Opinion: Vijf keer de wonderlijke logica van videogames

-

De logica van bepaalde videogames is soms ver te zoeken. Op dat soort momenten moet ik even achter mijn oren krabben, met mijn ogen rollen of diep zuchten. Tegelijkertijd kunnen dit de charmes van een videospel zijn. Niet alles hoeft namelijk perfect of logisch te zijn zoals in onze werkelijkheid, daar hebben wij al genoeg last van tijdens onze dagelijkse beslommeringen. Laatst dook ik weer even Pokémon in en vroeg mij plots af waar mijn personage haar fiets eigenlijk opbergt. Naar mijn mening een goeie vraag en hierdoor besloot ik eens op zoek te gaan naar meer van dit soort heerlijke momenten.

1. Geheime verstopplekken

Veel van onze helden hebben het wonderlijke vermogen om heel veel spullen met zich mee te dragen. Neem als voorbeeld de fiets in Pokémon. Volgens mij zit het geheim in de rugtas. Net zoals de vele Pokéballs, een bonte verzameling besjes en een vishengel. Waar laat je die zooi toch? Of neem The Elder Scrolls V: Skyrim. Zonder te morren worden er bijlen, zwaarden, helmen, borststukken, kaaswielen, boeken en een zak vol goudstukken de berg op meegenomen. Totdat opeens één rolletje papier te veel wordt en je niet meer rennen kan.

2. Onverklaarbare doodsoorzaken

Regelmatig overleven onze helden de meest gewelddadige aanvallen. Je druk maken om een aantal kogels in je lijf? Welnee, in Far Cry plak je er een pleistertje op en je kunt er weer tegenaan. In je borst geraakt worden door een shotgun? Geen zorgen, even uitrusten in een verlaten hoekje en alles is weer zo goed als nieuw. Met je paard een rivier inrijden? In Red Dead Redemption staat dit gelijk aan een doodvonnis. Of nog gekker, met je paard naar de bodem van een ravijn vallen en het overleven, maar in je eentje ter pletter vallen.

3. Ongeloofwaardige zwakheden

De krachten en zwakheden van personages kennen geen grenzen. Je slacht, plundert en rooft, maar wordt tegengehouden door suffe obstakels. In God of War scheur je goden uit elkaar en wordt vervolgens tegengehouden door een houten deur. Ook vervelend, zonder adem te halen kilometers onder water kunnen zwemmen, maar verslagen worden door een schildpad - hoi Mario! Oké, nog eentje. Waarom kan Sonic rennen met de snelheid van het geluid, maar zijn aartsvijanden niet bijbenen?

4. Onwetende, of achterlijke, vijanden

Ik houd er van om in de schaduwen rond te sluipen en vijanden geruisloos de keel door te snijden. In The Elder Scrolls V: Skyrim deed ik niets anders. Het liefst zonder anderen te alarmeren, maar je ontkomt er niet altijd aan. Voorheen ging ik direct over in de frontale aanval, soms met het zweet op mijn voorhoofd. Inmiddels duik ik, in welke game dan ook, eerst een donker hoekje in om te zien hoe snel de andere vijanden het opgeven. Nee, jouw kameraad heeft zichzelf in zijn hoofd geschoten met een pijl en boog. Maak je niet druk. Juist, ga terug naar je kaaswiel.

5. Geen respect voor de geschiedenis

Laatst speelde ik Rise of the Tomb Raider. Een prima spel en ik heb mij uren vermaakt. Ik vroeg mij echter af waarom Lara Croft allerlei tempels en eeuwenoude constructie argeloos opblaast met olievaten. Hoor jij niet een voorliefde voor de geschiedenis te hebben? Moet je niet meer respect tonen? Ook Nathan Drake van de Uncharted-serie heeft hier een handje van. Tijdens de zoektocht naar een waardevol voorwerp alle andere objecten tot gruzelementen schieten. Ach, al het oude keramiek is waarschijnlijk niets meer waard.

Je hebt er maar vijf? hoor ik je al denken. Nee, ik heb er veel meer in mijn repertoire. Het houdt echter ergens op. Zoals bijna verdrinken en je leven weer aan te vullen door een vuil glaasje water te drinken. Of een oog missen, maar wel richten alsof het oog er nog zit. Als afsluiter, het meest krachtige zwaard ter wereld gebruiken om het gras te maaien. Welke heb ik volgens jou gemist? Laat het ons weten!