Review: SOCOM: Special Forces PlayStation 3

Het is inmiddels ruim twee jaar geleden dat de laatste SOCOM voor de PlayStation 3 verscheen. SOCOM: Confrontation beloofde een waar multiplayerspektakel te worden, maar bleek zwaar gebukt te gaan onder vele bugs en matige graphics. Om de serie in ere te herstellen is Slant Six Games aan de kant geschoven en staat Zipper Interactive, de grondlegger van de serie, weer aan het roer. Een kijken of zij met SOCOM: Special Forces weer een game weten af te leveren die jouw zuurverdiende centen waard is.

De derde persoon

Als snel blijkt dat Special Forces een compleet andere game is. Zo speel je ditmaal niet meer vanuit het eerste persoonsperspectief, maar kijk je mee over de schouder van je personage. Daarnaast is er ook een heus singleplayer verhaal toegevoegd. Hierin vertrek je naar de benauwde jungles ergens in Azië. De gameplay daarbij is redelijk standaard. Het is een kwestie van schieten en dekking zoeken. Daarin word je bijgestaan door een aantal teamleden die je enkele simpele commando's kunt geven. Zo kun je de positie aanwijzen waar ze naartoe moeten lopen of rennen en kun je ze opdragen een bepaald doel uit te schakelen. Net op het moment dat je denkt alle facetten van de gameplay wel te hebben gezien, zul je een missie moeten spelen waarin het sluipen geblazen is. Hierin is het de bedoeling ongezien je doel te bereiken. Word je gespot, dan zul je de missie opnieuw moeten beginnen. Om dit te voorkomen kun je uitgeschakelde wachters wegslepen en lege hulzen gooien om vijanden af te leiden. Het is niets wereldschokkends, maar desondanks toch een prettige afwisseling.

En dan de multiplayer

Hoewel de singleplayer mij redelijk wist te boeien, draait het in de SOCOM-games voornamelijk om de multiplayer. Net als in Confrontation kun je online weer met 32 man tegelijk de strijd aangaan. Daarbij heb je nu wel heel wat meer opties als het op speltypes aankomt. Uiteraard zijn de standaard deathmatches aanwezig. Daarnaast kun je kiezen voor Last Defense, waarbij het de bedoeling is de vijandelijke basis te lokaliseren en te vernietigen, en moet je in Uplink geheime informatie zien te veroveren. Helemaal nieuw en behoorlijk zenuwslopend is Bomb Squad. Hierin escorteer je een bomspecialist die verschillende bommen onschadelijk dient te maken, terwijl teamleden de vijand op afstand houden.
Mocht je het liever samen tegen de computer opnemen, dan is dat ook mogelijk in de coöpmodus. Hierin is het de bedoeling je met vijf spelers in verschillende maps langs troepen vijanden te vechten, om uiteindelijk hun commandant om te leggen of geheime informatie te veroveren en veilig te stellen. Hierbij kun je zelf instellen hoeveel vijanden je in de maps rond wilt laten lopen en hoe sterk de vijand is.

Uncharted 2

Qua besturing is Special Forces een hele stap vooruit ten opzichte van Confrontation. Weg zijn de vage besturingsschema's en bovendien is het nu gelukkig wel mogelijk om in je loop te bukken of rechtop te gaan staan, daar waar je in Confrontation eerst stil moest staan. Ook online werkt het allemaal stukken beter. Zo loopt de game niet om de haverklap vast en verloor ik maar zelden de verbinding met de host. Daarnaast was Confrontation grafisch behoorlijk teleurstellend. In mijn review vermeldde ik nog dat de game net zo goed op de PlayStation 2 had kunnen draaien. Nou is Special Forces niet de allermooiste game die je ooit hebt gezien, maar grafisch is het zeker overtuigend. Je hebt echt het gevoel in een stinkende jungle rond te lopen en effecten als schokgolven bij een explosie en troebele lucht boven een brandhaard ogen zeer goed. Op momenten deed Special Forces mij zelfs heel erg aan Uncharted 2 denken, niet in de laatste plaats door de ondersteunende muziek die aanzwelt op het moment dat er iets te gebeuren staat, waardoor de sfeer naar een hoger niveau wordt gebracht.