Preview: South of Midnight - Xbox' verrassende troefkaart

In 2018 werd Compulsion Games onderdeel van Xbox Game Studios. Het portfolio van de Britse ontwikkelaar bestaat anno begin 2025 uit puzzelplatformer Contrast (2013) en first-person actie/avonturengame We Happy Few (2018). Het moge duidelijk zijn dat de gamemaker nog niet de torenhoge ambities heeft waargemaakt, maar daar komt nu wellicht verandering in. Ja, je kan namelijk een hoop met die enorme zak aan Microsoft-centen, maar creativiteit komt uiteindelijk toch echt uit de onafhankelijk spirit. Die connectie met je eigen menselijkheid en de waardering voor een artistiek oog is precies wat je terug gaat vinden in Compulsion Games' aankomende titel: South of Midnight. Ik heb alvast een hoofdstuk van deze verhalende game mogen ervaren en ik ben zeker wat openbaringen wijzer geworden - en die deel ik maar al te graag in deze preview!

The Dirty South

In South of Midnight volg je de avonturen van Hazel. Tijdens een orkaan begint deze onstuimige puber een discussie met haar moeder, maar al snel slaat het noodlot toe. Wanneer ze buiten een ommetje maakt om stoom af te blazen, brokkelt de fundatie van het huis af en wordt alles - inclusief moederlief - meegetrokken door een kolkende rivierstroom. Het is aan Hazel om haar moeder te redden, maar ook de omgeving te beschermen. Want tijdens haar ontdekkingstocht komt ze in aanraking met de mythologie van het diepe zuiden van Amerika en ontdekt ze iets zeer bijzonders over haarzelf. Ze is een Weaver; een magische hersteller van verbroken banden en geesten. Met haar nieuwe betoverende skills leert ze opnieuw wat het betekent om er voor anderen te zijn en hoe ze de omgeving op een hele andere wijze kan ervaren.

De wereld van South of Midnight is een vertaling van de Southern Gothic-stijl in stop-motion. Ja, je leest het goed. Niet alleen trekt Compulsion Games een van de bruutste wereldstijlen uit de kast, ze doen ook alles in de klassieke animatiestijl. Je hebt het wellicht al gezien in de trailers, maar het heeft betrekking op zowel de cutscenes als de gameplay. Laten we het eerst even hebben over het designwerk. De ontwerpen die ik tot nu toe gezien heb, zijn zeer fraai te noemen. De charismatische meerval ziet er bijvoorbeeld al tof uit en hoe de voelsprieten gebruikt worden om expressiever te communiceren, dat is toch wel het soort detail wat je graag ziet. Het moeras dat ik heb mogen verkennen druipt van de atmosfeer; de laaghangende zon en het lokale leven brengen echt het gevoel over dat je in een drasland bent beland. Maar goed, ik weet ook wel wat de centrale vraag is: werkt die stop-motion een beetje? Het is even wennen om eerlijk te zijn. De cut-scenes worden er daadwerkelijk door verrijkt, maar qua gameplay is het soms even afvragen of je nu framedrops ervaart of dat het juist zo hoort. Mocht je er echt niks mee hebben, dan kan je de stop-motion tijdens gameplay uitzetten. Ik ga het eerst meer tijd gunnen in de volledige versie, want er dient hier een kans aan voor een unieke presentatie.

Als lopen in een moeras

Goed, zodra je klaar bent met het bewonderen van de visuele kunsten en pakkende animaties, dan is het tijd om je daadwerkelijk te verdiepen in de gameplay. Hazel is op een ontdekkingstocht, maar de weg is niet recht door zee. De waterige landen zijn niet geschikt voor simpele weggetjes, dus je moet aan de bak met wat platforming-skills. Je ontgrendelt tijdens je playthrough diverse vaardigheden die ervoor zorgen dat je op acrobatische wijze vooruit komt. Hoewel het zeker vermakelijk was om wat magische stunten uit te halen, voelde dit onderdeel van de game wel ietwat janky. Het zijn niet de scherpste kunstjes die je moet uitvoeren en tot nu toe waren het ook niet per se hele bijzondere bewegingen die je moest uitvoeren. Het kan misschien liggen aan het feit dat we nog vroeg in de game zitten, dus ik heb goede hoop dat er later in de game genoeg te beleven valt voor de parcoursfans - maar je begint wel met trainingwieltjes en hopelijk gaan deze er snel af.

Je gebruikt weefmagie niet alleen maar om de wereld door te komen. Nee, er zitten genoeg addertjes onder het gras. South of Midnight kent heuse eindbazen en reguliere vijanden. In deze preview heb ik geen daadwerkelijke eindbaas getroffen op de traditionele wijze. Ja, ik moest op een gegeven moment eventjes hollen voor m'n leven, maar de combat in deze preview was voornamelijk gericht op de algemene vijanden die je hier en daar treft. Net zoals bij de platforming voelde het een tikje janky, maar wel vermakelijk aan. Hazel ontgrendelt diverse vaardigheden tijdens de combat, waardoor je meerdere opties hebt tijdens de aanvaringen. Je kan lichtere vijanden naar je toetrekken en gevaarlijkere vijanden tijdelijk immobiliseren; zodat je meer ruimte hebt om rake klappen uit te delen. Combat vindt eigenlijk altijd plaats in specifieke gebieden van de game, waardoor het wel vrij geforceerd aanvoelt. Beetje in het kader van: zorg dat je deze ruimte opschoont, dan kunnen we daarna weer verder. Ik ben benieuwd naar de diversiteit en de verschillende scenario's die Compulsion Games voor ons in petto heeft; als we alvast met een schuin oog naar de volledige release kijken.

All in a day's work for a...

Okay, we weten dus nu ongeveer wat South of Midnight te bieden heeft. Een rijke, immersieve wereld in het thema van de Dirty South met prikkelende visuals, terwijl de gameplay vooral draait om janky platforming en combat. Wacht eens even; ben ik Psychonauts in Florida aan het spelen? Nee, dit is geen flauwe grap. Tijdens het spelen van South of Midnight schoten mijn gedachtes meteen naar de bejubelde release van Double Fine Productions. Dit is overigens een compliment. Ik heb voornamelijk Psychonauts 2 enorm hoog zitten; dus dat South of Midnight in de buurt komt en vergelijkbare emoties losmaakt, dat zegt al veel.

De vergelijking met Psychonauts komt helemaal aan bod wanneer je het narratief erbij pakt. Zoals je wellicht al gezien hebt in de trailers van South of Midnight zijn er behoorlijk wat personages aanwezig in deze avonturengame. Hazel is als Weaver niet alleen bezig met haar eigen zaakjes. Nee, de curieuze figuren die ze tijdens haar zoektocht treft hebben vaak wat te verbergen en te verwerken. In de preview kwamen we een personage tegen die een bijzondere relatie hanteerde met zijn broertje. Hij hield altijd zijn hand boven het hoofd van dit geliefde familielid; ook wanneer de gehele wereld tegen ze lijkt te zijn. Hazel kan dankzij haar weefmagie trauma's oplossen en personages helpen met hun pijn. Deze menselijke, herkenbare verhalen geven South of Midnight een benaderbaar karakter. Als de verhalen van hetzelfde niveau zijn als wat ik gespeeld heb in de preview, dan kun je zeker iets vinden wat je aanspreekt hier.

Voorlopig oordeel van Bram Noteboom

South of Midnight had mij nog niet helemaal gegrepen, voordat ik met deze preview aan de slag ging. Nu sta ik er een stuk enthousiaster in. Compulsion Games sleutelt aan een verhaalrijke, immersieve ervaring met een aangrijpende wereld. Ik heb pas een hoofdstuk gespeeld en nu voel ik me al geprikkeld om meer te ontdekken over het zeer menselijke narratief. Tuurlijk heb ik nog een aantal vraagtekens; voornamelijk hoe interessant de combat en platforming worden in de volledige game. Maar voor nu is de eerste indruk positief en vraag ik mij meteen het volgende af: is South of Midnight dan toch die verrassende troefkaart van Xbox in 2025? We gaan het meemaken.

South of Midnight is beschikbaar vanaf 8 april voor de pc en Xbox Series X|S. De game is vanaf dag één te spelen via Game Pass Ultimate en Game Pass PC.