Top 5 van 15 jaar: Assassin's Creed 2 van Anita

Omdat Gameliner vijftien jaar bestaat, is het aan mij de taak om een top 5 van games samen te stellen van de afgelopen vijftien jaar. Een onmogelijke taak als je het mij vraagt en er zijn zeker wat rusteloze nachten ontstaan om het voor elkaar te krijgen. Want vijftien jaar? Er zijn zoveel games uitgekomen die een benoeming verdienen, maar het kunnen er maar vijf zijn. Ga je dan voor variatie aan genres of consoles, games die veel betekend hebben, vernieuwend waren of die mij emotioneel hebben geraakt. Keuzes en keuzes. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een vijftal games waar ik met hart en geest compleet achter sta. Ja, ik neem de top 5 erg serieus dus tijd om direct naar nummer vijf te springen.

5: Assassin’s Creed Black Flag

Met mijn top 5 is het lastig om aan het einde te beginnen, maar we gaan het proberen. Assassin’s Creed Black Flag kwam in 2013 uit en is officieel het vierde deel in de serie. In deel drie zagen we al een aantal revolutionaire vernieuwingen voorbijkomen, maar Black Flag spant toch echt de kroon. In eerste instantie heeft het verhaal weinig met de sluipmoordenaars te maken, maar langzaamaan begin je het te begrijpen en met Edward mee te leven. De gameplay is in dit deel gewoon ontzettend sterk, waarbij we opeens als piraat over de oceaan konden varen, konden zwemmen en duiken, en zeegevechten konden houden. Vooral die gevechten waren ontzettend gaaf en je ziet dat de basis nu nog te vinden is in Assassin’s Creed Origins en Odyssey. Waardoor Black Flag ook een belangrijk deel is geworden voor de serie. Daarnaast is de game prachtig vormgegeven en is er niks mooier dan over de oceaan varen, terwijl de bemanning liederen aan het zingen zijn. Want ja, ook de muziek is in Black Flag compleet. Omdat de studio achter Black Flag ook Origins heeft gemaakt, weet je dat het goed zit wanneer zij weer een nieuwe Assassin’s Creed maken. Ik heb me hierdoor goed vermaakt met Black Flag en ik weet nog goed hoe verbaasd ik was over alles wat mogelijk was. Sinds Black Flag heb ik nooit meer zo genoten van een piraten game. Genoeg redenen dus waarom deze Assassin's Creed game de top vijf gehaald heeft.

4: Dragon Age: Inquisition

Dragon Age Inquisition is het derde deel in de Dragon Age serie en speelt een aantal jaren na deel twee af. Hierdoor kom je bekende gezichten zoals Cullen en Alistar tegen. Voor mij voelde Inquisition als thuiskomen, omdat deel twee niet het niveau haalde. In het begin van Inquistion kruip je weg voor een horde aan demonen, maar word je door een goddelijke hand gered en krijg je de Anchor. Met dit teken moet je de poorten sluiten waaruit de demonen verschijnen. Dit kun je niet alleen, waardoor je een groep metgezellen hebt waarmee je vriendschappen kunt opbouwen. Het moment dat je met zijn alleen naar een kasteel in de bergen trekt, is het moment dat de game echt begint en ik met kippenvel achter het scherm zat. Leliana en Cullen beginnen hier The Dawn Will Come te zingen, samen met de gevluchte mensen. Nog steeds brengt deze scene mij vol emotie en het is zeker één van de beste en krachtigste momenten in de geschiedenis van games. De wereld biedt daarnaast meer vrijheid dan in de eerdere delen en zag er in 2014 adembenemend uit. De keuzes die ik moest maken om het verhaal te bepalen, zorgde ervoor dat ik nog meer de wereld in werd getrokken. Het crafting systeem, uitbouwen van je kasteel en je gezanten op missies sturen is een leuke afwisseling van de zware taak die je personage heeft. Het gevechtssysteem voelde vertrouwd aan net zoals mijn favoriete personages uit de eerdere delen. Bioware deed hier hun magie weer werken, waarbij de personages ontzettend goed zijn uitgewerkt. Na al die uren spelen voelde het aan het einde of ik afscheid nam van een groep goede vrienden. Het einde van de game en de DLC waren dan ook twee emotionele momenten voor mij. We kennen allemaal wel dat gevoel dat je na een game niet meer weet wat je met je leven moet, wel Dragon Age Inquisition zorgde daar een hele week voor.

3: Witcher 3

Dat ik een RPG-liefhebber ben, is nu wel duidelijk en daardoor kan The Witcher 3 niet ontbreken in mijn top 5. Hoewel de game niet zoveel voor mij heeft betekend als de rest van de top 5, is het wel de beste RPG van de afgelopen jaren. CD Projekt Red heeft aangetoond precies te weten hoe een game scoort op het totale plaatje en won met de DLC Blood and Wine zelfs game van het jaar. De game heeft niet alleen een interessante wereld met meerdere sidequests en monsters, maar heeft ook quests die bepalen hoe het einde van de game eruit komt te zien. De gameplay klopt aan alle kanten en het spelen van Gwent heeft mij al uren gekost, terwijl dit eigenlijk een soort minigame is. Geralt is een interessant en sarcastisch personage, waardoor ik het erg vermakelijk vond om als hem te spelen. Het verhaal in The Witcher 3 is goed, maar ik vind het verhaal in Blood and Wine eigenlijk net wat beter. CD Projekt Red heeft hiermee aangetoond het doel van een DLC goed te hebben begrepen. De wereld is ook super mooi en kent ontzettend veel details. Het gebeurde dan ook vaak dat ik even stilstond om naar het deinende water te kijken of om de zonsondergang te bewonderen.

2: Dragon Age:Origins

Ik benoemde bij Dragon age: Inquisition al dat het een typische Bioware game was. Wel mijn kennismaking met deze game begon met Dragon Age: Origins die uitkwam in 2009. Als dertien a veertienjarige was ik verzot op deze game. De game is samen met nummer één in de lijst, mijn eerste echte pc-game geweest. Dragon Age: Origins gaat over een personage dat uiteindelijk terecht komt bij de Wardens en de Darkspawn moet verslaan. Geen echte held, wel iemand die doet wat er moet gebeuren op het juiste moment. Ik heb de game al zo vaak gespeeld en vooral het begin. Het begin van de game is namelijk gelinkt aan het ras en de specialiteit die je kiest. De rest van de game kent ook meerdere keuzes die ik altijd lastig vond, want wat kies je? Verkeerde keuzes zorgen er namelijk voor dat de relatie met je metgezellen daalt en dit kan ervoor zorgen dat ze je verlaten. Daarin al blinkt de game uit en ook hier bond ik me echt aan de personages in de game. Ja, ik had zelf een eerste crush op Alistar. De wereld van Dragon Age is ontzettend interessant en dat is ook de reden dat de game op nummer twee staat. De game heeft daarnaast zeker een rol gespeeld in mijn liefde voor RPG’s en ik wacht met smart op deel vier van de serie.

1: Assassin's Creed 2

Assassin's Creed 2 is de game waar het allemaal mee begon. Het was mijn eerste Assassin's Creed game en dus het begin van mijn obsessie met de serie. Omdat mijn geheugen slecht is, heb ik geen idee of deze game of Dragon Age mijn eerste echte pc game was. Niet dat het uitmaakt, want Assassin's Creed 2 en de gehele serie zijn een groot onderdeel van mijn leven geworden. Assassin's Creed 2 begint met Ezio die eigenlijk gewoon een verwende jongeman is, maar opeens te maken krijgt met het verlies van zijn broers en vader. Aan hem de taak om zich te wijden aan het sluipmoordenaarsleven. Van alle games heeft dit deel het beste verhaal, waarbij Ezio alles leert en net zoals de speler kennis maakt met de verborgen wereld. Op die leeftijd was ik al gek van geschiedenis en het rondrennen in Venetie en Florence ten tijden van de renaissance was een hele beleving. Wat vond ik het gaaf om Leonardo Da Vinci te ontmoeten in de game. Vooral het klauteren en sluipen zorgde ervoor dat de gameplay gewoon lekker in elkaar zat. Daarnaast kon je alles wat je verzamelde uitstallen in je villa in Monteriggioni en de plaats vernieuwen door het bouwen en upgraden van winkels. Het nummer Ezio Family is tegenwoordig het anthem geworden van Assassin's Creed en stiekem ook voor mijzelf.

Het was lastiger dan verwacht om over mijn favoriete games te schrijven. Mijn top 5 is erg gericht op gevoel en heeft dus een emotioneel randje. Het totale plaatje van de games kloppen gewoon en ik vermaak me er nog steeds mee. Door de top 5 wil ik eigenlijk mijn backlog vergeten en gewoon lekker aan de slag gaan met Dragon Age: Inquisition en The Witcher 3. Ik wil die games zo graag nog een keer spelen, maar heb er telkens niet de kans toe. Naast alle grote uitspraken die ik heb gedaan zijn er meer games die eigenlijk een benoeming verdienen. Vooral plek vijf was een lastige en was bijna naar Dragon Quest Builders 2 of Frostpunk gedaan. Eigenlijk is het maar goed ook dat het zo lastig is om een top 5 in elkaar te zetten, dat betekent in ieder geval dat de games die ik de afgelopen jaren heb gespeeld, een diepe indruk hebben achtergelaten.