Ritual of Raven review - Magisch en cozy programmeren

Het lijkt momenteel een beetje alsof ik aan het veranderen ben in een cozy gamer, want ook Ritual of Raven past binnen dit genre. Het magische thema en het programmeren van de machines wekte in ieder geval mijn interesse. Wat leuk is om te weten, is dat deze game is ontwikkeld door de studio van Sticky Business, een aandoenlijke game waarin je zelf stickers kunt maken en moet verkopen. Onbekend met de pixelstijl zijn deze ontwikkelaars absoluut niet en dat werpt zijn vruchten af bij Ritual of Raven.

Welkom in een magische wereld

Het zal je maar gebeuren. Je bent bezig met je dagelijkse taken, wanneer je opeens een portaal in wordt gezogen om vervolgens in een andere wereld terecht te komen. Een wereld met heksen, tovenaars en dus ook magie. Dat is precies wat er met je zelfgemaakte personage gebeurt. Ze wordt gelukkig wel opgewacht door een heks die je in twee dagen tijd de kneepjes van het vak leert om daarna te verdwijnen. De Portal Keepers, een organisatie die bestaat uit vier magiërs, hebben de poorten naar andere werelden geopend en daarmee een hoop chaos gecreëerd. De poorten openen zichzelf regelmatig en stelen daarbij wezens uit andere werelden. Ze komen allemaal terecht in het dorp, waarna je ze mag helpen met hun persoonlijke wensen. Met uiteindelijk de grote taak om de Portal Keepers te vinden, hen te helpen met hun problemen en uiteindelijk de portalen te stabiliseren. Het verhaal van Ritual of Raven zit verrassend sterk in elkaar, want de dieren die je tegenkomt hebben hun eigen issues. Zo is er Pip die bang is om te falen en zichzelf maar een mislukkeling vindt. De dialogen zijn dan ook niet oppervlakkig te noemen en daardoor blijft het interessant om het verhaal te volgen. Dankzij het verhaal krijg je duidelijke taken, waardoor je altijd weet wat je moet doen. Al moet ik zeggen dat je met alle persoonlijke quests en de rituelen wel dergelijk het overzicht kan verliezen.

De wereld Leynia heeft niet alleen te maken met de problemen rondom de portalen. Doornstruiken en andere obstakels zorgen ervoor dat het niet mogelijk is om naar de andere gebieden te reizen. Het dorp bestaat simpelweg uit wat huizen, een begraafplaats en grasvelden, terwijl het kristallenbos volledig roze is gekleurd. De naam doet het al vermoeden, maar hier zitten kristallen in de grond die je er met de arcane constructs moet opgraven. Door het verhaal te volgen kom je uiteindelijk in drie andere gebieden terecht waar je verschillende puzzels moet oplossen. Daar heb je zelf de mogelijkheden niet voor, waardoor je de arcane constructs moet inzetten. Dit zijn schattige magische machines die lijken op bloempotten en wachten op jouw instructies. Dat doe je door in de machine de juiste kaarten te selecteren. Je kunt dit zien als programmeren, want je moet aangeven hoeveel stappen ze in een bepaalde richting moet zetten - om daarna aan te geven welke actie ze moeten uitvoeren. Het planten en onderhouden van je eigen bloemen gaat op dezelfde manier. Jij vertelt de machine wat het stap voor stap moet doen en kunt uiteindelijk een luskaart kopen en gebruiken. In het begin moet je de machines elke dag opstarten, maar wanneer je de Seals koopt kun je aangeven op welk tijdstip de machine zijn taken uitvoert. Dit is ontzettend leuk gedaan en zorgt voor een unieke twist. Het systeem is ook erg duidelijk, want er is een previewmodus. Als je de juiste kaarten al hebt geselecteerd kun je tijdens de preview de nodige aanpassingen maken. Met behulp van de veldborden voltooit de machine al zijn taken op het gehele veld en kun je die instellingen opslaan.

De maan heeft veel invloed

Door de bewoners in het dorp te helpen krijg je toegang tot zaden die je uiteraard moet planten. Dit systeem is een stuk uitgebreider dan alleen water geven en uiteindelijk de bloemen plukken. Elke plant heeft zijn eigen groeischema. Na een dag kun je bijvoorbeeld de bladeren plukken, terwijl twee dagen wachten juist bloemen oplevert. De groeistadiums leveren dus verschillende onderdelen van een plant op en die heb je nodig voor de rituelen. Om het nog wat ingewikkelder te maken, kun je voor het slapen gaan de stand van de maan aanpassen. Dit zorgt ervoor dat de wilde bloemen en bessen in de wereld veranderen. Het heeft echter ook invloed op je eigen bloemen. Bij een bepaalde maandstand veranderen de bloemen van een viooltje van vorm en lijken ze op een vlinder. Je moet dus de hele tijd rekening houden met de stand van de maan. Doordat je verschillende onderdelen van de bloemen nodig hebt voor allerlei rituelen is het lastig om het overzicht te behouden. Gelukkig, kun je alles controleren en bijhouden in het Book of Shadows. Hoewel je de groei van de planten kunt versnellen is het handig om dit op een rustig tempo te doen. De game heeft namelijk meer te bieden dan alleen het programmeren van machines en het oplossen van problemen.

De eigenaar van een van de winkels heeft namelijk een manier gevonden om materialen uit de andere wereld te halen. Met behulp van een grijphaak kun jij gaan vissen in de portalen, waardoor er een soort grijpmachine minigame ontstaat. Dit verliest op een gegeven moment wel zijn charme, omdat het vooral geld kost en je al snel dezelfde voorwerpen opvist. Toch is het belangrijk, want je haalt allerlei rotzooi en voorwerpen uit de portalen die je in weer een ander portaal kunt gooien om geld te verdienen. Sommige voorwerpen heb je nodig voor rituelen en om de persoonlijke quests vrij te spelen. De bewoners in het dorp willen namelijk deze voorwerpen hebben, maar je krijgt alleen de schaduw te zien. Ik heb bij sommige aardig moeten puzzelen om erachter te komen wat ze nu precies wilde hebben. Je moet de cadeaus namelijk ook nog in de juiste volgorde geven. De vreemde alien die is neergestort op je planeet ziet het wel zitten om al deze voorwerpen tentoon te stellen in zijn kapotte ruimteschip, waardoor er een museum ontstaat. Ik snap niet helemaal waarom er per se een alien onderdeel moet zijn van de game, want alle andere wezens zijn gebaseerd op dieren. Zo heb je Pistacho de schildpad , Dan de raaf en Charly de eekhoorn. Hoewel het begrijpelijk is dat je voorwerpen uit een andere wereld in een museum wil hebben, kennen we dit systeem uit veel andere games. Aangezien je later ook nog een kristalmuseum en bibliotheek moet vullen, wordt het een beetje te veel. Daarnaast is het niet mogelijk om de gedoneerde spullen te verplaatsen, waardoor alles door elkaar staat. De bibliotheek is echter wel leuk gedaan, want de spreuken voor rituelen zijn verloren gegaan. Wanneer je door de gebieden aan het wandelen bent kom je gescheurde pagina’s tegen. Door ze te doneren worden ze samengesteld door Huxley en speel je een nieuw ritueel vrij.

Het eerste gebied waarin je terechtkomt, is samen met het dorp nogal overwoekerd. Je bent vrij om dit zo te laten, maar je kunt ook besluiten om al het gras te verwijderen en alles te decoreren. Het klinkt eenvoudiger dan het is, want Pistacho's spullen zijn niet altijd even goedkoop, waardoor je veel geld moet besteden aan paden en decoraties. Verder is het plaatsen wel simpel, want door het decoratiemenu op te roepen kun je overal spullen neerzetten. Je kunt dit een beetje vergelijken met Stardew Valley aangezien ook Ritual of Raven een 2D-pixelstijl hanteert. Dit past trouwens goed bij de game en zorgt voor een kleurrijke en magische sfeer. De gebouwen waar je naar binnen kunt lopen zijn vaak volledig gedecoreerd en ook de dieren zelf hebben hun eigen details. De pixelstijl is dus volledig benut door de ontwikkelaars. Om de gratis en speciale decoraties vrij te spelen moet je aan de bak met de twee museums.. De gameplayloop bestaat dus voornamelijk uit het programmeren van je machines om daarna nog de wilde bloemen en bessen te verzamelen om zo de quests te kunnen voltooien. Het verhaal en de quests vormen daardoor de rode draad tijdens het spelen, waardoor er altijd een nieuw taak op je ligt te wachten. Om de game op te slaan ben je verplicht om te gaan slapen, maar als je eerder wil stoppen hoef je niet te wachten tot de avond.