Review: BioShock PlayStation 3

BioShock is uit op de Playstation 3. Veel veranderd? Nee. Even goed? Absoluut.

Even uw aandacht voor wat persoonlijk gezeur

Toen in de prehistorie de eerste game ter aarde kwam om de mensheid te voorzien van een nieuwe vorm van vertier, hobby en verslaving, ontstonden zo ook gelijk verschillende genres waarin de games werden ondergebracht door de stervelingen die gezegend waren ze te mogen spelen. Nu voert men heden ten dage nog steeds die trend door, waarbij men streng rekening houdt met diverse vooroordelen en allerhande persoonlijke eisen. BioShock is zo ook een apart geval. Omdat de makers eerder de twee SystemShock delen gemaakt hebben, gingen op voorhand al een hoop gamers BioShock hiermee vergelijken. Zo zou er in BioShock een waardeloos RPG verhaal zitten, wat slecht is uitgewerkt. Ja eh, ik vind het verhaal in Super Mario Galaxy ook niet zo diepgaand eerlijk gezegd, en wanneer je het benadert als een RPG zou Super Mario Galaxy nog geen 2 van de 5 sterren verdienen. Een waardeloze vergelijking is dit alles in mijn ogen, want Super Mario Galaxy is een supervette game, en als je dus naar BioShock kijkt zonder er meer van te verwachten dan dat het is: Een sfeervolle meeslepende First Person Shooter, zul je merken dat je hier te maken hebt met een absolute toptitel.

Retroshock

Vele gamers hebben de game al mogen beleven op de Xbox 360 en PC, maar nu is BioShock dan ook verschenen op de Playstation 3, ongeveer een jaar later. Omdat er toch nog wel een aantal Playstation 3 eigenaren zullen zijn die niet weten wat BioShock inhoudt, schrijf ik toch maar deze alinea. BioShock speelt zich af in de jaren zestig, waarbij je de gelukkige ervaring mag beleven van een vliegtuigcrash midden op zee. Op mirakuleuze wijze overleef je deze subtiele landing, en vind je vlakbij een soort toren die midden uit de zee opsteekt. Die toren leidt naar een stad onder water, genaamd Rapture, die in de jaren '40 gebouwd is door een grote groep wetenschappers die zich wilden afsluiten van de rest van de wereld, om zo lekker hun eigen gang te kunnen gaan. Eenmaal aangekomen merk je al snel dat het leven in Rapture ook niet over rozen is gegaan, want er wacht je een warm welkom van deze compleet ingestortte samenleving, waarbij iedereen je graag de kop in wil slaan. Waarom? Daar kom je allemaal wel achter, maar voorlopig wordt dat geen "Groeten uit Rapture" kaartje naar je familie. Nou ja, misschien "Met Oprechte Mededeling uit Rapture" dan weer wel, maar die kun je zelf dan weer niet op de post doen.

Biosfeer

Een grimmige metropool op de bodem van de oceaan, helemaal aangekleed in vintage jaren '40 stijl (voor wie het wat zegt: Art Deco), wat wil je nog meer? Wat BioShock echt onderscheidt van de andere FPS games is dus deze unieke setting en tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Al vanaf de eerste minuut bezit het een naar en raar beklemmend sfeertje, wat versterkt wordt doordat alles zo ouderwets aandoet. Dan heb je nog de (resterende) geschifte bevolking rondlopen, waarvan velen voortdurend vage taal uitslaan, daarbij niet te vergeten de obscure Big Daddy's en Little Sisters en je plaatje is compleet.