Review: Yo-Kai Watch 3 Nintendo 3DS

Yo-Kai Watch 3 kwam in juli 2016 al uit in Japan. Deze game kreeg in Japan twee versies, namelijk de Sushi-versie en de Tempura-versie. In december van datzelfde jaar kreeg Japan een definitieve versie die Sukiyaki heette. Meer dan twee jaar na de originele release is de game eindelijk naar Europa gekomen. De Europese lokalisatie is gebaseerd op de Sukiyaki-versie van de game en bevat dus alle updates en speciale content van de definitieve versie. Yo-Kai Watch 3 is tevens ook de laatste Yo-Kai Watch-game op de Nintendo 3DS. Is deze game een volwaardige afsluiter van het 3DS-tijdperk van de Yo-Kai Watch-games?

Yo-Kai wat?

In Yo-Kai Watch draait het allemaal om de maffe wezens die Yo-Kai heten. Dit zijn een soort geesten die gebaseerd zijn op de Yōkai van de Japanse folklore. De Yo-Kai kun je alleen zien wanneer je een speciale Yo-Kai Watch hebt die een speciaal licht kan schijnen waarmee je de geesten zichtbaar maakt. De Yo-Kai kunnen mensen of voorwerpen bezielen en om ze te bevrijden, moet je een gevecht aangaan met de betreffende Yo-Kai. Wanneer je het gevecht wint, kun je bevriend raken met de Yo-Kai waarna je zijn medaille krijgt. Deze medaille kun je vervolgens gebruiken om de desbetreffende Yo-Kai op te roepen om je te helpen. Voor fans die de animeserie hebben gezien, klinkt dit natuurlijk allemaal bekend in de oren. De Yo-Kai Watch-games zijn tevens niet veel anders.

In Yo-Kai Watch 3 volg je enerzijds het verhaal van Nate Adams. Nate is een van de hoofdpersonages in de Yo-Kai Watch-serie en de vorige Yo-Kai Watch-games. Nate verhuist in dit deel van zijn vertrouwde stad Springdale in Japan naar St. Peanutsburg in het Amerikaanse BBQ. In deze Amerikaanse stad komt Nate niet alleen mensen tegen die hij niet verstaat, maar ook Amerikaanse Yo-Kai. Deze 'Merican Yo-Kai, zoals ze genoemd worden, zijn enkel te zien met een speciaal nieuw model van het Yo-Kai horloge en zijn gebaseerd op typische Amerikaanse dingen zoals bacon en hamburgers. Naast vreemde mensen en vreemde wezens krijgt Nate in BBQ ook nog eens te maken met twee bijzondere detectives die de 'Y-Files' aan het onderzoeken zijn. Anderzijds volg je, parallel aan het verhaal van Nate in BBQ, het verhaal van Hailey Anne Thomas. Zij woont in Springdale en kennen we van het tweede seizoen van de Yo-Kai Watch anime. Hailey Anne is een ontzettende anime nerd, die aanvankelijk nog niet eens van het bestaan van Yo-Kai af weet. In de game kunnen we zien hoe Hailey Anne haar eerste Yo-Kai horloge krijgt en bevriend raakt met de Yo-Kai Usapyon. Samen met Usapyon begint zij een detectivebureau en verkennen zij samen Springdale.

Ik krijg er het heen-en-weer van

Je kunt dus met twee verschillende personages zowel het Amerikaanse BBQ als het Japanse Springdale verkennen. Je kunt voor het grootste gedeelte van de game vrij wisselen tussen beide personages. Wanneer je dus het ene verhaal zat bent of even niet weet hoe je verder moet, kun je gewoon verder met het andere verhaal. Dit geeft een leuke nieuwe dimensie aan de game, daar je aan de ene kant het bekende Springdale hebt uit de animeserie en de voorgaande delen en aan de andere kant heb je BBQ die qua stijl, NPC's en Yo-Kai heel anders is. In BBQ kom je bijvoorbeeld Yo-Kai als Salty Bacon, Sweattuce en Lazy Sundae tegen, waar je in Springdale Yo-Kai als Sushiyama en Darumacho tegenkomt. Deze wezens hebben met de lokalisatie overigens de perfecte namen gekregen. De naam van bijna elke Yo-Kai is wel een slimme woordspeling op het uiterlijk of de vaardigheden van het wezen.

Hoewel het verkennen van twee verschillende steden op twee verschillende continenten in deze game centraal staat, is het eigenlijke verkennen niet heel erg boeiend. Bij elke missie die je krijgt, wordt de exacte locatie van het voorwerp, de persoon of de locatie waar je naar op zoek bent gewoon aangegeven op de kaart die zichtbaar is op het onderste scherm van je 3DS. De meeste missies, ook de verhaalmissies, bestaan dan ook uit het heen en weer lopen van de ene marker naar de andere en dat geeft naar mijn inziens niet heel veel voldoening. De gevechten met andere Yo-Kai zijn daarentegen wel boeiend. Waar je in de vorige delen passief toe aan het kijken was hoe je Yo-Kai het tegen het andere team opnamen, heb je nu iets meer controle over de gevechten. Je stelt een team van drie Yo-Kai samen, die op een rooster van drie-bij-drie worden geplaatst. De positie van je Yo-Kai bepaalt wat er gebeurt. Plaats je Yo-Kai horizontaal naast elkaar, dan krijgen ze een aanvalsbonus. Plaats je een Yo-Kai achter een andere Yo-Kai, dan wordt die beschermd door de voorste. Gedurende het gevecht kun je dus met de stylus je Yo-Kai van positie laten veranderen om aanvallen te ontwijken of voorwerpen op te pakken die op het rooster liggen. Je Yo-Kai vechten nog steeds automatisch, maar je kunt nu het gevecht wel iets meer beïnvloeden. Ook de speciale aanval van een Yo-Kai, de Soultimate, kun je in dit deel weer activeren door een kleine minigame op het touchscreen te spelen.

Doe je ding!

De gevechten zijn in Yo-Kai Watch 3 dus iets verbeterd ten opzichte van de vorige delen. Nu heb ik zelf, buiten een demo in de speelgoedwinkel lang geleden, geen ervaring met de vorige delen in de Yo-Kai Watch-serie. Als nieuwe speler moest ik dus zelf ontzettend wennen aan het gevechtssysteem, aangezien ik gewend was om in games als Pokémon de volledige controle te hebben over mijn team. Uiteindelijk heb ik de gevechten snel onder de knie kunnen krijgen en bleken deze achteraf ook niet erg moeilijk te zijn. Gedurende de game ben je regelmatig bezig met dit soort gevechten. De meeste missies die je moet voltooien, draaien dan ook om het bevrijden van een persoon die overgenomen is door een Yo-Kai of heb je een specifieke Yo-Kai nodig om een bepaalde taak uit te voeren. Doordat je steeds met kleine sidequests bezig bent en daarbij ook nog eens twee verschillende personages bestuurt, is de grote verhaallijn soms een beetje moeilijk te volgen. Belangrijke gebeurtenissen worden overigens wel weergeven door middel van cutscenes of gesproken dialogen. Helaas zijn de stemmen enkel in het Engels te beluisteren aangezien de game, anders dan andere Japanse RPG's, geen optie heeft voor Japanse stemmen.

Ondanks het gebrek aan Japanse stemmen, heeft Yo-Kai Watch 3 toch een vermakelijk verhaal waar je uren zoet mee kunt zijn. Naast het verhaal zit de game ook boordevol minigames en andere speelmodi waar je je mee kunt vermaken. Zo heb je bijvoorbeeld Terror Time, waarbij je als Hailey Anne moet ontsnappen uit een soort nare droomwereld. De minigame speciaal voor Nate heet Zombie Night. Dit is een soortgelijke minigame als Terror Time. Hierbij is het de bedoeling dat je als Nate, bewapend met een gigantische hamer, de nacht door moet komen terwijl je tegen verschillende zombies vecht. Daarnaast bevat de game ook nog een Build-a-Nyan minigame. Hiermee kun je je eigen katachtige Yo-Kai bouwen die niet alleen een uniek uiterlijk heeft, maar ook zijn eigen persoonlijkheid en vaardigheden heeft. Ook krijg je tussendoor verschillende ritmische minigames voorgeschoteld waarbij je bijvoorbeeld sushi of sukiyaki moet eten door de juiste knop op het juiste moment in te drukken. Nu ben ik zelf een enorme foodie en vind ik deze minigames ontzettend leuk, maar veel voegen ze uiteindelijk niet toe aan de game.