Arizona Sunshine Remake review - Genoeg nieuws onder de zon

Wie lang genoeg in de VR wereld heeft rondgedoold, heeft de naam Arizona Sunshine vast wel eens voorbij zien komen. Bijna iedereen die ooit een originele PS VR in het bezit heeft gehad, had deze game volgens mij ook ergens in de la liggen. Arizona Sunshine was best lachen, vooral voor die tijd, al zag het er eigenlijk voor geen meter uit. Nu Vertigo Games dikke cijfers heeft weten te scoren met het vervolg Arizona Sunshine 2 - waarvan wij ook een kekke review hebben - heeft men besloten om het origineel ook maar eens nieuw leven in te blazen middels een complete remake. Maar is de remake je tijd en geld waard of is het een gevalletje dead on arrival? Ik ga het je vertellen. Are you ready, Freddy?

It's (still) always sunny in Arizona

Om het maar gezegd te hebben, om het verhaal hoef je het niet te doen, want daar is nagenoeg niks aan gewijzigd. In de Arizona Sunshine remake stap je nog steeds in de virtuele schoenen van een naamloze ziel met trigger happy vingers en een overdosis zwartgallige humor. Maar goed, hij leeft nog en dat telt, want vrijwel alles wat rondhobbelt op twee benen is ondood in Arizona Sunshine. Wanneer onze Pistolen Paultje via de radio een signaal van leven opppikt, is dat dus wel een reden voor hem om nog een laatste stuk virtuele pizza/worst/hamburger/whatever in z'n mik te schuiven en een route te plannen naar de bron van dat signaal.

Maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan in het zonnige Arizona van Arizona Sunshine. Want van die ondode zweibeiners - die for the sake of humor allemaal Freddy heten - zijn er helaas nogal wat en ze zijn er stuk voor stuk op gebrand om je weer terug je mancave in te krijgen, of om je te transformeren tot hartige middagsnack. Gelukkig krioelt het in Arizona niet alleen van de Freddies, maar ook van de blafijzers en munitie, die het mogelijk maken om elke Freddy te voorzien van een dodelijke gevalletje loodvergiftiging. Het mooie van alles, je hoeft je achteraf ook niet schuldig te voelen dat je honderden, neen, duizenden Freddies hebt doodgeschoten, want ze waren al dood from the get-go. Helemaal prima dus.

Meer dan een Quality of Death update

Afijn, als je het niet voor een revamped verhaal hoeft te doen, waarvoor dan wel? Het antwoord daarop is best simpel: alle andere denkbare argumenten. Kritische gamers zouden zich wellicht nog kunnen afvragen in hoeverre een game van nog geen acht jaar oud al een remake nodig heeft, maar wie de moeite neemt om een VR headset op de noedel te knopen om Arizona Sunshine Remake te ervaren, kan niet anders dan beamen dat deze remake een gigantische stap vooruit is. Uiteraard is er grafisch het een en ander naar de huidige generatie gesleept en maakt Vertigo Games gretig gebruik van de rekenkracht die we tegenwoordig in VR headset terugvinden, maar ook qua gameplay en besturing is aardig aan de weg getimmerd.

Neem bijvoorbeeld iets als manual reloading, iets waarvan je in 2016 misschien nog niet wist dat je het wilde, maar zeker een feature die je na het spelen van Arizona Sunshine 2 niet meer wilt inleveren. Hoewel het een optionele feature is - want je kunt ook nog steeds kiezen voor simpele reloads - valt er in de Arizona Sunshine Remake omwille van immersie handmatig te herladen. Magazijntje eruit, nieuwe van je ammo belt plukken, in je piece schuiven, slede terug en klappen maar. Het levert in hectische situaties zo'n enorme bak stress op - en geloof me, die ga je genoeg tegenkomen - maar het is oh zo heerlijk. Bijna net zo heerlijk als het fysiek kunnen beklimmen van ladders. Het is een verademing om te zien hoeveel meer je in de Arizona Sunshine Remake met je handen kan en hoe veel beter het allemaal aanvoelt. Niet alleen de wereld gaat voor je open, maar ook deuren, kofferbakken, containers... alles.

Als een zonnetje

Toch zal het vooral de visuele overhaul zijn die bij de meerderheid bij zal blijven, want allemachtig, wat een verbetering is dat zeg. Zelfs op mijn Meta Quest 3, die het logischerwijs moet afleggen tegen de pc-versie. Ondanks die visuele downgrade kan ik niet ontkennen dat Arizona Sunshine er een stuk florisanter uitziet dan hoe ik me deze kan herinneren. Freddies zien er stuk voor stuk beter en gevarieerder uit - wat al een compliment op zich is voor een ondood iets - en de omgeving heeft ook overduidelijk wat liefde van Vertigo Games gekregen. Zelfs de fletse, ongeïnspireerde achtergronden zijn vervangen voor echte sunny blue skies, wat eigenlijk wel een beetje een vereiste is wanneer je je game Arizona Sunshine noemt.

Tot slot is ook de besturing van je naamloze nozem de vermelding waard, want ook dat gaat als een zonnetje. Waar we in de early days of VR allemaal angstvallig vastklampte aan teleport besturing - om te vermijden dat we de hele huiskamer onderkotste - zijn we na jaren aan VR gewenning helemaal ready voor de vrije besturing van 'smooth locomotion'. Ook dat brengt een hele hoop perks met zich mee, want het betekent dat we ook niet meer van doen hebben met immersie brekende blackouts tijdens de teleports. Plus - en ik heb dit al eerder gezegd - je kunt nu dus fysiek ladders beklimmen, al ziet dit er hilarisch uit voor een eventuele co-op partner die wel je armen ziet bewegen, maar niet je benen. Never skip leg day, son. Behalve in de Arizona Sunshine remake, waar je zelfs je benen rust kunt geven door de seated optie, die je de optie geeft om de game zittend te spelen.

Het 'zit' me niet lekker

Toch raad ik het aan om deze seated optie te reserveren voor wanneer het echt niet anders kan, gezien de besturing overduidelijk is ingesteld op staande gamers. Door de plaatsing van sommige items is het voor zittende spelers in veel gevallen erg lastig om deze op te pakken, zoals items in een lade, kofferbak, of op hoger gelegen locaties. Hoewel de accessibility opties van Arizona Sunshine Remake het toelaten dat je de zithoogte kunt bijstellen in het menu, blijft interactie met items in enkele gevallen toch wat onwennig aanvoelen. Daarmee zeg ik niet dat de seated optie onhandelbaar is, want het is zeker te doen, maar als het even kan, is het beter om de game staand te spelen.

Daarmee vermijd je ook meteen het gehannes met je ammo belt en holsters, die je in het menu dus ook in hoogte kunt verstellen, maar waar je zittend wel een beetje mee in je maag kunt zitten. Vooral de combinatie 'seated' en 'simple reload' leek om onduidelijke reden vaak niet goed te werken, waardoor ik uit pure noodzaak telkens mijn wapen moest holsteren om deze met een vol magazijn weer te kunnen trekken. Maar goed, gelukkig ben ik toch meer van de manual reloads gezien het handmatig herladen van een virtuele AK47, Thompson of elk type assault rifle simpelweg een stuk leuker is dan virtueel dat ding voor je pens houden en hopen dat de reload lukt.