Review: The Legend of Zelda: A Link Between Worlds Nintendo 3DS

Na een remake van The Legend of Zelda: Ocarina of Time, die al zeer goed ontvangen was, is hij er dan toch echt: een nieuwe Zelda voor de Nintendo 3DS. The Legend of Zelda: A Link Between Worlds neemt je mee naar een Hyrule dat menig gamer kent en in zijn of haar hart heeft gesloten. Het Hyrule dat we kennen uit A Link to the Past. Maar is het allemaal wel hetzelfde? Lees het in mijn review van A Link Between Worlds.

Link is terug!

In deze game maken we kennis met Hyrule dat bijna iedere gamer kent. Het Hyrule uit A Link to the Past. Maar daar stoppen dan ook de vergelijkingen. Ja, sommige locaties zijn hetzelfde; ja, de dungeons zitten op de oude vertrouwde plekken; ja, er komen oude bekenden in voor. Maar deze game speelt zich jaren af na A Link to the Past. Een andere tijdslijn, een andere Link en dus een totaal andere game.

Alles overboord

Ook al lijkt Hyrule dus voor een groot gedeelte hetzelfde en zitten de dungeons op dezelfde plekken, de dungeons zelf zijn totaal anders. De dungeons maken op grandioze wijze gebruik van de 3D-effecten en de mogelijkheid om te wisselen tussen de verschillende etages en hoogtes van een dungeon.

Met de Nintendo 3DS is het bovenste scherm je hoofdscherm en gebruik je het onderste scherm voor een wereldmap, items en welke uitrusting je hebt.

Waar deze game pas echt alles overboord gooit is de manier waarop je het spel kan spelen. Er is namelijk niet 'n manier om het spel te spelen. Alle manieren zijn mogelijk. Waar de meeste Zelda-games een chronologische volgorde erop na houden is dat met deze game totaal anders. Natuurlijk is het begin bijna hetzelfde als met A Link to the Past. Maar als je eenmaal het Master Sword hebt, ben je een totaal andere game aan het spelen. Je kunt zelf kiezen naar welke dungeon je gaat. Er is geen enkele NPC die je gaat vertellen naar welke dungeon je moet gaan. Ook verzamel je geen items meer in dungeons, deze kan je huren, maar hier kom ik later op terug.

Kunst. Van eenzame klasse

Al snel maak je in de game kennis met de antagonist van de game, Yuga. Dit is een psychopaat die met zijn magie van iedereen een kunstwerk maakt. Yuga wilt ook van Zelda kunst maken om zo Ganondorf te bevrijden uit een dimensie waarin hij gevangen zit. Link, held dat hij er is, probeert dit met al zijn kracht tegen te houden. Yuga heeft genoeg van bemoeienissen van Link en laat zijn magie op hem los. Het resultaat is verbazingwekkend. Link zit als een kunstwerk geplakt aan de muur. Maar door een magische armband die hij van Zelda heeft gekregen is hij wel in staat om zich te blijven bewegen over de muur.

Al snel kom je erachter dat je niet alleen een 'tekening' bent geworden, maar dat je ook in een totaal andere wereld zit, genaamd Lorule. Lorule is niet (ik herhaal: niet) de Dark World uit A Link to the Past. Lorule kan je meer zien als een alternatieve wereld van het huidige Hyrule. In deze wereld dreigt Yuga Ganondorf te bevrijden, en daar zit natuurlijk niemand op te wachten. Natuurlijk is het verhaal veel complexer en meeslepender dan dat ik het nu verwoord, maar ik wil gewoon niet te veel bloot geven van het verhaal. Het is echt iets dat je moet beleven.

Mind = blown

Nu is dat niet het enige waarin deze Zelda-game totaal anders is. Waar eigenlijk alle voorgaande Zelda-games erom bekend stonden dat je in ieder dungeon een item ging krijgen die je nodig had om de dungeon te voltooien, is dat met deze game anders. Hoeveel anders? De standaard-items zijn nu vanaf het begin af aan al te huren bij Ravio. Mind = blown. Niet meer zwoegen om dat ene item te kopen. Nope. Gewoon gemakkelijk huren bij Ravio. Pardon, wat? Huren? Ja, huren. Je kunt de standaard-items zoals de bommen of hamer huren van Ravio. Dit zorgt meteen voor een extra element. Want als je nu doodgaat in de game, dan ben je niet alleen dood (wat al vervelend is), je bent ook nog eens je gehuurde items kwijt. Een echte wapenhandelaar wil immers altijd geld verdienen. En aan een dood persoon is nou gewoon geen droog brood te verdienen. Natuurlijk kan je ook een item kopen, maar een item kopen kost al snel een kleine 800 Rupees en het huren kost maar 50 Rupees. Dit zorgt ervoor dat je keuzes gaat maken: ga je dat ene item huren of kopen?

But wait " there's even more!

Nu zijn dat niet de enige veranderingen aan het spel, verre van. Ik ga ze niet allemaal opnoemen, maar dit zijn er bijvoorbeeld nog een paar. Je kunt nu onbeperkt Rupees verzamelen, wat natuurlijk ook weer erg nuttig is voor het huren van de vele items. Ook is er de mogelijkheid om aan fast-travel te doen. Van een heks, Irene, op een vliegende bezem krijg je een bel. Door deze bel te gebruiken kan van het ene fast-travelpunt naar het andere vliegen. Dit is natuurlijk een geweldige toevoeging aan deze unieke game.

Wat ook erg grappig is, zijn de vele verwijzingen en knipogen die worden gemaakt naar de voorgaande games. Sahasrahla gaat er namelijk al vanuit dat je een bepaalde route al wel weet te vinden. Het zijn dergelijke details die deze game echt geweldig maken. Ook zijn de puzzels in de dungeons totaal anders geworden door het feit dat Link nu kan 'mergen' (een tekening worden) met de muren. Door deze extra functionaliteit moet je anders een dungeon instappen. Het is niet meer even een puzzel oplossen en doorgaan naar de volgende.

Merging

Ik gaf al eerder aan dat Link kan samensmelten met een muur. De cartooneske stijl waarin Link dan getoond wordt is werkelijk fenomenaal. Maar los van het feit dat het er geweldig uitziet, zorgt het er ook voor dat jouw speelveld verandert. Je kunt door nauwe passages gaan waar je voorheen niet langs kon. Steen in de weg? Geen probleem. Even met de muur mergen en je loopt er gewoon langs. Dit zorgt er ook voor dat je out-of-the-box moet gaan denken met puzzels. Het traditionele puzzels oplossen is er niet meer bij. Al is het alleen door deze geniale toevoeging van het mergen met muren.