Review: Total War: Pharaoh - Niet zo GRAND strategy Pc

Total War: Pharaoh is het nieuwste deel in de serie Total War-games. Ik moet toegeven, toen ik de aankondiging van deze titel zag, verwachtte ik een toffe game. Het oude Egypte heb ik namelijk altijd een enorm interessant onderwerp gevonden en als je een bijzonder tijdperk kunt beleven, is dat natuurlijk altijd leuk. Ik heb tijdens gamescom een preview van Total War: Phararoh mogen spelen met een aantal gevechten. Of de rest van de game, naast de gevechten, ook tof is, lees je in deze review.

Wie doen er allemaal mee?

Total War: Pharaoh speelt zich af in de bronstijd en volgt verschillende facties uit Egypte, Kanaän en Anatolië in hun strijd om de opvolger van de farao of koning te kunnen worden. Elke factie kent een aantal verschillende leiders die elk hun eigen sterke punten en troepen hebben. Voor de Egyptenaren kun je kiezen uit Ramesses, Amenmesse, Tausret en Seti. Voor de Kanaänieten kun je kiezen uit Irsu en Bay, en tot slot zijn Suppiluliuma en Kurunta beschikbaar als factieleiders van de Hettieten van Anatolië. Drie facties en acht leiders lijken mijns inziens een beetje weinig voor een Total War-game. Rome 2 had acht facties om mee te beginnen, Attila had er tien en Shogun 2 had er twaalf. Zelfs Total War Saga: Troy had acht speelbare personages. Nu zijn er wel een hele hoop andere facties die niet speelbaar zijn, maar daar heb je natuurlijk niet zoveel aan.

Ik moet toegeven dat de omvang van Total War: Phararoh meer doet denken aan een Saga-game dan aan een mainline Total War-game. Enerzijds is dat logisch, daar het Total War: Pharaoh heet en dus logischerwijs over de facties van het Nieuwe Rijk van Egypte zou gaan. Anderzijds zou je van een Total War-game verwachten dat er meer facties zouden zijn en er een groter geografisch gebied mee gemoeid zou zijn. Gezien het tijdperk en de geografische locatie zouden bijvoorbeeld Mesopotamië, Mycene en de Levant ook mee kunnen doen. Dan zou je weer ouderwets met facties spelen, in plaats van personages die onderdeel zijn van een factie. Zelfs de Sea People, die je aan het einde van een potje Total War: Pharaoh tegenkomt, zouden een speelbare factie kunnen zijn voor een soort bonus campagne. Doordat er zo weinig verschillende facties zijn, krijg je dus ook het probleem dat er niet zoveel variatie is in de verschillende troepen die je kunt rekruteren. Ook op dat gebied dus een gemiste kans.

Nieuwe manieren om te vechten

De gevechten in Total War: Pharaoh zijn prima. Wanneer je een gevecht aangaat, kun je ook hier weer kiezen of je het gevecht zelf handmatig uit wilt spelen, of dat je deze automatisch wilt laten oplossen. Afhankelijk van het aantal troepen en de samenstelling van je leger, berekent de computer hoe groot de kans is dat je als overwinnaar uit de strijd komt. De meeste kleine gevechten zijn de moeite niet waard om zelf uit te spelen, je kunt sneller door als je de computer het laat doen. Wanneer je echter een geduchte tegenstander voor je hebt met een strijdkracht die even groot of zelfs groter is dan die van jou, dan is het handmatig uitvechten van de strijd wel gunstig. Net als in voorgaande Total War-delen kun je in real-time het slagveld manipuleren door je troepen commando's te geven.

Nieuw in Total War: Pharaoh is het feit dat het weer nu een grotere rol speelt op het slagveld. Voorheen speelde het weer een beetje een rol en kon je bijvoorbeeld als het regende ervoor kiezen om een dag te wachten met je aanval, in de hoop dat het de volgende dag beter weer is om ten strijde te trekken. Nu kan het weer op willekeurige momenten omslaan, waardoor je je strategie snel aan moet passen. Als het bijvoorbeeld regent of er een zandstorm woedt, kunnen je troepen minder goed zien en heb je dus minder aan je boogschutters. Ook kan hevige regenval er bijvoorbeeld voor zorgen dat het zand in modder verandert, waardoor je zwaarder bepantserde troepen zich minder goed kunnen verplaatsen. Ook kun je je troepen nu een bepaalde houding aan laten nemen. Zo kun je ze bijvoorbeeld instrueren om koste wat kost in positie te blijven, of ze langzaam terug laten trekken zonder de vijand hun rug toe te keren.

Bouwen en bidden

De strijd om de troon wordt niet alleen op het slagveld uitgevochten. Naast de real-time strategische gevechten speelt ook de turn-based management een grote rol. Elke beurt zijn er een aantal dingen die je kunt doen op de map om je invloed op het rijk te vergroten. Hierbij is belangrijk dat je een oogje in het zeil houdt op je resources. In Total War: Pharaoh moet je voedsel en brons verzamelen voor het onderhoud van je troepen, moet je hout en steen verzamelen om gebouwen in je nederzettingen te plaatsen en heb je goud nodig voor verschillende andere dingen. Daarnaast moet je er rekening mee houden dat de mensen in je steden gelukkig zijn, om te voorkomen dat ze zich tegen je gaan keren en kun je diplomatie gebruiken om met andere facties te ruilen, bondgenootschappen te sluiten of vazallen in te lijven.

Total War: Phararoh introduceert een aantal nieuwe non-combat mechanics. Zo kun je nu Outposts bouwen in gebieden die in jouw bezit zijn. Dit zijn kleine nederzettingen die een passieve bonus met zich meebrengen en een actieve bonus kunnen geven wanneer je er met je troepen bent. Daarnaast spelen de goden natuurlijk ook een belangrijke rol. Door je heerschappij uit te breiden, leer je nieuwe goden kennen die je kunt aanbidden. Het aanbidden van goden en het bouwen van tempels geven je ook weer extra bonussen. Er zijn in deze game dus genoeg manieren om je kracht te vergroten en uiteindelijk de rol van farao of koning over te nemen.