Review: Tom Clancy's Splinter Cell: Blacklist PlayStation 3

Splinter Cell is een stealth-serie die nu al heel wat jaartjes meedraait. De serie was meteen sinds de eerste game zeer populair, alhoewel de eerste delen wel zeer hardcore waren. Ubisoft deed hier wat mee door met Splinter Cell: Double Agent en vooral Splinter Cell: Conviction de serie iets toegankelijker te maken. Met Splinter Cell: Blacklist lijkt het beste uit alle voorgaande delen te worden samengevoegd tot misschien wel de beste game uit de serie.

The Blacklist

In Splinter Cell: Blacklist heeft de president van de Verenigde Staten ervoor gekozen om de Third Echelon op te doeken. De organisatie is opgevolgd door Fourth Echelon en wordt onder leiding gesteld van superspion Sam Fisher. Fourth Echelon moet al snel aan de bak nadat een terroristische groepering genaamd The Engineers een bloederige aanslag op een Amerikaanse legerbasis in Guam pleegt. Vervolgens kondigt deze groepering een terreur ultimatum aan genaamd The Blacklist. Dit is een lijst met doelwitten voor terroristische aanslagen in Amerika. Het is nu aan Sam Fisher en zijn Fourth Echelon om de terroristische groepering uit te schakelen en te zorgen dat de Blacklist niet in werking wordt gesteld.

Sam Fisher meets John Rambo

Splinter Cell: Blacklist combineert in feite het beste uit de voorgaande delen doordat je spelen der wijs kunt kiezen uit de drie verschillende speelstijlen: Ghost, Assault en Panther. De Ghost-speelstijl is vergelijkbaar met de oude Splinter Cell-games en draait volledig om ongezien blijven en vijanden omzeilen of bewusteloos slaan. Kies je voor de Assault-stijl dan speel je als een soort van John Rambo. Met deze speelstijl ga je het gevecht met de vijanden frontaal aan en gebruik je vooral machinegeweren en explosieven. De Panther-speelstijl is een combinatie van de eerder genoemde speelstijlen die ik persoonlijk het vaakste gebruikte. Hiermee zorg je dat je ongezien blijft, maar is het wel toegestaan om vijanden te doden.

Sam wat is er met je stem gebeurd?

Tussen alle missies bevind je je in een speciaal vliegtuig van Fourth Echelon genaamd de Paladin. Hierin kun je nieuwe wapens en gadgets kopen en verbeteren met geld dat tijdens de missies verdiend kan worden. Ook kun je hier met je bondgenoten, waaronder oude bekende Anna 'Grim' Grà­msdóttir en nieuwkomer Isaac Briggs, praten en de multiplayer- en singleplayermissies starten. Deze missies hebben verschillende paden, wat samen met de speelstijlen zorgt voor een hoge replay value. Ze nemen Sam Fisher mee door verschillende locaties over de wereld en hierin probeer je meer informatie over The Engineers te vinden. Het was wel even schrikken toen ik Sam Fisher en de andere personages hoorde praten en dat komt door twee dingen. Ten eerste heeft een andere acteur de stem van Sam ingesproken, dus de rauwe stem van Michael Ironside is foetsie. Daarnaast zijn de gezichtsanimaties vrij matig, iets wat eigenlijk niet meer mag in deze tijd en zeker niet met een AAA-game, wat Splinter Cell: Blacklist absoluut is.

Q, maak kennis met Charlie Cole

Hoewel je zelf een speelstijl kan kiezen, wordt je door de makers toch aangemoedigd om ongezien te blijven en je zal dan ook voornamelijk van dekking naar dekking lopen en je in de schaduw begeven. Toch is het zoals ik eerder al aangaf gewoon mogelijk om wat meer run & gun te spelen, mede door de Mark & Execute-functie die terugkeert uit Splinter Cell: Conviction. Ook is er een nieuwe toevoeging in de vorm van Killing in Motion waarin je vijanden tagged en ze al rennend uitschakelt, wat er zeer tof uitziet. Naast de standaard wapens kan Sam ook nog aan de slag met enorm veel gadgets die worden geleverd door wizzkid Charlie Cole. Natuurlijk zijn de nachtkijker en de sticky-camera weer van de partij, maar de leukste gadget is echter de Tri-Roter. Dit is een op afstand bestuurbare drone waarmee je vijanden kunt bespioneren en uitschakelen met behulp van elektrisch geladen pijltjes. Het geeft een heerlijk gevoel om boven een nietsvermoedende vijand te hangen, gesprekken af te luisteren en de routes van de vijanden uit je hoofd te leren.

De multiplayer

Splinter Cell: Blacklist kent een uitgebreide multiplayer met co-op missies en de terugkeer van de geliefde Spies vs. Mercs-modus. Er zijn verschillende co-op missies, waaronder missies waarin je het met zijn tweeën opneemt tegen hordes vijanden. In andere missies is het juist weer de bedoeling om ongezien te blijven en je missiedoel te voltooien. In de Spies vs. Mercs-modus nemen twee teams het tegen elkaar op, waarbij 'n team bestaat uit spionnen en het andere team uit huurlingen. De spionnen spelen in third-person perspectief en moeten meestal computers hacken, terwijl de huurlingen vanuit first-person perspectief dit juist moeten verhinderen. Dit zorgt voor een heerlijk kat en muis spel en is 'n van de leukste multiplayermodi die ik de laatste tijd gespeeld heb. Al met al in de multiplayer van Splinter Cell: Blacklist zeker geen verplicht nummertje en zorgt het voor vele uren speelplezier.