Preview: Project Triangle Strategy - Complex, zoals het hoort

Project Triangle Strategy is een tactische RPG en het tweede deel in Square Enix' HD-2D-serie. Toen tijdens de meest recente Nintendo Direct Triangle Strategy werd aangekondigd, wist ik gelijk dat ik deze game wilde hebben. Ik heb namelijk niet alleen een zwak voor turn-based tactische JRPG's, ook de HD-2D-stijl die we kennen van Octopath Traveler vind ik helemaal het einde. Ik was dus gelijk verkocht toen ik de eerste trailer zag. Vol goede moed ging ik dan ook aan de slag met de demo, om te zien of een kleine snippet van de game aan mijn verwachtingen kon voldoen.

Dat ziet er goed uit!

De demo van Project Triangle Strategy bestaat uit twee hoofdstukken die uit het midden van de game zijn geplukt. Ik begreep dus vrij weinig van het verhaal, maar het komt er ongeveer op neer dat er drie naties zijn die elkaar niet heel erg lief vinden en dat zorgt voor oorlog en ellende. Hoewel ik midden in het verhaal werd gepleurd, kon ik middels de vele cutscenes wel de strekking van het verhaal begrijpen en leerde ik ook de hoofdpersonages een beetje kennen. Het verhaal wordt voornamelijk verteld middels geanimeerde cutscenes die daarnaast ook een voice-over hebben. Persoonlijk vond ik het stemacteerwerk dat ik in de demo heb mogen horen, een beetje aan de matige kant. Laten we in ieder geval hopen dat de volledige game ook Japanse stemmen ondersteunt en dat het stemacteerwerk van onze Oosterse vrienden wat beter is.

Wat een heel stuk minder matig is, is de visuele stijl van de game. Als je Octopath Traveler hebt gespeeld, dan ben je al bekend met de HD-2D-stijl die Triangle Strategy heeft. Voor het geval je niet weet waar ik het over heb, deze bijzondere visuele stijl kenmerkt zich door een combinatie van enerzijds realistische 3D HD graphics en anderzijds 2D pixel sprites. Deze combinatie zorgt voor een bijzondere grafische stijl die doet denken aan die goede oude games uit de tijden van weleer, zonder dat het ouderwets aanvoelt. Tijdens het spelen van de demo had ik er wel af en toe last van dat bepaalde animaties ervoor zorgden dat mijn beeld tijdens de animatie even zwart werd. Ook verdwenen sommige UI-onderdelen van het scherm wanneer ik mijn camera in een bepaalde hoek draaide, maar laten we het erop houden dat het hier om een demo gaat en dat dit soort problemen in de uiteindelijke release, die pas volgend jaar plaatsvindt, verholpen zijn.

Complex, uitgebreid en bevredigend

Cutscenes zijn een groot deel van Triangle Strategy, maar dat is natuurlijk niet waar de hele game om draait. Enerzijds heb je het tactische RPG-gedeelte, waarbij je oorlogje moet spelen met een groep van verschillende personages en anderzijds kent de game een speciale mechanic die Scales of Conviction wordt genoemd. Aan die laatste mechanic wijd ik het volgende deel van de preview, maar eerst wil ik het hebben over de combat van de game. Tijdens de demo kreeg ik de mogelijkheid om twee battles uit te proberen. Aan het begin van de demo werd aangegeven dat, om je echt te laten zien hoe diepgaand de tactische gevechten kunnen zijn, de moeilijkheidsgraad van de gevechten iets is opgehoogd. Zelf merkte ik daar niet heel veel van. De gevechten waren uitdagend, maar niet overdreven lastig of oneerlijk. De verschillende mechanics die je tijdens zo'n gevecht kunt gebruiken, zijn echter wel erg diepgaand.

De gevechten in Triangle Strategy spelen namelijk net zoals elke andere tactische RPG. Je hebt een bepaald aantal personages in je team zitten die je aan het begin van het gevecht op het speelveld kunt plaatsen. Elk personage heeft een bepaalde Class die bepaalt wat zijn of haar rol op het strijdveld is. Zo zijn er de standaard melee en ranged-personages, maar ook personages die verschillende elementen magie beheersen en support-personages die bijvoorbeeld andere personages kunnen genezen. Elke beurt kan een personage een bepaald aantal vakjes lopen en daarna nog een actie ondernemen. Dit kan een aanval zijn, een voorwerp gebruiken, of een andere speciale vaardigheid gebruiken. Om speciale vaardigheden te kunnen gebruiken, moet je TP spenderen. Elke beurt start een personage met één TP en krijgt er elke beurt eentje bij. Ook het uitvoeren van speciale acties of het gebruiken van speciale voorwerpen kan je extra TP geven. De speciale vaardigheden die personages kunnen gebruiken, variëren van onder andere een AOE heal, tot aan het buffen van andere personages of het verblinden van een vijand. De verschillende personages op het speelveld krijgen daardoor een stuk meer diepgang. Daarnaast kun je ook gebruikmaken van de Quietus-voorwerpen. Een Quietus is een speciale actie die je één keer per gevecht kunt gebruiken. Tijdens de demo krijg je bijvoorbeeld een Quietus die ervoor zorgt dat een personage direct twee extra TP krijgt. Dit zorgt ervoor dat je eindeloos veel mogelijkheden hebt om een gevecht uit te kunnen spelen.

Keuzestress!

Ik heb het in het vorige stukje al even benoemd, maar naast de tactische gevechten, speelt ook de Scales of Conviction mechanic een grote rol. Het verhaal van Triangle Strategy kent namelijk verschillende wegen en eindes, waarbij de keuzes die je maakt van invloed zijn op de verloop van het verhaal. Nu zijn er wel meerdere RPG's die beweren dat keuzes in de game grote gevolgen hebben op het verhaal, maar in de praktijk blijkt dit vaak wel mee te vallen. Van wat ik echter tot nu toe van Triangle Strategy heb gezien, pakt deze game het echter wél goed aan. Tussen de gevechten door krijg je namelijk meer van het verhaal te zien middels cutscenes, maar je kunt ook rondlopen en met andere personages praten. Sommige van deze personages stellen je voor een keuze en afhankelijk van het antwoord dat je geeft, wordt er een onzichtbare parameter aan je speldata toegevoegd die van invloed is op de verloop van het verhaal. Daarnaast zijn er ook momenten waarop je als groep een belangrijke keuze moet maken. Dit wordt gedaan middels een democratisch systeem waarbij elk personage individueel een stem kan uitbrengen. Jij als hoofdpersonage kan dan, door informatie te verzamelen en met de rest van de groep te praten, hun keuze en dus de uitkomst van de stemronde beïnvloeden.

In de demo kwam ik ook voor zo'n dergelijke keuze te staan. Om het verhaal niet al te veel te spoilen, ging de keuze erom of wij als groep wilden kiezen voor de diplomatieke weg, of juist het oorlogspad. In mijn eerste playthrough van de demo koos ik ervoor om te vechten. In de tweede playthrough koos ik juist voor de andere optie. In beide playthroughs kreeg ik na het stemmen een compleet andere speelervaring. Niet alleen de cutscenes en de dialogen verschilden van elkaar, maar ook de hele insteek en de locatie van het gevecht dat erna plaatsvond, was compleet anders. Ook verschilden de personages die ik tot mijn beschikking had en de sidequests die ik kon bekijken, waren ook compleet anders. Het ziet er dus naar uit dat de keuzes die je in Triangle Strategy maakt wel degelijk een grote impact hebben op de verloop van het verhaal en oh boy, wat heb ik daar veel zin in.

Voorlopig oordeel van Claudia

Project Triangle Strategy lijkt een tactische JRPG te zijn met erg veel diepgang. De tactische gevechten zitten goed in elkaar en zijn uitdagend, zonder oneerlijk te zijn. Door de verschillende combat mechanics zijn er eindeloos veel mogelijkheden wat betreft het uitspelen van een map, waardoor er dus niet maar één oplossing is. Daarnaast lijkt het erop dat het Scales of Conviction-systeem meer te bieden heeft dan alleen een alternatieve cutscene of bepalen of een bepaald personage wel of niet blijft leven. Het lijkt erop alsof de keuzes die je in Triangle Strategy maakt, echt van grote invloed zijn op de verloop van het verhaal en dat zorgt natuurlijk voor een hoge herspeelbaarheid. De prachtige HD-2D graphics zijn wat mij betreft de kers op een al heerlijke taart, dus ik kan niet wachten tot de volledige release van de game om te zien wat het voor mij in petto heeft.