Wanneer we aan AAA grootmachten in het gaming landschap denken, is de kans tegenwoordig vrij aannemelijk dat de studio's die in je opkomen, ergens gesitueerd zijn in de Verenigde Staten, Canada of Polen. Laten we eerlijk zijn, de kans dat je aan Spanje denkt is vrij klein. Maar wat als ik je vertel dat het land van de zonovergoten costas en de cervezas aardig wat ruwe diamanten te bieden heeft. Zo is Luto van het Spaanse Broken Bird Games in mijn opinie een absoluut indie pareltje, een titel die met een beetje geluk door een andere Spaanse ontwikkelaar kan worden overgenomen. Na een krap half uurtje met Crisol: Theater of Idols kon ik namelijk maar tot één conclusie komen: ik snap wel waarom een horror powerhouse als Blumhouse potentie ziet in Vermila Studios' nieuwste project, mits men bereid is om er nog wat bloed, zweet en tranen aan te spenderen.
Terwijl gamescom nog voorzichtig aan het opstarten was en het leek alsof ik - naast de exposanten - de enige aanwezige in de indiehal was, schoof ik heel voorzichtig het gordijn open bij de Games From Spain booth. Ik was - zoals altijd - veel te vroeg voor mijn afspraak en Vermila's CEO David Carrasco - met wie ik daags ervoor een afspraak had ingeschoten - was dan ook nog onderweg. De IT guy was er al wel om de boel op te starten, en die was ook nog eens zo vriendelijk om me vast aan de demo pod te zetten om Crisol: Theater of Idols te proberen zonder enige vorm van achtergrondcommentaar. Ik zal eerlijk met je zijn, soms is dat beter ook. Het scheelt je soms de ingestudeerde marketing praat. Als iemand me kan uitleggen waar ik qua controls een beetje rekening mee moet houden, ben ik al dik tevreden. Dat slaagde de beste IT man met vlag en wimpel is.
Het staat dus buiten kijf dat ik vrij blanco in Crisol: Theater of Idols stapte. Uiteraard had ik de aankondigingstrailer al een paar keer bekeken, dus het concept was niet nieuw voor me, maar voor de rest was ik nog een blanco canvas. Wel een blanco canvas dat gewillig was om beschilderd te worden door Vermila Studios eigenaardige first-person shooter. Ik was klaar om me te laten onderdompelen in de regenachtige straten van Hispania om de verwrongen verhaalvertellingen van Tormentosa eigenhandig te doorstaan. De bereidheid om één te worden met protagonist Gabriel - wiens bloed ik moest laten vloeien om te overleven - was absoluut daar. Mijn tijd met Crisol was een offer welke ik meer dan bereid was om te maken.
Eenmaal gearriveerd in die regenachtige straten van Tormentosa, voelde het voor mij als liefhebber van games als BioShock en Dishonored bijna als thuiskomen. Crisol heeft misschien nog niet hetzelfde budget als de studios achter die heavy hitters en moet het ook doen met een veel kleiner team, maar de vibe die Vermila Studios met Crisol: Theater Of Idols tracht over te brengen, komt verdomd dicht in de buurt. Ergens is het jammer dat de demo van dermate korte duur is, want in dat krappe half uur was het voor Vermila Studios lastig om te demonstreren waar het met Crisol: Theater of Idols echt uniek in gaat zijn op het gebied van ambiance. Helaas was dat dus een beetje eenheidsworst.
Gelukkig trok de gunplay - of eerder de gimmick erachter - dat nog wel aardig recht. Crisol: Theater of Idols maakt namelijk geen gebruik van je standaard first-person shooter arsenaal waar je schietlood voor moet sprokkelen. In Tormentosa betaalt onze protagonist Gabriel de prijs voor munitie namelijk met zijn eigen levenssap. Wapens onttrekken letterlijk bloed uit Gabriels aderen, waarmee Crisol: Theater of Idols een overlevingselement wil inbakken. Trigger happy gedrag gaat namelijk ten koste van je eigen gezondheid en guns blazing op tegenstanders afrennen, maakt je extra kwetsbaar. Gelukkig maakt een shot mermaid blood weer veel goed, alsook je gave om bloed uit rondslingerende (kippen)kadavers te extraheren. Toch drukte de inmiddels binnengewandelde David Carrasco me op het hart dat tactisch omgaan met conflictsituaties vaak een betere optie is.
Vooral wanneer de desbetreffende conflictsituatie een onverslaanbare boss betreft, die me geheel in stalker stijl op de hielen zat terwijl ik ongehoord aan een joekel van een rad moest draaien om een poort open te zwengelen. Een opdracht die op papier een koud kunstje is - Crisol is namelijk verre van de eerste game die zoiets van me verlangt - maar uiteindelijk bleek het een verwarrende opgave. Mede door een alternatief control schema faalde ik hier geruime tijd miserabel in. Instinctief handelen op basis van wat andere games me geleerd hebben (draaien met de thumbstick) bleek namelijk niet de manier te zijn, iets wat ik na wat uitleg pas door begon te krijgen. Men beaamde dat de on screen prompts van de demo niet de duidelijkste waren en dat men daar al wat wijzigingen in had aangebracht. Toch had ik het logischer gevonden als men niet de prompt, maar de handeling had aangepast. Maar soit.
Wellicht dat Vermila Studios in de loop van de ontwikkeling daar alsnog iets mee gaat doen. Crisol: Theater of Idols begeeft zich namelijk nog in actieve ontwikkeling en dat was ook nog wel een beetje merkbaar, al moet ik ook bekennen dat ik niet heb gevraagd hoe recent de demo build was. Het ontbrak hem hier en daar nog aan wat finesse - vooral op het gebied van sommige animaties en textures die voor Unreal Engine 5 begrippen wat flets waren - al zag ik absoluut diezelfde potentie die men waarschijnlijk ook bij Blumhouse heeft gezien. Vermila Studios heeft op papier een heel gaaf concept en ook nog eens een hele intrigerende Spaanse folklore om inspiratie uit te tappen, dus als men hier nog een paar maanden aan bloed, zweet en tranen aan spendeert, dan zou Crisol: Theater of Idols zomaar eens de volgende Spaanse indie gem kunnen worden.
Het is voor mij lastig om op basis van mijn demo een heel eenduidig oordeel te vellen over Crisol: Theater of Idols, maar als ik er dan toch wat van moet vinden, dan houdt ik het bij 'hoopgevend'. De setting van de demo was misschien niet het meest aantrekkelijke scenario in de game en de controls weerhielden me ervan om een feilloze playthrough te ervaren, maar ondanks deze kuilen in de weg lijk Crisol: Theater of Idols wel alle ingrediënten te hebben om een ontzettend intrigerende shooter te worden. Aan passie ontbreekt het bij Vermila Studios in ieder geval niet en men heeft gelukkig ook een prima concept op papier staan, waarbij de Spaanse folklore een uitstekende inspiratiebron vormt voor een heerlijk verwrongen FPS ervaring. Maar het zal niet alleen van protagonist Gabriel een bloedoffer vragen om succes te garanderen. Ook Vermila Studios zal nog een paar weken/maanden weldoordacht moeten afwegen hoeveel bloed, zweet en tranen het gaat opofferen om de merkbare kreukeltjes helemaal glad te strijken.
Beeldspraak, woordspelingen en voornamelijk flauwe grappen zijn voor Patrick de dagelijkse kost. Deze Brabantse flapuit neemt nooit een blad voor de mond waardoor zijn mening altijd lekker recht voor de raap is. Gamen kan hij niet en dat vindt hij eigenlijk helemaal niet erg. Sterker nog, hij kan er wel om lachen dat hij in de lobby al gesniped wordt.
In dit artikel
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Ontwikkelaar:
Vermila Studios
Uitgever:
Blumhouse Studios
Release:
2025
Reviewscore:
-
Platforms:
