Indieaan: Sinner: Sacrifice for Redemption

Onze Indieanen zijn nooit bang om een mening te geven. Dit keer is Sinner: Sacrifice for Redemption het haasje. De Indieaan deelt graag zijn ongezouten mening en wil onze stam helpen met het vinden van de leukste indiegames. Dit keer is het de beurt aan Indieaan Peter om de stam alles te vertellen over Sinner: Sacrifice for Redemption op de PS4.

Zonde

Het is weer eens tijd om te lachen, gieren en brullen in een verpieterde troosteloze wereld vol misère, eenzaamheid en pijn. De religies winden er vaak geen doekjes omheen qua omgang met ongelovigen, laat staan met zondaars. Zo is het ook in de game Sinner: Sacrifice for Redemption. Jij speelt de enig nog levende zondaar die de mensheid moeten redden uit de krochten van de hel. Dit moet je doen door zeven brute en grimmige eindbazen te verslaan, die allemaal van de zeven deadly sins zijn afgeleid (niet de anime, maar die uit Dante’s Inferno (nee niet de game maar het boek, sjongejonge)). De game is verder het beste te omschrijven als een combinatie tussen Dark Souls en Shadow of the Colossus. Leg je scheetkussen maar terug in de kast, want dit is nu al grappig, dat begrijp je neem ik aan wel.

Met Veel Soul

Sinner: Sacrifice for Redemption is simpel in opzet. Je hebt een centrale kleine hub-ruimte waar jij met je ridder-vrouwtje kunt kiezen uit zeven eindbazen. Afgezien van nog een finale, is dat ook echt de gehele game. Vechtstijl is ook simpel: zwaard en schild, of enkel een gigantisch tweehandig zwaard. Daarnaast heb je een aantal items zoals speren en healing potions, welke steeds worden aangevuld na elke bossfight. Voordat je elke baas bevecht, moet je een offer brengen, wat je kunt zien als level-down gaan. Voor elke baas krijg je een stukje verhaal mee over de eindbaas, waarbij het allemaal draait om een specifiek soort zonde die ze hebben begaan, waardoor ze “corrupted souls” zijn geworden. Waar doet ons dit allemaal aan denken? Dark Souls, yup! De game lijkt wel een spin-off van de Souls serie qua sfeer en stijl. Toch hebben weinig games dit, dus het voelt voor mij nog niet als een gare rip-off. Ach ja, ik houd ook van duisternis en grimmigheid, ik kan het niet helpen. De bazen zijn ook van de moeilijkheidsgraad van de Souls serie, mocht je hopen op een makkelijkere game.

Die Hard Choices

Voordat je een bossfight aangaat, moet je bij elke baas eerst een offer plegen, oftewel jezelf zwakker maken. Deze verzwakking is permanent, en zo moet je de laatste baas op je zwakst zien te overwinnen. De eerste baas die ik bevocht zorgde ervoor dat mijn stamina en energiemeter lager werd. Bij de tweede die ik koos zorgde de verzwakking ervoor dat je instort wanneer je stamina-meter leeg is. Na deze tweede vervelende zondaar te hebben verslagen, werd de situatie wel wat hachelijker. Je begint vanaf de derde baas echt te merken dat het echt nog heel moeilijk gaat worden. Je kunt de permanente verzwakkingen trouwens wel opheffen, als je wilt. Enige nadeel: de verslagen baas moet je dan opnieuw verslaan. Dit zorgt er wel voor dat je je tactieken kunt aanpassen, wanneer je merkt dat je toch echt bepaalde abilities en items wilt behouden tegen klotebaas x.

Eindoordeel van Peter Scheffer

Sinner: Sacrifice for Redemption is beslist geen zonde van je tijd. Deze indie is een goed geslaagde en relatief kleine game die uiteindelijk veel beter bevalt dan ik had verwacht. De game houdt de uitdaging qua opzet verfrissend simpel, maar de executie ervan is uiteindelijk juist pittig. Je hebt namelijk geen item management en je hoeft niet een heel gebied vol vijanden opnieuw af te leggen. Elke eindbaas vergt een totaal andere aanpak en het feit dat heel de game erom draait, zorgt er ook voor dat je meer geduld kan opbrengen. Het hele level-down concept is echt een geniaal bedachte uitdaging, welke voortborduurt op de sadistische mindset van de Souls games, maar dan met een eigen twist. Iedereen die houdt van een uitdaging zonder poespas, geef deze Sinner eens een spinner, zou ik zeggen. Amen!

Het gebruikte beeldmateriaal in deze review is gecaptured tijdens onze speelsessie op de Playstation 4