Preview: Power Chord - Rockt hard

Als je mij een beetje kent, dan weet je wellicht al dat ik een groot fan ben van fantasy, cardgames en deckbuilding-games, en natuurlijk heavy metal. Laten die drie dingen nou net het uitgangspunt zijn van de game Power Chord. Ik ging daarom ook met de demo aan de slag om te zien of deze game aan al mijn verwachtingen zou voldoen en daarnaast ook nog leuk zou zijn. Een combinatie van al mijn favoriete dingen in één game moet toch haast wel perfect zijn, niet?

Heavy Metal is niet dood

Power Chord is een game met een verhaal. Dat verhaal gaat ongeveer als volgt: er zijn hordes demonen uit Helmoth (ik vond dit ontzettend grappig omdat ik in Helmond woon en daar een heavy metalfestival plaatsvindt dat Hellmouth heet, alsof ik een kleine knipoog van het universum heb ontvangen) die naar onze wereld zijn gekomen en het is aan ons de taak om ze te stoppen. Dat doen we blijkbaar met de kracht van heavy metal, want de demonen zijn bandleden die ons pijn willen doen met hun instrumenten en andersom vormen wij ook een band die oorverdovend pijnlijke muziek maakt. Op zich wel een leuk concept, dat idee dat je met heavy metal demonen uit een andere wereld kunt stoppen. Niet super origineel, daar Tim Schafer's Brütal Legend ook een soortgelijk concept had en daarnaast heb je natuurlijk ook de film Tenacious D, waar die game losjes op gebaseerd is. Afijn, het verhaal is misschien niet het meest originele dat ik heb gehoord, maar er zit een verhaal in en dat verhaal vind ik leuk.

Wat betreft de personages zitten er toch een hoop in. Je moet namelijk vier personages uitkiezen om je band te vormen. Elke band heeft immers een drummer, een gitarist, een bassist en een zanger nodig, of een combinatie van meerdere van deze bandleden als je bijvoorbeeld Slipknot heet. Gelukkig zit Slipknot niet in Power Chord en bestaat je band simpelweg uit vier leden. De vier verschillende bandleden en de vier verschillende posities die ze binnen de band bekleden, fungeren als classes in een RPG. De drummer is namelijk een tank, de bassist en zanger zijn support-personages en de gitarist is een DPS. Aan de andere kant zijn de verschillende demonen uit Helmoth op dezelfde manier ingedeeld, waardoor er een beetje strategisch inzicht komt kijken bij zowel het samenstellen van je band als het uitvoeren van de gevechten.

Strum the Spire

Wat betreft de gameplay zit het met Power Chord, voor zover ik heb kunnen zien, wel snor. Power Chord speelt als een roguelike, met deckbuilding-elementen. Je krijgt namelijk een map te zien met verschillende paden die je kunt volgen en elk pad bestaat uit verschillende soorten gebeurtenissen. Meestal krijg je een encounter, waarbij je tegen een demonenband moet vechten. Dit doe je door gebruik te maken van je deck met kaarten. Elke kaart kost een bepaald aantal energiepunten om te spelen en heeft een bepaald effect, zoals het toebrengen van schade aan een vijand, of het creëren van een schild voor een van je bandleden. Als je het gevecht hebt gewonnen, krijg je de keuze uit drie verschillende kaarten, waarvan je er één aan je deck mag toevoegen. Ook kun je nieuwe kaarten verkrijgen door middel van random events die soms op de map staan, of de winkel die je soms kunt vinden. Ook kun je naast kaarten ook speciale voorwerpen verkrijgen die je aan een van je bandleden kunt geven. Deze speciale voorwerpen hebben speciale effecten die je strijd tegen de demonen van Helmoth moet vergemakkelijken. De map eindigt uiteindelijk met een eindbaasgevecht, waarna je naar de volgende map kunt gaan.

Ook op grafisch gebied zit het met Power Chord best wel snor. De game kent een soortgelijke visuele stijl als de Borderlands-games, wat natuurlijk nooit verkeerd is. De stijl past in dit geval ook wel bij het soort game en het verhaal dat er verteld wordt. Daarnaast kent de game een toffe heavy metal soundtrack, waar ik natuurlijk ook nooit over zal klagen, en wordt het verhaal verteld middels een prima voice-over. Het ziet er dus naar uit dat het ook op audiovisueel gebied wel prima zit met Power Chord.

Voorlopig oordeel van Claudia Tjia

Het lijkt er dus op dat je best wel wat uurtjes in Power Chord kunt gaan steken. Ik vraag me alleen wel af hoe het precies zit met het roguelike-aspect. Het hele idee achter een roguelike is dat het je niet in één keer zal lukken om de game uit te spelen, maar dat je elke keer nadat je faalt, een stukje beter wordt doordat je of je level en vaardigheden kunt verbeteren of een speciaal voorwerp krijgt die je volgende run gemakkelijker maakt. Doordat ik slechts een klein onderdeel van de eerste map heb kunnen zien, kan ik nog niet zeggen hoe het met de progressie zit. Het is wel tof dat er meerdere verschillende personages zijn die elk hun eigen specialiteiten hebben, waardoor het samenstellen van je band al een eerste kleine stap is in het samenstellen van het deck waarmee je de wereld gaat redden. Ik ben reuze benieuwd naar de volledige game, want dit zou zomaar eens mijn Inscryption-opvolger kunnen worden.