Thief VR: Legacy of Shadow review - Steelt veel, behalve de show

“Gij zult niet stelen.” Het gros van de maatschappij is opgevoed met dit gebod en heeft er over het algemeen geen moeite mee om zich hieraan te houden. Maar dingen doen die niet mogen lonkt altijd ergens in ons onderbewuste, waardoor games als Grand Theft Auto - waarin je zonder vergaande consequenties auto’s kunt jatten tot je er scheel van ziet - bijzonder populair zijn gebleken. Ook bij Eidos Interactive rinkelde dat belletje al vlug, waaruit de Thief games ontstonden. Een beetje rond sluipen als meesterdief Garrett en alles wegsnaaien wat los en vast zit, dat scratcht die itch in ons onderbewuste behoorlijk effectief. Dat het vanaf heden dankzij Maze Theory en Vertigo Games met Thief VR: Legacy of Shadow in virtual reality kan, zou dan ook de ultieme jeuk onderdrukker moeten zijn. Maar de realiteit ligt helaas anders.

Nieuwe naam, oude truukjes

Dat heeft overigens niets te maken met de keuze om Thief VR: Legacy of Shadow van een nieuwe protagonist te voorzien. Thief veteraan Garrett moet voor een keer de spotlight afstaan aan een gevreesde straat dievegge genaamd Magpie, wiens acties niet onopgemerkt zijn gebleven binnen de muren van The City. Wat Garrett had aan suave, heeft Magpie aan street smart, waardoor het geen straf is om voor het gros van de game met Magpie te moeten dealen. Qua gameplay blijft Thief VR: Legacy of Shadow namelijk aardig bij zijn leest en het Thief DNA stroomt dan ook volop door de aderen van deze VR iteratie.

Dat vertaalt zich dan ook naar een plot als elk andere Thief game. The City gaat gebukt onder het ijzeren van Baron Ulysses Northcrest, een elitaire eikel wiens rijkdom wordt overschaduwd door diens tirannie. Echt gezellig is het dus niet in The City, maar het kan nog erger. Northcrest lijkt namelijk iets sinisters van plan te zijn en grijpt een natuurfenomeen aan om middels bovennatuurlijke rituelen zijn macht een tikkeltje te vergroten. Daar komt Magpie in het plaatje, want Magpie’s vlugge vingers en alliantie met de schaduwen kunnen daar een stokje voor steken door elk benodigd relikwie uit de handen van Northcrest te houden. Maar de tijd dringt, want Northcrest heeft die relikwieën dus al en dat fenomeen nadert met de dag. Oftewel, uit de veren en aan de slag. There’s stuff to be joinked.

The City is jouw steeltuin

Zoals het een Thief game betaamt laat Thief VR: Legacy of Shadow je vrij in het bepalen van hoe je dat doel bereikt. Rechtdoorzee of via een omweg, geruisloos of vol in de confrontatie, het maakt voor Maze Theory niet uit en men faciliteert je aanpak graag. Wat dat betreft kun je ze niet betichten van een on-rails mentaliteit, waar veel VR games de mist in gaan. Mede daardoor voelen de levels groter aan dan ze daadwerkelijk zijn. Qua vierkante meters krijg je misschien niet zo veel op je bord, maar qua opties wel. Thief VR: Legacy of Shadow houdt constant z’n ‘eye on the prize’, maar daagt ook uit om te exploreren. Hoe kom ik daar ongemerkt? Wat biedt de omgeving nog meer aan glimmend spul om de beurs mee te spekken? En als ik dan toch in de penarie kom, hoe kom ik dan ongeschonden weer weg?

Gelukkig helpt Thief VR je daar een tikkeltje in door je in contact te brengen met een oude bekende: Garrett. Of ja, een mystiek oog waarin zijn ziel huist. Door in-game een soort mind control-achtige beweging te maken, laat Garrett je op een Eagle Vision-eske manier zien waar potentiële ‘points of interest’ zijn, terwijl hij op z’n Garretts cynische oneliners op dreunt. Erg vermakelijk, vooral wanneer je op zeer effectieve wijze een slot aan het picken bent of een City Watch guard naar de schaduw sleept nadat je deze met je ploertendoder op z’n kruin hebt getikt of met je pijl en boog uit de running hebt geschoten.

Daarover gesproken, Thief VR doet naast de standaard VR-zaken als klimmen en schieten - in dit geval met pijl en boog - best leuke dingen, waarvan lockpicking het meest louterend is. Een beetje met je lockpicking kit in een slotje liggen poeren - twee handen in een positie draaiend totdat elk pinnetje klikt - voelt gewoon lekker, vooral wanneer je op de achtergrond het oeverloze gezwets van de City Watch hoort en je dus weet dat hun patrouille met wat pech jouw locatie aandoet. Wat misschien net zo leuk is, is het opsporen van verborgen ruimtes door verborgen schakelaars in muren en achter schilderijen te triggeren, wat toch ook wel weer die rush brengt van ‘ik doe iets wat niet mag, maar wie houdt me tegen?’ Dat is uiteindelijk toch waar je een game als Thief VR voor oppikt.

Thunder stolen

Maar waar die rush stopt - of eerder waardoor - is de technische staat van Thief VR. Magpie’s nachtelijke avonturen worden niet zozeer bemoeilijkt door de immer toenemende aanwezigheid van steeds verder gepantserde City Watch wachters, maar meer door de bugs die Thief VR: Legacy of Shadow teisteren. De meest prominente bug manifesteert zich toch wel in clipping issues, waardoor items - of zelfs uitgeschakelde guards - (deels) verdwijnen in de omgeving, wat het geruisloos voltooien van je taak soms onmogelijk maakt. Een guard naar de schaduw slepen voordat zijn collega het opmerkt is namelijk verdomd lastig gebleken wanneer zijn enkels niet vast te grijpen zijn omdat deze in de klinkers zijn gezakt. Een guard niet uitschakelen zou daarin de oplossing kunnen zijn, maar dat maakt het zakkenrollen direct weer een stuk lastiger, gezien menig guard het al voelt wanneer een mug tegen z’n reet aan vliegt en confrontatie daardoor zo goed als gegarandeerd is tijdens een verplichte poging. De keren dat pickpocketing slaagde zonder het slachtoffer te alarmeren waren meer geluk dan wijsheid.

De keren dat het niet lukte brachten weer een andere bug met zich mee, namelijk respawn issues. Om onverklaarbare redenen triggerde een respawn in vrijwel elk geval dialogen die totaal niet van toepassing waren op de locatie waar ik terug het spel in kwam, maar ook key items verdwenen spontaan uit het speelveld. Voorbeeld: de sleutel die ik zojuist van een armored guard had gerold - en die me dus keihard naar kingdom come roste met zijn bijl - was nergens meer te bekennen. Niet in mijn inventory en niet aan zijn riem. En dat maakt het toch wel verdomd lastig om die enige deur te openen die naar de exit leidt. Dat je hierdoor het gehele level moet resetten is al vervelend genoeg - want geen checkpoints om uit te kiezen - maar dat het geen unicum in Thief VR is, dat maakt het een zeer bittere pil om te slikken.