Opinion: The way of Nintendo

Geplaatst: 23 mei 2006 15:52
Aangepast: 1 januari 2018 00:00

Gevoel en betrokkenheid. We willen het allemaal in games meemaken. Een game is per definitie een stuk beter als de gamer zich één voelt met de held. De gamer wil de held zijn, wil hem voelen, wil zich held voelen. Met vele games van deze generatie is dit al mogelijk, maar nu wordt het ultieme doel van inleving nog dichterbij gebracht. Nog minder hoef je je fantasie voor je inleving te gebruiken, want de Nintendo Wii maakt dit helemaal mogelijk.

Wat hier boven geïllustreerd wordt is dat gamers zich willen inleven in een game. Jij als gamer wilt het gevoel hebben dat je de directe controle hebt over alles wat de held doet en je wil meeleven met zijn persoonlijke emoties. Je wilt wraak nemen op die ene bad guy die je ouders heeft vermoord en die gevoelens moeten ook bij jou opgewekt worden. Anders is de afstand tussen jou en de held erg groot. Je bestuurt deze held met knopjes van een controller of toetsenbord. Voor de rest leef je mee met je fantasie. Dit is hoe de situatie voorlopig is en zal blijven.

Natuurlijk zijn er al vele dingen uitgevonden om je beter in het personage in te laten leven. Zo is er, dankzij de komst van het 3D tijdperk, de First Person view (FP) gekomen. Jij kijkt door de ogen van de, soms naamloze, held. Kortom jij voert echt zijn acties uit. Je ontwijkt en je knalt met alles wat je hebt en kijkt spiedend rond op je beeldscherm. Maar toch mist er nog iets, althans volgens Nintendo.

Nintendo komt namelijk met de Nintendo Wii. Een console waarbij je je armen moet bewegen. De held voert dus jouw bewegingen uit, hierdoor zou jij je meer inleven in de game. Nintendo laat dit het duidelijkst zien in de teaser filmpjes voor de Nintendo Wii. Een speler die Red Steel speelt duikt weg achter de bank. Mensen die de Sport spelletjes spelen staan en doen heel erg wilt. Een pijl en boog afschieten met Zelda, wordt gedaan zoals je een pijl en boog afschiet in het echte leven. Volgens mij is dit alleen maar om te laten zien wat Nintendo echt wil bereiken met games. En dat is een Virtuele realiteit.

Nintendo heeft dit in het verleden al vaker willen bereiken en dit ging gepaard met wisselend succes. Zo was er natuurlijk eerst de Virtual Boy. Eén van de weinige consoles van Nintendo die geen doorslaand succes was. Het ding gaf je het idee dat je nekkramp kreeg en je zag nogal eens sterretjes na het spelen. Bovendien zag het er erg lomp uit als je ermee zat te gamen. De Virtual Boy stierf mede door deze kwalen en het gebrek aan goede games een vroege dood. Maar toch gaf Nintendo niet op. Nintendo bleef spelen met het feit dat games een echtere tijdslijn moesten krijgen.

Natuurlijk waren er games als Harvest Moon op de markt waarin de dagen verstrijken, maar dit gebeurde al als je snel ging slapen. Toen kwam Nintendo met een game voor de Gameboy Color aanzetten. De eerste Pokemon games op de Gameboy Color kregen een ingebouwde tijdklok die synchroon zou lopen met de echte tijd. Als het in de echte wereld buiten donker werd, was het ook in Johto donker. Zelfs de dagen van de week werden bij gehouden en sommige events vonden alleen maar plaats op bepaalde dagen. Het toppunt van real time gaming bracht Nintendo ons toch wel met Animal Crossing en Nintendogs. In beide games werden niet alleen de dagen bij gehouden en de tijd, maar ook de gevoelens van de spelfiguren. Respectievelijk de mede bewoners van je dorp en je puppy. Bleef je te lang weg, dan moest de opgebouwde relatie met het spelfiguur weer opnieuw opgebouwd worden. Precies zoals in het echte leven. Zie je elkaar erg lang niet, dan verwaterd de vriendschap, die wel weer hersteld kan worden, maar dit kost tijd.

De laatste twee games draaien op 64 bit software (Animal Crossing is een port van een N64 versie) en juist daarom is het vreemd dat Nintendo met de GameCube kwam. Dit is een 128 bit console met redelijk sterke hardware. En juist deze console speelde erg weinig met de virtuele realiteit. De console deed eigenlijk helemaal niets nieuws op dat gebied en met de Wii maakt Nintendo ineens een enorme sprong voorwaarts dit is raar in mijn ogen. Des te meer is het vreemd omdat de controller ook op de GameCube werkt en dus de technologie van de Wii ook. Ik denk dan ook dat de ontwikkeling van de virtuele realiteit van Nintendo bruut verstoord is door Sony en Microsoft. Sony heeft hier niets mee te maken op console gebied. Nee, Sony is de schuldige op handheld gebied, want Nintendo wilde de DS (of iets wat er op lijkt) al langer maken. Ik vermoed zelfs dat dit de Gameboy Evolution zou zijn waar al lang over gepraat is. De hardware voor hoogstaande graphics was nog erg prijzig, iets wat ook tegen de Nintendo principes indruist een duur gamesysteem, dus Nintendo wilde het denk ik even uitzingen met de GBA. Toen kwam Sony om de hoek kijken met de PSP. Een handheld die vele malen krachtiger was dan de GBA, hierdoor voelde Nintendo de bui al hangen en bracht dus de GBE maar uit met mindere hardware en dus mindere graphics, maar wel met een touchscreen en daardoor een nieuwe aparte manier om een game te besturen. De naam werd Nintendo DS, zodat het leek te gaan om een nieuw product van Nintendo, zodat de media aandacht wat groter zo zijn. Hierdoor leek de DS een gerushed product en dat was het in feite ook wel een beetje, omdat het niet de uiteindelijke technologie had die het apparaat had moeten hebben.

Op console gebied is Microsoft met hun Xbox de boosdoener. Nintendo had met de N64 een succesvol apparaat in handen en er kwamen nog een aantal grote titels op het apparaat uit, die ongekend waren voor die tijd. Toen was daar Microsoft met hun Xbox aankondiging en toen moest Nintendo wel komen met een nieuwe console, om niet compleet weggevaagd te worden. Motion sensoring was nog erg duur en waren niet erg precies, dus kon Nintendo niet de console naar buiten brengen die het voor ogen had. Toen kwam men met een console die gewone besturing had en niet al teveel verschilde van de rest. Een redelijk sterke console, iets wat ook niet echt in de stijl van Nintendo lag, want de console maakte gebruik van redelijk nieuwe technologie. Eerst was de technologie al een paar jaar oud en makkelijk te produceren, zodat de consoles goedkoop waren.

The way of Nintendo was dus met de GameCube aardig verstoord. Geen stappen meer op het gebied van de virtuele realiteit. De Wii veranderd dit alles en is denk een stap dichter bij het doel van Nintendo. Men gaat zich inleven en echt meedoen met de videogame. Je zult zelfs wegduiken achter de bank, als we de teaser filmpjes mogen geloven. De wereld is er nu in tegenstelling tot 1994 toen de Virtual Boy uitkwam, wel aan toe om meer controle en inleving te hebben in games. Getuige het recente succes van de Nintendo DS. Misschien is dit nog niet helemaal het geval, maar deze droom van Nintendo komt steeds dichter bij door de release van de Nintendo Wii, maar hierbij een quote uit een vergaan Nederlands tijdschrift uit de tijd dat de Virtual Boy werd aangekondigd: That's playing with virtual power.

Alex Zweers Eigenaar & Founder

Wat ooit begon met een liefde voor Donkey Kong Country: Diddy Kong’s Quest liep uit tot het managen van zijn eigen gamesite. Vandaag de dag waagt Alex zich echter voornamelijk aan “hier krijg ik echt een God-complex van”-games. Onze regelneef - ook wel Captain Plannert genoemd - heeft altijd wel zijn mening klaarliggen, zeker als het gaat om zijn grote passie; gaming.

Lees meer