen gegoten en maakt een deal met de Duivel. Vernietig de menselijke kampioen en verdien je ticket uit de hel. Klinkt goed toch? Het verhaal is dan vooral gebaseerd op de reis die je maakt en de figuren die je onderweg tegenkomt. Memorabele figuren? Soms wel, soms niet. Tijdens de gehele reis word je in ieder geval vergezeld door twee vogels, de uil en de kraai. Ja, zo heetten ze ook. Het is net zo creatief als een kleuters teddybeer die de naam "Teddy" heeft, maar dat terzijde. Doordat je constant onderweg bent door de verschillende werelden, voelt dit als een kat en muis verhaal. Je haast je achter de tovenaar aan, om te ontdekken dat je in de rug gestoken bent door een andere NPC en daardoor weer waardevolle tijd verloren hebt. Je ziet het van mijlen ver aankomen, maar dat is op zich niet erg. Want elke wereld heeft een eindbaas, een nieuw wapen en wat unieke mechanics.

Doelgericht in de chaos

De game zit gestructureerd in elkaar. Je kan er letterlijk geld op zetten dat elk level dezelfde formule aanhoudt. Geloof je me niet? Laat ik het hier even uittikken en dan kan jij het nakijken wanneer je deze game zelf een keertje hebt aangeschaft. Goed, hier komt 'ie. Elke wereld is een variant op de uitstekende Halloween-sfeer waarin we belanden na moment één. Elke wereld heeft 20 collectibles, een NPC die zorgt voor wat leven in de brouwerij, een nieuwe set-piece, een nieuwe soort puzzel minigame en een eindbaas wiens vernedering beloond wordt met een nieuw wapen. Herhaling is vaak iets minder fijn in games en hier geldt enigszins hetzelfde. Laten we echter eerst even ontleden wat ons te wachten staat in Pumpkin Jack.

De kern van Pumpkin Jack is de mix van combat en exploratie/platforming. Over combat hebben we het zo, maar laten we eerst kijken of het wel de moeite waard is om de wereld van Pumpkin Jack te verkennen. Het korte antwoord is ja. Je kan namelijk met al die collectibles die je verzamelt ontzettend toffe skins ontgrendelen. Ik heb het niet over simpele color swaps, maar echt volledige kostuums. Dit zorgt ervoor dat de speler gemotiveerd blijft om lekker rond te kijken. Je wilt er natuurlijk goed uitzien terwijl je de spooky levels doorspit. Voor de rest heeft elk level een unieke set-piece. Zo heeft het ene level een gedeelte waarin je gaat racen tegen ridders, terwijl de andere in teken staat van een spookpaard waarbij je een parcours moet afleggen. Ze zijn een leuk opleving in de game, maar houden wel vaak hetzelfde soort thema aan. Dit is een patroon dat de speler snel gaat ontdekken. De puzzel minigames zijn echter net wat interessanter. Ze zijn wellicht niet heel moeilijk, maar ze blijven wel telkens iets anders doen. Zo spring je bijvoorbeeld van memory naar midgetgolf met een explosief. In het algemeen zit elk level in ieder geval wel gevuld met genoeg unieke content om de speler vermaakt te houden, ook al ga je wel het gevoel van déjà vu niet ontsnappen.

Unreal Hack 'n Slash

Combat in Pumpkin Jack is in een notendop chaotisch, maar lachen. De game werd gepromoot als een liefdeskind tussen MediEvil en Jak and Daxter en dit is goed terug te zien. De speler beschikt over een groeiend arsenaal aan wapens, een rol om schade te ontwijken en natuurlijk uitgebreide movesets om zo de vijanden terug het graf in te maaien. Ondanks dat de game een bepaalde formule heeft hoe je te werk moet gaan, viel het mij op dat ik eigenlijk ontzettend agressief kon spelen zonder er ooit voor gestraft te worden. Doordat je health krijgt wanneer je vijanden (of objecten in de wereld) verwoest, kon ik te werk gaan als een uiterst efficiënte parasiet. Dit wil echter niet zeggen dat de combat niet vermakelijk is. Door de verschillende wapens blijft de combat fris aanvoelen en kan je lekker aan de gang blijven.

Hoe krijg je dan al die verschillende wapens? Aan het einde van elk level staat er een grote eindbaas op je te wachten. Ik was zeker onder de indruk van de designkeuzes, want de creativiteit spat er vaak vanaf. Elk monster heeft wel iets wat hem uniek maakt en natuurlijk is de beloning na het gevecht groots. Het uitgebreide arsenaal zorgt namelijk voor de motivatie die de speler nodig heeft om door te spelen. De eindbaasgevechten zijn interessant en vermakelijk, maar je merkt ook hier weer dat er een gevalletje knip-en-werk gedaan wordt. Zo zie je aanvallen zoals de shockwave, groundpound en meteoorregen steeds terugkomen. Elke eindbaas heeft gelukkig wel iets wat het gevecht uniek maakt en daardoor dus ook hier weer een voldoende.

Ondanks dat de designs er goed uitzien, ontsnapt Pumpkin Jack niet het gevoel dat het er soms wat goedkoop uitziet. Deze game is wellicht het perfecte voorbeeld als je een Unreal Engine game moet tonen. De stijl is niet voor iedereen en het zorgt ervoor dat af en toe de game toch net wat tekort schiet. Zo is het gebruik van kleur en de sfeer van de wereld geweldig, maar bepaalde modellen van NPC's of vijanden zien er toch wat matig uit. In combinatie met dat bepaalde animaties er wat ruig uitzien, zoals de double jump die geen extra animatie heeft met bepaalde wapens op zak, is dit toch een vloek die rust op het overmatig gebruik van bepaalde engines.

Het gebruikte beeldmateriaal is opgenomen tijdens de speelsessie op de Xbox One X