Review: The Mageseeker: A League of Legends Story - De wraak van Sylas Pc

Toen Riot Forge in het leven werd geroepen, was ik ontzettend enthousiast. De nieuwe studio onder Riot Games focust namelijk op games die plaatsvinden in de wereld van League of Legends. Ik ben ondertussen al een tijdje uitgekeken op die game, maar Runeterra en de personages vind ik wel interessant. Hoewel ik nooit een midlaner ben geweest, was Sylas altijd één van mijn favoriete Champions. Hij speelt de hoofdrol in The Mageseeker: A League of Legends story. Hierdoor krijgen we meer informatie over zijn achtergrond en de wraak die hij wil. Met veel enthousiasme dook ik dan ook in de game en dat gevoel werd tijdens het spelen niet minder. Als alle aankomende League of Legends Story games deze kwaliteit hebben, dan kunnen we blijven genieten van Runeterra.

Het verhaal van Sylas

In Demacia, één van de landen in de wereld Runeterra, worden magiërs opgejaagd. De koning en zijn adviseurs vinden het namelijk onnatuurlijk en gevaarlijk. Om magiërs op te sporen is er een speciale garde in het leven geroepen. Zij zorgen ervoor dat iedereen die ook maar een spoortje magie in zich heeft achter de tralies belandt. Sylas wordt op jonge leeftijd gerekruteerd, want door zijn krachten kan hij de magie van anderen voelen en stelen. Door een ongeluk belandt hij echter voor vijftien jaar achter de tralies en daar smeedt hij plannen om wraak te nemen. Dankzij de hulp van Lux, die hem regelmatig komt bezoeken, leest hij boeken en weet hij haar krachten tijdelijk te stelen. Sylas ontsnapt uit de gevangenis en wil alleen maar wraak op de Mageseekers en Lord Eldred. Dit brengt hem naar een groep rebellen die onder leiding staat van Leilani. Samen met deze groep wil Sylas zijn doel bereiken, maar hij moet ook rekening houden met de wensen van de rebellen.

Dit betekent dat je tijdens je missies nieuwe magiërs moet rekruteren door ze te helpen ontsnappen. Op deze manier groeit het kamp van de rebellen. Naast de visuele aspecten zorgt dit er ook voor dat je toegang krijgt tot nieuwe upgrades bij de winkels. Sylas kan het namelijk niet allemaal alleen. Leilani helpt hem met het maken van de spreuken, die hij eerder heeft gestolen, en met de ultimates. Rukko is dan weer een jongeman die upgrades biedt voor Sylas zelf. Daarnaast vind je tijdens de missies magiërs met speciale krachten. Zij kunnen op pad worden gestuurd of je helpen met je eigen missie. Wanneer je ze meeneemt, krijg je een extra aanval. Je moet dan wel eerst de juiste combinaties met aanvallen maken. Hoe meer rekruten je hebt, hoe beter deze aanval wordt. Doordat The Mageseeker een officieel League of Legends verhaal is, is de game trouw aan de lore. Zo komt Sylas een aantal bekende personages tegen en krijg je meer informatie over zijn achtergrond. Het verhaal is dan ook interessant om te volgen en de personages hebben telkens nieuwe dialogen. Hoewel Sylas alleen maar wraak wil, gaat het verhaal verder dan dat. De rebellen zijn namelijk gefocust op een betere toekomst. Heel diepgaand is het niet, maar dat heeft de game ook niet nodig. Ik merkte namelijk dat ik na het afsluiten eigenlijk direct weer verder wilde. Daarbij moet ik wel zeggen dat ik Sylas en de wereld altijd al interessant heb gevonden. Al ben ik ervan overtuigd dat de game genoeg te bieden heeft voor gamers die niet bekend zijn met League of Legends en Runeterra. Het nadeel is wel dat het nogal eenvoudig is om per ongeluk de dialogen door te spoelen, waardoor je een gedeelte van het verhaal mist.

Vechten voor een beter Demacia

Wanneer je een game maakt over een personage dat al in een andere game aanwezig is, is het belangrijk om trouw te zijn aan de gameplay. Sylas in The Mageseeker speelt dan ook net zo lekker weg als Sylas in League of Legends. Hoewel hij is ontsnapt, zitten de ketens nog steeds aan hem vast. Deze gebruikt hij om anderen neer te slaan en om zichzelf naar anderen toe te trekken. Daarnaast helpen deze ketens om de magie van zijn tegenstanders te stelen. Door dit te doen kun je de spreuk gratis gebruiken en kun je ze later bij Leilani laten namaken, zodat je ze permanent in kunt zetten. De spreuken die je hebt gekocht kosten wel dergelijk mana, wat je dan weer verkrijgt door te vechten. Doordat het verhaal zich afspeelt in Demacia, bevecht je voornamelijk de soldaten en de Mageseekers. Met daarbij nog de wilde beesten in de bossen en in de kelders van bepaalde forten. Elke vijand heeft zijn eigen aanvallen en magische krachten. Van vuurmagiërs kun je vuurballen stelen die je vervolgens kunt afvuren op de ijsmagiërs. Zij zijn namelijk zwak voor vuur, omdat dit de tegenpool is van ijs. In totaal zijn er zes soorten magie die ieder vier spreuken hebben. Later speel je ook nog de ultimates vrij, die gekoppeld zijn aan de Champions die je tegenkomt.

Hierdoor is er genoeg variatie qua vijanden en de manier waarop je ze neerslaat. Wat vooral opvalt zijn de speciale gevechten tegen de grotere vijanden en de Champions. Laat ik voor het gemak zeggen dat het een soort eindbazen zijn, want we zijn een stuk lastiger te verslaan. Door hun aanvallen te analyseren moet je ze met een bepaalde tactiek verslaan. Hoewel ik gigantisch hekel heb gekregen aan de levende helmen, zijn deze gevechten leuk en uitdagend genoeg. The Mageseeker is geen moeilijke game, maar straft wel ongeduldige aanvallen af. Doordat je telkens nieuwe spreuken, bonussen en vijanden vrijspeelt, kent The Mageseeker een goed progressiesysteem, waardoor de game interessant blijft.

Verzamelen is net zo belangrijk

Om zijn doel te bereiken moet Sylas naar de wartable in het midden van het kamp. Hier kan hij zijn magiërs op missie sturen en zelf een sidequest of mainquest accepteren. In sommige gevallen heeft één van je magiërs een persoonlijke missie en dan moet je hem of haar toestemming geven. Hoewel dit ook gewoon geld of rekruten oplevert, past het wel goed bij de setting. Wanneer je een missie accepteert, reis je af naar het betreffende gebied en krijg je duidelijk te zien wat je precies moet doen. De mappen zijn lineair en niet bepaald groot, toch moet je je ogen goed openhouden. Er zijn namelijk kistjes, brieven, Silverwings en rekruten te vinden. Mocht het nou zijn dat je iets gemist hebt, dan kun je later in het verhaal de missies opnieuw doen. Dit is vooral handig als je The Mageseeker voor honderd procent wil voltooien. De rekruten en kisten heb je nodig voor de vele upgrades, maar de brieven zijn vooral gericht op de lore. De Silverwings zijn een soort vogels die je moet redden. Wanneer je terugkomt in het kamp, krijg je hier een kleine beloning voor. Het verzamelen van deze vogels is dus vooral gericht op de gamers die alles willen verzamelen.

De pixelstijl van de game is fantastisch en daardoor is het jammer dat de achtergronden en omgevingen van de missies regelmatig hetzelfde zijn. Er zitten kleine verschillen in, maar je hebt al snel het vermoeden dat de achtergrond voor een groot gedeelte is gekopieerd. Dit doet geen breuk aan de inleving en het is niet vreemd als je kijkt naar de missies, maar wat meer variatie was beter geweest. Dat de game er visueel goed uitziet was eigenlijk al te verwachten, want Digital Sun is de ontwikkelaar van The Mageseeker. Zij ontwikkelde een aantal jaren geleden ook al Moonlighter. Hoewel ik eerst twijfelde over deze pixelstijl bij een game over Sylas, pakt het zeer goed uit. Daarnaast brengt de muziek ook nog de nodige sfeer. Dit is ook wel nodig, want de dialogen zijn niet ingesproken. Hoewel Riot Forge hier zeker het geld voor heeft, is het een goede keuze geweest om dit niet te doen. De Champions hebben namelijk al specifieke stemmen en one-liners in League of Legends. Door de dialogen niet in te spreken doe je ook geen afbreuk aan de hoofdpersonages. Het geeft ook wat meer verbeeldingsvrijheid aan de speler.