Stellig durf ik te beweren dat ik wellicht de grootste Star Wars-fan binnen de Gameliner-redactie ben. Alles wordt gekeken en natuurlijk wordt ook letterlijk alles gespeeld. Het is dan ook niet vreemd dat ik een gat in de lucht sprong toen Electronic Arts Star Wars Battlefront aankondigde. Een aantal goede speelsessies later tolt mijn hoofd van de verdeelde meningen. Grotendeels zijn deze positief, maar helaas komt Battlefront er niet zonder kleerscheuren vanaf.
The Force van Battlefront
Battlefront is zo'n game die druipt van het karakter. De setting van het design dat DICE weet neer te zetten, is dermate sterk dat je je daadwerkelijk op bijvoorbeeld Endor waant. Niet alleen het visuele aspect, maar ook de audio is een sterspeler wat betreft het bepalen van de setting. Personages, voertuigen, blasters en natuurlijk de lightsabers klinken exact zoals ze moeten klinken. Daarbij wordt de achtergrondmuziek op precies de juiste momenten ingezet, en zwelt de muziek aan naar bombastische hoogtes op de momenten dat het ertoe doet.
Stormtroopers en rebellen bezaaien voornamelijk de gigantische slagvelden, maar ook de iconische helden en schurken zijn niet vies van een goeie matpartij. Wanneer je controle neemt over Darth Vader en toevallig een rebel tegenkomt, kan deze zich beter bergen. Voor je het weet hangt hij in de lucht en knijpt Vader het keeltje van de weerloze tegenstander met een heerlijke force choke dicht, I love it. Denk echter niet dat de helden zich schromen voor brute actie. Een goed geplaatst schot van Han Solo's blaster of een zwieper van een lightsaber decimeert zielige Stormtroopers zonder enige moeite.
Diepgang schuilt in a galaxy far, far away
Ondanks de prachtige landschappen en het geweldige sounddesign, weet Star Wars Battlefront weinig de diepte op te zoeken. Het gebrek aan een verhalende modus, wapenarsenaal en daadwerkelijk objectives, maakt van de game niets meer dan een simpele shooter in een Star Wars-jasje. Hoewel er een scala aan diverse aanpassingen is, voegen deze vrij weinig toe aan de speelervaring. De diverse skins waar je jouw personage mee kan uitrusten zijn leuk, maar echte verschillen zijn er nauwelijks. Veel van de skins zijn bijvoorbeeld van humans, terwijl je juist met een Quarren of Rodian wil spelen. Dit kan echter wel, maar ze worden pas vrijgespeeld op een hoog level. Wel is jouw personage uit te rusten met zogeheten 'Star Cards'. Er zijn drie slots voor de kaarten en door een kaart te plaatsen voorzie je jouw avatar van bijvoorbeeld granaten en een jetpack. Veel nuttige kaarten zijn er echter niet, dus ook hier ontbreekt weer de nodige diepgang.
Hoewel Star Wars Battlefront een grote hoeveelheid aan modi bezit, zijn er slecht een handjevol modi die daadwerkelijk opvallen. Zo zijn er een aantal modi die net iets zijn dan de ander, of die simpelweg niet goed uit de verf komen. Er zijn bijvoorbeeld meerdere varianten van capture/secure this checkpoint. Een modus waar ik vooral veel zin in had, was de Hero Hunt-modus. Hierin strijd 'n speler als een Jedi, Sith, Bounty Hunter of andere held, en moeten acht anderen deze proberen te verslaan. Wie het laatste schot lost, wordt vervolgens zelf de held of schurk. Wanneer je echter bijvoorbeeld Boba Fett tegen het lijf loopt, valt op dat deze modus niet lekker werkt. Het is dan simpelweg one shot-one kill en als miezerige Stormtrooper of rebel delf je dan ook al snel het onderspit.
Multiplayer madness
Het is echter allemaal zo slecht nog niet gesteld met Star Wars Battlefront. Een aantal modi zijn, in tegenstelling tot bovenstaande alinea, retevet en zeer verslavend. E'n van de leukere modi is Survival. Hierin dien je solo, online co-op of offline co-op tegen hordes van vijanden te strijden. Met iedere horde neemt de moeilijkheidsgraad toe. Speel je online? Dan is enig overleg een vereiste. De eerste echte parel is echter de chaotische Walker Assault-modus. Veertig man strijden, verdeeld in twee teams van twintig, tegen elkaar op een gigantische map. De rebellen trachten de reusachtige AT-AT's te stoppen door uplinks te veroveren en zo een squadron van Y-wings op te roepen. De Imperials moeten deze uplinks echter offline zien te houden en de AT-AT's koste wat het kost verdedigen. In deze hectische modus schieten de blaster-salvo's je om de oren, scheuren Speeder Bikes rakelings langs en moet je uitkijken voor angstaanjagende AT-ST's.
De modus waar ik echter volledig verslaafd aan ben geraakt, is Aerial Assault. In deze modus neem je plaats in de cockpit van een X-wing, A-wing, Tie Fighter of Interceptor. Razendsnelle dogfights staan in deze modus centraal. Het doel? Simpel, knal zo veel mogelijk tegenstanders uit de lucht. Zo nu en dan vliegt er een transportschip door het veld en wanneer deze uit de lucht geknald wordt, levert dat bonuspuntjes op. Wat mij betreft hadden ze hier een hele game van mogen maken, zo vet vind ik het. Bovendien worden beide zijdes gesteund door de Millenium Falcon en Slave I. Te cool!
Blijft leuk of toch niet?
Hoewel ik me nog altijd uitstekend vermaak met Star Wars Battlefront, begint de verveling inmiddels toe te slaan. Na uurtje of acht spelen heb je alles eigenlijk wel gezien en ga je vooral verder met jouw favoriete modi. Dat is niet erg, maar er had zo veel meer uitgehaald kunnen worden. Nu heeft DICE kort na de release de Battle of Jakku-DLC vrijgegeven voor spelers die de game niet hadden ge-pre-ordered. Deze content biedt twee nieuwe maps en 'n nieuwe spelmodus genaamd Turning Point. Zeker leuk, maar wederom grijp je al snel terug naar je favoriete modus.
Het blijft echter heerlijk om Jedi, Bounty Hunters en stoere prinsessen het slagveld te zien domineren. Nog steeds zit ik met open mond naar de prachtige, interactieve omgevingen te kijken en betrap ik mezelf er steeds vaker op dat ik het Star Wars-deuntje aan het neuriën ben. Echter is de gameplay in diverse modi eigenlijk vrijwel hetzelfde. Daarbij valt de schietactie ook ietwat tegen. Echte tactieken komen er niet bij kijken en in veel gevallen is het richten en hopen dat jij eerder bent dan de ander. Wederom niet erg, maar verwacht geen diepgaande shooter.
Het eindoordeel van Rudy
Wijnberg
Star Wars Battlefront is een visueel pareltje ondersteund door de beste audio sinds tijden. Toch mist de game op veel gebieden diepgang. In potentie is dit een van de sterkere titels op de markt, maar verspeelt deze de kans om grote hoogtes te bereiken. Begrijp me niet verkeerd, Star Wars-fans gaan smullen van de game, maar als Star Wars je totaal niet boeit, ga je weinig nieuws uit de game halen. Ik, als Star Wars-fan, zit alweer in gedachten op Tatooine en daar verblijf ik voorlopig ook nog wel even. De voertuigen, Jedi, Sith en andere helden maken deze game speciaal. De gameplay, en dan vooral het ontbreken van diepgang, laat echter op momenten afweten, en dat is erg jammer.
- Star Wars-thema
- Bepaalde modi zeer goed uitgevoerd
- Visueel spektakel
- Genot voor de oren
- Mist diepgang
- Veel modi, weinig variatie
Als het gaat om passief sporten is Rudy een kei gezien hij regelmatig menig vechtersbaas tegen de vloer nokt en tanden laat rapen. Toch is hij niet vies van andere genres. Onder het motto “je moet toch alles in je leven geprobeerd hebben” experimenteert onze Amsterdammer zo nu en dan eens wat. Niet altijd even succesvol, geduld is namelijk niet echt zijn sterkste punt, net als een gracieuze winnaar zijn gedurende menig fighter…