Preview: Last Flag - Veel groene vlaggen

Tijdens gamescom kreeg ik de kans om een potje Last Flag te spelen, een competitieve third-person shooter die volledig draait om Capture the Flag. Waar veel shooters deze gamemodus als extraatje aanbieden, maken de ontwikkelaars er hier het fundament van hun game van. Ook kreeg ik na mijn potje Last Flag de mogelijkheid om te spreken met Mac Reynolds, de oprichter van ontwikkelstudio Night Street Games (en manager van de rockband Imagine Dragons). Ik voelde hem aan de tand over hun game en voornamelijk over wat ze drijft een dergelijke game op de markt te willen brengen.

Vrienden eerst, competitie daarna

Mac benadrukte dat hun belangrijkste doel was om een game te maken die je met plezier samen met vrienden speelt. Competitie staat niet voorop, maar volgt als tweede laag. Dat merk je direct tijdens het spelen, want de opzet van de matches draait niet alleen om winnen, maar ook om samenwerken en elkaar verrassen. Het is niet de zoveelste tactische shooter waarin je afhankelijk bent van nauwkeurige headshots, maar een game waarin samenwerking en slim gebruik van de spelregels net zo belangrijk zijn. Zelf vind ik dat persoonlijk wel tof, gezien mijn dagen van competitief spelen en uren grinden om de hogere rangen te behalen inmiddels al lang en breed voorbij zijn.

De keuze om Capture the Flag centraal te zetten komt voort uit de liefde van de ontwikkelaars voor dit klassieke gametype. In veel shooters komt het voor als losse modus, maar hier vormt het de ruggengraat van de gameplay. Daardoor voelt de gameplay direct herkenbaar, maar tegelijk fris doordat alles om dit principe heen is gebouwd. Het idee dat beide teams steeds weer opnieuw proberen elkaar te slim af te zijn, levert meteen spanning en variatie op. Ik moet toegeven dat Capture the Flag altijd wel een van de leukere extra modi zijn in shooters, dus de keuze lijkt dan ook erg logisch.

Strategie in het hart van de match

Een match begint altijd met het verstoppen van je vlag. Je kiest zelf een plek ergens op de map en daarna gaat de strijd echt van start. Twee teams van vijf spelers zetten dan de jacht in op elkaars vlag. Daarbij kunnen ze torens in het midden van de map veroveren om meer van de map te kunnen zien en dus sneller de locatie van de vijandelijke vlag te vinden, maar dat is optioneel. Dit geeft ruimte voor verschillende strategieën, want sommige teams gaan vol voor controle van het midden, terwijl anderen liever in stilte zoeken. Ik vind het een erg slimme keuze om de teams aan het begin van de match de mogelijkheid te geven om de vlag zelf te verstoppen. Daardoor ligt de nadruk meer op het strategisch denken en je vijanden te slim af te zijn, in plaats van het shooteraspect. Wanneer de vlag zich namelijk standaard altijd in de vijandelijke basis bevindt, ben je uiteindelijk altijd meer bezig met het uitschakelen van de andere spelers en dat is dus juist waar het in Last Flag niet om draait.

Zodra een vlag is gevonden, begint de race terug naar de eigen basis. Het team dat zijn vlag verliest, krijgt nog een kans om deze terug te halen. Vanaf het moment dat de vlagdrager halverwege het speelveld is, verschijnt zijn positie op de minimap. Hierdoor ontstaat er een spannend kat-en-muisspel waarbij beide teams alles op alles moeten zetten om elkaar te dwarsbomen. Zelfs wanneer de gestolen vlag in de vijandelijke basis is geplant, is de match echter nog niet over. Zelfs dan krijg je nog een minuut de tijd om je vlag terug te halen voordat het echt voorbij is. Deze dynamiek maakt elke match onvoorspelbaar, omdat geen enkele voorsprong veilig is tot het moment dat de vlag veilig is binnengebracht en daar een minuut aan de vlaggenstok hangt.

On the fly van personage wisselen

Last Flag laat je niet vastpinnen op één rol. Voor elke match kun je kiezen uit verschillende personages, elk met een eigen gimmick en moveset. Je kunt echter tijdens de match wisselen naar een ander personages. Dit zorgt ervoor dat iedere speler een rol kan vinden die bij hem of haar past, ongeacht het personage dat hij speelt. Alle personages hebben namelijk verschillende vaardigheden waarmee ze op verschillende manieren nuttig kunnen zijn voor het team en de situatie op dat moment. Het geeft de game een extra laag, omdat teams hun samenstelling kunnen afstemmen op hun tactiek en wat er op dat moment nodig is.

Je bent dus niet voor de hele match gebonden aan een specifiek personage. Ook kunnen meerdere spelers hetzelfde personage kiezen. Dit betekent dat je je strategie kunt aanpassen aan de situatie op het veld. Verdedig je in het begin fanatiek je vlag, maar wil je later druk zetten bij de tegenstander, dan wissel je naar een personage dat daar beter in is. Deze flexibiliteit maakt dat matches constant in beweging blijven en dat geen enkele strategie altijd hetzelfde verloopt. Het dwingt spelers om te blijven nadenken en creatief te zijn.

Voorlopig oordeel van Claudia Tjia

Last Flag voelt als een gamel dat precies weet wat het wil zijn. Het combineert de herkenbaarheid van een klassieke gamemodus met frisse ideeën die voor variatie en spanning zorgen. De focus op plezier met vrienden maakt dat de game laagdrempelig blijft, terwijl de competitieve laag genoeg diepgang biedt voor spelers die meer uitdaging zoeken. Of Last Flag ook op langere termijn weet te boeien, zal afhangen van de balans tussen de personages en de diversiteit aan maps. Wat ik tijdens gamescom heb gespeeld, smaakte in ieder geval naar meer. Dit is een game die Capture the Flag niet als bijzaak behandelt, maar als serieuze kernervaring neerzet en dat doet het best goed.