Vandaag de dag krijgt praktisch ieder personage in een game, film of serie een verhaal rondom het ontstaan van dat specifieke karakter. Het kan natuurlijk ook best interessant zijn om erachter te komen hoe en waarom iemand is geworden zoals hij of zij nu is. Toch had ik Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon niet direct zien aankomen. Ook omdat we nog niet zo heel lang geleden Bayonetta 3 hebben verwelkomd. Zitten we wel te wachten op een origin story rondom Bayonetta? Vanaf 17 maart komen we erachter, maar ik heb alvast een paar uurtjes gespeeld.
Doet een boekje open
Aan het begin van mijn relatief korte speelsessie viel ik direct in een aardig lang verhaal. Cutscenes volgden elkaar in rap tempo op om te vertellen dat Cereza - zoals Bayonetta in deze game nog heet - haar moeder is kwijtgeraakt en nu in training is om een Umbra-heks te worden. Niet alleen haar naam is anders, maar van het pittige karakter dat we van Bayonetta kennen is nog niets terug te zien in het kleine, verlegen meisje Cereza. Het enige dat doet denken aan de stoere Bayonetta zoals we haar nu kennen is de ietwat donkere kledingstijl. Om zich wat veiliger te voelen draagt Cereza een knuffel met zich mee, zoals veel kinderen dat doen. Tot op een dag zij een droom krijgt waarin haar wordt verteld dat ze naar een bos moet om haar moeder te redden.
Het verhaal komt in eerste instantie nogal oppervlakkig over. Iets dat we eigenlijk wel kennen uit de Bayonetta-games. Die moeten het ook niet hebben van het verhaal. Het verschil is wel dat er - in tegenstelling tot de volwassen hack 'n slash-games van de Umbra-heks die we vandaag de dag kennen - in Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon best uitgebreid wordt stilgestaan bij het verhaal. Dat hoeft op zich niet erg te zijn, alleen mist het verhaal op het eerste oog de diepgang die rijmt met de vele cutscenes die je voorbij ziet komen. Ondanks dit is het overigens geen straf om naar deze cutscenes te kijken, want ze zijn erg mooi geannimeerd. Het lijkt eigenlijk alsof je door een soort boek bladert.
Zeg Cereza waar ga je hene, zo alleen?
Cereza wil natuurlijk haar moeder gaan redden. Ondanks dat zij nog een Umbra-heks in opleiding is, neemt ze het hazenpas en vlucht - zoals haar in het visioen verteld is - richting het bos om daar een kracht te vinden waarmee ze haar moeder kan redden. Zoals je wellicht weet uit sprookjes als roodkapje is een wild donker bos nou niet een ideale plek voor een klein onzeker meisje om in rond te gaan huppelen. Toch weerhoudt het Cereza er niet van op avontuur te gaan. Gesterkt door de aanwezigheid van haar knuffel durft ze het aan. Al snel wordt ze aangevallen door faeries. Dit vijandige wezentjes die zich schuilhouden in het bos. Als het haar bijna fataal lijkt te worden roept ze een demon op die zich in haar knuffel nestelt. En zo is haar maatje Chesire geboren. Met Chesire aan je zijde wordt het doorgronden van het donkere bos al een stuk makkelijker.
Je kunt tijdens je speelsessies Chesire op welk gewenst moment oproepen of weer terug laten veranderen in je speelgoedknuffel. In de vorm van een knuffel kun je hem als een soort lasso gebruiken. Als demoon is hij jouw spierbundel en kan hij vijanden verslaan en geblokkeerde wegen weer vrijmaken. Het draait allemaal om samenwerken. Als Chesire in zijn demoon-vorm is, dan bestuur je Cereza en Chesire tegelijkertijd. Met de linker joystick beweeg je Cereza en met de rechter Chesire. Dit vraagt soms wel wat goede coördinatie, maar is op zich prima te doen. Mochten de twee te ver uit elkaar gaan, dan verdwijnt Chesire automatisch en heb je je knuffel weer terug. Het is dus zaak om het tweetal niet te ver uit elkaar te laten splitsen.
Voorlopig oordeel van Patrick Lamers
Ik heb slechts twee hoofdstukken kunnen doorspelen van Bayonetta Origins: Cereza and the Lost Demon en ik moet zeggen dat het mij uitstekend beviel. Ondanks dat het allemaal voor het gevoel wat traag op gang komt, smaakt het wel echt naar meer. Het is goed om te zien dat ze een andere weg in durven te slaan binnen het Bayonetta-universum en op basis van de demo die ik heb gespeeld gaat zich dat ook wel uitbetalen. Verwacht geen hack 'n slash-game zoals de andere drie Bayonetta-games. Dit is meer een soort actievolle puzzel adventure en heeft ook een compleet andere grafische stijl dan we gewend zijn van Bayonetta. Het oogt bijna betoverend.
Als Hoofdredacteur zijnde is Patrick altijd op de hoogte van de laatste nieuwtjes. Denk jij met een dikke scoop te komen, dan is Patrick je geheid al voor. Deze turbopapa’s gameverslaving begon ooit met DKC en The Legend of Zelda, maar kent vandaag de dag geen grens! Zelfs een tweeling in de luiers weet hem niet van zijn passie weg te houden.
