Review: Yooka-Laylee PlayStation 4

Terwijl half Nederland deze Pasen op zoek ging naar paaseieren, ging ik op zoek naar heel veel collectibles. Niet in de tuin en in alle hoekjes en gaten van het huis, maar in Yooka-Laylee. Een game die de gloriedagen van de Nintendo 64 doet herleven. Toen alles nog ging om de reis en niet om het einddoel. De grote inspiratiebron is natuurlijk Banjo-Kazooie, en dat is niet zo vreemd. Een groot deel van dat ontwikkelteam heeft deze game namelijk geproduceerd middels een Kickstarter-campagne. Een derde deel in de populaire Banjo-Kazooie-reeks is er nooit van gekomen, maar is dit dan de Banjo-Threeie waar we al die tijd op hebben zitten wachten?

Geen vervolg, maar een reboot?

Degene die bekend zijn met Banjo-Kazooie behoeven geen uitleg omtrent de game. Voor nieuwkomers is het echter handig om te vermelden dat dit een behoorlijk aparte game is. In Yooka-Laylee kruipen we in de huid van kameleon Yooka en vleermuis Laylee. De twee aparte kameraden liggen samen op hun schip, genaamd: Bat Ship Crazy, te chillen genietend van een overheerlijke picknick. Onder het schip troffen de twee een boek met gouden bladzijdes aan die Laylee inmiddels gebruikt als onderzetter. Plots vliegt het boek de lucht in en worden de gouden bladzijdes tijdens de vlucht uit het boek gerukt. Wat blijkt? Capital B en Dr. Quack zijn op precies dat boek uit en zuigen daarom alle boeken uit de wereld op. Laylee kan het niet uitstaan dat zijn schat is gestolen en dat geeft meer dan genoeg reden om alle 'Pagies' te verzamelen.

Yooka-Laylee is echt een platformer en had zomaar Banjo-Threeie kunnen heten, afgezien van het feit dat er natuurlijk andere hoofdrolspelers inzitten. Je moet namelijk net zoals in Banjo op zoek naar gigantisch veel verzamelobjecten. Zo zitten er in ieder level tweehonderd gouden griffels, 25 Pagies, vijf Ghostwriters, 'n Molecool, 'n Play Token, en nog wat randobjecten verstopt. Ieder object dient weer een ander doel. Zo geeft de Play Token toegang tot Rextro's Arcadegame, en de Molecool de mogelijkheid om te transformeren in iets anders. De Pagies zijn echter het noodzakelijke verzamelobject en deze gebruik je weer om nieuwe levels, die in de vorm van Grand Tomes verschijnen, te openen en uit te breiden. De griffels zijn ook bijzonder handig, hiermee koop je namelijk nieuwe moves bij de sluwe zakenslang (see what I did there) Throwser, deze glibberige aal (voorzien van een broek) zit in ieder level en weet je iedere keer wat griffels lichter te maken. Als je mijn pun al flauw vindt, bereid je dan maar voor op de game. Yooka-Laylee is namelijk een aaneenschakeling van zeer flauwe grappen. I love it. Als kers op de taart zijn de personages weer voorzien van voice overs. Dit zijn echter niet stemmen zoals wij die in het normale leven kennen, maar meer een opeenvolging van fonetische klanken. Mateloos irritant, maar charmant tegelijkertijd.

Een avontuur voor jong en oud

Yooka-Laylee is flauw, en ik bedoel niet gewoon flauw, ik bedoel echt heel erg ultralame flauw. Er zitten zeer kinderachtige grapjes in, maar ik kan dat persoonlijk erg waarderen. Daarbij is de humor ook weer bijzonder gevat en voornamelijk georiënteerd op volwassenen. De gameplay is soortgelijk. Op momenten kan de game erg simpel aanvoelen, maar af en toe zitten er ook best pittige puzzels tussen. Deze puzzels moet je oplossen om de 'Pagies in Cagies' (nee, ik verzin dit niet) te bevrijden. Dat puzzelen kan variëren van: race door de hoepels, of eet deze struik en blus de brand, tot los eerst de puzzel in de andere kant van de wereld op en kom dan maar weer terug. Ja, er zit behoorlijk wat backtracking in de game, maar als je daar vroegtijdig rekening mee houdt dan valt het allemaal wel mee. Bepaalde puzzels vereisen een vaardigheid die je bijvoorbeeld pas in het vijfde (en tegelijkertijd laatste) level kunt kopen. Een level wordt dan ook zeker minimaal twee keer bezocht.

Dat Yooka-Laylee trouw blijft aan het platformgenre van de eerste 3D-games is echt heel erg tof, vooral voor iemand die daarmee opgegroeid is. Dit wil echter niet zeggen dat de game ook meteen perfect is. Zo waren er op momenten wat struggelingen met de camera (maar lang niet zo erg als iedereen doet denken) en de button layout. De richtmodus wordt bijvoorbeeld ingeschakeld met de L3-knop, hoezo in hemelsnaam die knop?! Daarbij zijn de levels behoorlijk groot, zeker wanneer je deze uitbreidt met wat extra Pagies, maar hierdoor voelen ze ook weleens leeg aan. Zo zie je maar dat groter niet altijd beter is. Toch is Yooka-Laylee een heerlijk platform avontuur. De game stuurt lekker en de moves zijn een genot om te gebruiken. Daarbij zijn de levels allemaal mooi en kleurrijk en is er meer dan genoeg om te doen. Ook aan variatie komt de game geen tekort. De vijf levels hebben elk een eigen thema en ook de HUB-wereld is weer opgedeeld in diverse stukken. Aan sfeer is dan ook geen gebrek.