Review: YO-KAI WATCH BLASTERS: White Dog Squad Nintendo 3DS

Yo-Kai Watch zou het nieuwe Pokémon worden. Op veel vlakken is dit ook zeer geslaagd. Met name in Japan, hoe kan het ook anders, zijn de games erg populair. Er wordt ook goed gewerkt aan de merchandise, want bij de release van Yo-Kai Watch 2 lag er ruim tien meter aan schappen vol met mappen, figures, watches en andere spullen. Het ziet er ook allemaal piekfijn en leuk uit. Nu is er dan een tussendeeltje om het wachten op het derde deel te verzachten: Yo-Kai Watch Blasters. Weet deze nieuwe, wat anders spelende titel nieuwe harten te veroveren?

Yo-Peter!

De Yo-Kai Watch-serie wordt gemaakt door Level-5, een developer die met name bekend is van de Ni No Kuni- en Professor Layton-games. De studio poept naar mijn mening vrijwel alleen maar pareltjes uit, al is lang niet alles mijn smaak. Zo ook met Yo-Kai Watch. Het is allemaal goed te spelen handheld verslavende shizzle, maar aan mij is het toch echt niet besteed. De games vreten tijd en wil je er alles uithalen moet je veel multiplayer doen. Ik kan echter ook inzien waarom veel mensen het wel kan bekoren. Alle characters, Yo-Kai beesten en de wereld zelf zijn met veel liefde gemaakt, precies zoals je kunt verwachten van Level-5. Yo-Kai Watch Blasters is het eerste echte spin-off deel wat nu uit is gekomen, want deze speelt anders dan de traditionele games. De sfeer en stijl is verder precies zoals zijn voorgangers, maar nu speelt het op een action RPG manier, in plaats van turnbased.

Actie of menutje scrollen

Wat precies tot in de details de verschillen zijn kan ik niet zeggen, want ik heb de voorgaande Yo-Kai Watch-games nooit zelf gespeeld. Yo-Kai Watch Blasters speelt zoals ik al aangaf als een action-RPG, waarbij het hele vechtsysteem dus anders is, maar qua RPG-elementen hetzelfde als zijn voorgangers. De gameplay is in elk geval erg leuk en persoonlijk houd ik ook erg van action-RPG’s omdat ze een prachtige fusie vormen qua gameplay, superchill rondlopen, praten en ginnegappen en daarnaast lekker actief erop los hakken waarbij je tenminste eens iets anders bestuurt dan enkel een menu. Bij Yo-Kai Watch Blasters speelt het ook echt op de actie manier dat je zelf jouw gekozen Yo-Kai bestuurt tijdens de knokpartijen. Het speelt leuk, verslavend en hysterisch. Erg gaaf dus, maar het enige nadeel is wel dat het allemaal erg in herhaling valt op den duur. Je krijgt veel dezelfde soort vijanden en bazen, plus dat je echt lekker lang moet grinden om al je Yo-Kai goed te levelen (ja, verder dan 5).

Yo-Kaïne

Net als bij de Pokémon-titels en de voorgaande Yo-Kai Watch-games komt ook Yo-Kai Watch Blasters met twee versies: White Dog Squad (die ik heb gespeeld) en Red Cat Corps. Wat is het verschil? vijftig Yo-Kai. Het verhaal is volledig hetzelfde, op een enkel klein dingetje na. Elk deel heeft een woppende vijftig unieke Yo-Kai om te verzamelen, waarmee ze ook vooral proberen de multiplayer af te dwingen. Mensen zoals ik die een gevaarlijke completionistische (ik vind nieuwe woorden uit, inderdaad) verzameldrang krijgen wanneer ze eenmaal beginnen iets te verzamelen, kunnen hun (wellicht juist on-)geluk in elk geval niet op. De multiplayer heb ik helaas weinig mee kunnen doen, want het is vooralsnog niet makkelijk medespelers te vinden. De singleplayer houd je gelukkig wel even zoet, want het is bepaald geen korte zit en er is veel te doen en te beleven. Wil je echter een complete collectie Yo-Kai, dan raad ik je aan beide versies te kopen.