Review: SCP: Secret Files – Beleef de verhalen van de SCP Foundation Pc

De SCP Foundation is een vreemde hoek van het internet, maar voor mij een hele leuke hoek. Als je nog niet bekend bent met het SCP-fenomeen. Het zijn allemaal verhalen over speciale objecten en fenomenen die veilig worden bewaard in de fictieve SCP Foundation. Iedereen kan hieraan meedoen en het is één van de grootste collaboratieve schrijfprojecten op het internet. De verhalen lopen uiteen van bloedstollende horrorverhalen tot bovennatuurlijke knuffel wezens. De meest vertalingen naar het gameformaat zijn horrorgames. SCP: Secret Files heeft de potentie om hier verandering in te brengen.

Zes games in één

De kracht van het SCP is dat het heel veel diverse verhalen bevat en dat is iets dat door SCP: Secret Files goed wordt oppakt. Secret Files pakt vijf uiteenlopende SCP’s uit het archief en laat je die op verschillende manieren beleven. Daarnaast is er nog een overkoepelend plot op de achtergrond wat alles aan elkaar verbindt. Je speelt namelijk als Karl, een nieuwe medewerker, die net begint bij de stichting op de archiefafdeling. Waar je natuurlijk aan de slag gaat met het verwerken van de gegevens van de verschillende SCP’s. Wat dit echter betekent, is dat je in een klein chatvenster kunt kijken en kunt lezen wat iedereen vandaag te zeggen heeft, voordat je aan het werk gaat. Daarnaast is het jouw taak om bestanden over verschillende anomalieën in het archief te sorteren. Dit alles is heel eenvoudig te slepen met de muis en is in een paar seconden gedaan. Hoewel je misschien wat extra tijd wilt besteden aan het lezen van enkele documenten, omdat ze allemaal op hun eigen manier interessant zijn. Sommige SCP’s worden extra uitgelicht en worden aangeboden met hun eigen ervaring. Dat zijn de vijf verhalen waar het in deze game echt om gaat.

Deze vijf verhalen zijn bijna helemaal op zichzelf staande games met hun eigen ontwerp en beleving. Je moet maar even voor lief nemen dat Karl dit allemaal meekrijgt door te luisteren en te lezen. Deze individuele aanpak komt de verhalen ten goede, omdat het betekent dat er in principe alles in kan gebeuren. Er zijn geen mogelijke gevolgen die impact hebben op andere verhalen of gebeurtenissen. Dit geeft ruimte voor veel creativiteit. Niet alleen zijn de verhalen zelf allemaal heel verschillend en interessant op hun eigen manier. Ze zijn ook allemaal anders uitgevoerd met verschillende gameplay-elementen en vormgeving. Het gaat van absurd en horror naar bijna een soort van kindergame. Het enige nadeel is dat deze verhalen het achterliggende verhaal met Karl minder interessant maken. Als zesde onderdeel van deze game is het achtergrondverhaal bij verreweg het minst intrigerend.

SCP ervaren of spelen?

Terwijl ik de unieke aanpak van iedere SCP leuk vind, zijn de daadwerkelijke game-elementen niet heel uitgebreid. De game biedt net iets meer dan een lineaire visual novel of een walking simulator, maar ook niet veel meer dan dat. De minigames zijn niet altijd inspirerend. Je moet soms simpele puzzels oplossen waarbij je bijvoorbeeld de gebroken stukken van een vierkant in elkaar zet of je moet een simpele ritmegame voltooien. Het voelde voor mij niet altijd of die minigames daadwerkelijk bijdroegen aan het verhaal of de ervaring. De puzzel was bijvoorbeeld onderdeel van een test om te kijken hoe het is met de mentale staat van het personage. Het wordt de speler verteld dat de antwoorden een beetje afwijken, maar niet het gedeelte dat je net hebt opgelost. Dat kun je niet afsluiten zonder het correcte antwoord. Daar hadden gave dingen gedaan kunnen worden met onderdelen die veranderen of draaien om te laten zien dat het mentaal minder gaat met het personage.

Bij de verhalen die spannend en eng moesten zijn, was ik nooit echt bang. De atmosfeer was fantastisch en verontrustend. Ik kan ook niet zeggen dat er helemaal geen jumpscares in de game zitten. Alleen de stukjes van achtervolging die duidelijk spannend moeten zijn, hebben niet die impact. Het is of gewoon rechtdoor rennen of met hints het juiste pad vinden. Als je wordt gepakt, is dat niet eng en begin je dat stukje opnieuw.

De wonderen van de SCP-wereld

Deze minpunten wegen niet op tegen alle positieve punten van de game. De game geeft je een korte kijk op verschillende aspecten van de wereld, ongeveer veertig minuten per verhaal. Je ervaart ook de verschillende rollen binnen de SCP Foundation, van klasse D (vervangbaar kanonnenvoer) tot onderzoekers en veldagenten. Ook is het een verfrissende verzameling van minder bekende SCP’s en niet dezelfde die we al eerder in games hadden gezien. Ik denk dat de game hierdoor kan dienen als een goede introductie tot de SCP Foundation. Ik kan de benadering waarderen waarbij de speler er blind in wordt gegooid om vanaf niets een SCP te leren.

Ik heb echter wel het gevoel dat je soms iets te ver in het diepe wordt gegooid als je niet bekend bent met sommige concepten binnen de wereld van SCP. Ik denk dat een basale beschrijving van sommige concepten soms handig waren geweest, voordat je aan de slag gaat met de anomalie. Karl beoordeelt en bewerkt bestaande rapporten. Een onheilspellend stukje tekst kan een duwtje de juiste richting in zijn. Als iemand die al bekend was met de meeste concepten en veel van de SCP’s in de game, had ik gelukkig niet dit probleem. De game eindigt abrupt en het lijkt net alsof er nog meer verhalen moeten komen. Dit zou geheel in de stijl zijn van het SCP-fenomeen. Als de ontwikkelaar de feedback van fans meeneemt, denk ik dat er pareltjes kunnen komen als vervolg.