Film: The Super Mario Bros. Movie review - Een trip down Mario lane

In de loop der jaren zijn er talloze games verschenen waarin de loodgieters Mario en Luigi de hoofdrol vertolken. Toch blijft het daar zeker niet bij. Nintendo is druk bezig om het universum van Mario enorm te verruimen. Zo recent bijvoorbeeld een heuse Nintendo World in Hollywood geopend. Maar de gebroeders moeten naar de pijpen van Nintendo blijven dansen, want de stap van Hollywood naar het witte doek is natuurlijk snel gezet. En zie daar The Super Mario Bros. Movie. Een adaptatie die ons moet verlossen van de live action film Super Mario Bros. uit 1993 die nog op ons netvlies gebrand staat. Wij waren bij de première om te zien of dit inderdaad een verbetering is.

The Super Mario Losers

We kennen de populaire broers vandaag de dag vooral als enorme helden die keer op keer de kwaadaardige Koopa-koning Bowser een halt toe hebben geroepen. Dat staat in schril contract met hoe we in deze film kennis maken met de rood en groen geklede loodgieters. Het duo is namelijk nog inwonend bij hun ouders in Brooklyn, New York. Ze hebben net de stap genomen om hun eigen loodgieterszaak te starten, maar hebben geen klandizie. Om wat naamsbekendheid te creëren hebben ze een eigen commercial gemaakt. Echt helpen doet dit niet, dus zijn ze op zoek naar een andere manier om een klantenbestand op te bouwen. Hoe kun je dat beter doen dan de held uit te hangen en Brooklyn te redden van een watersnoodramp? Hoewel de poging dapper is, loopt deze op niets uit. Toch brengt hen dit naar een andere dimensie die we kennen als de Mushroom Kingdom.

Door het lot worden ze van elkaar gescheiden en moeten ze alles in het werk stellen om elkaar weer terug te vinden. Dat gaat niet zo makkelijk, want ondertussen smeed King Koopa snode plannen om met prinses Peach te kunnen trouwen. Haar recht op de vrouw af ten huwelijk vragen is een brug te ver en lijkt weinig kans van slagen te hebben, dus moet Bowser het ja-woord zien te forceren. Hij wil immers over het koninkrijk der paddenstoelen heersen met Peach aan zijn zijde. De film tart een beetje met de canon rondom Mario, waardoor we veel eerste ontmoetingen tussen bekende personages meemaken in The Super Mario Bros. Movie. Kijk dus niet raar op als je fragmenten voorbij ziet komen die normaal gesproken iets anders hadden moeten lopen. Neemt niet weg dat het voor de Mario-kenners een feest der herkenning is. Er zitten talloze referenties naar Mario-games in de film verwerkt. Veel leuke easter eggs, maar ook zeker wat opzichte verwijzingen die soms erg geforceerd aanvoelen.

Stemfraude

Voorafgaand aan de film was er enorm veel te doen om de stemmen in de film. Vooral het feit dat Chris Pratt de hoofdrol van Mario kreeg toegewezen in plaats van Charles Martinet, die voor velen toch wel dé stem van Mario is. Toch moet gezegd dat Nintendo en Illumination een goede oplossing hebben gevonden voor deze plotselinge wijziging in de stem van Mario. Ze laten het zeer zeker niet onopgemerkt voorbij gaan en bovendien heeft de legendarische Charles Martinet een mooie cameo te pakken in de film. Je zult zijn stem dus zeker voorbij horen komen als je de film bekijkt. Ik moet overigens mijn complimenten maken, want Chris Pratt heeft het best aardig gedaan. Dit geldt eigenlijk ook voor de andere stemacteurs en actrices. Toch kunnen we niet spreken van oscar waardige acteerprestaties. De acteurs en actrices van dienst zijn ook erg herkenbaar als zichzelf. Al viel de stem van Cranky Kong toch wel wat uit de toon, letterlijk en figuurlijk. Deze was het minst passend.

Het animeren van dit soort films is aan Illumination wel toevertrouwd. Zij hebben een aardige lijst aan animatiefilms geproduceerd zoals de Despicable Me films, Sing films en Dr. Seuss films. Een behoorlijke track record dus. Het is dan ook niet vreemd dat Nintendo in zee is gegaan met Illumination. Het is goed te zien dat er enorm veel werk en liefde is gestoken in deze film. De animaties zien er schitterend uit, evenals het design van de personages en de omgevingen. De film is doordrenkt met aardige humor en woordgrappen. Toch zijn er ook keuzes gemaakt die te betreuren zijn. Begrijpelijkerwijs duurt de film een kleine anderhalf uur. Niet vreemd voor een animatiefilm dat zich op kinderen richt. Toch heeft dit ertoe geleid dat de wisselingen van omgevingen vrij abrupt aanvoelen. Sommige personages hebben ook hierdoor amper een rol van betekenis, omdat het een relatief korte film is.

Eindoordeel van Patrick Lamers

The Super Mario Bros. Movie is een feest der herkenning voor de gamers en bulkt van pure nostalgie, maar weet niet te verrassen. De vele verwijzingen naar eerdere games maken dat je iedere pixel van het scherm wil bekijken. Naast dat de film uitstekend geanimeerd is, staat het ook bol van de humor en woordgrapjes. Het acteerwerk van de stemacteurs is over het algemeen prima. Hier en daar zijn er wat vreemde keuzes gemaakt die naar alle waarschijnlijkheid te wijten zijn aan de korte tijdsduur van de film, maar die daardoor best geforceerd overkomen. Uiteindelijk zal The Super Mario Bros. Movie vermoedelijk niet in je lijst van favoriete films komen te staan, maar het is een zeer vermakelijke familiefilm geworden.