Borderlands 4 review - Een stap vooruit, maar niet zonder vallen

Gearbox Software heeft weer een nieuw deel in de Borderlands-franchise gepresenteerd. In 2009 liet de eerste Borderlands game veel fanatieke gamers kennismaken met het tot dan toe redelijk niche looter shooter genre, maar sindsdien is de looter shooter niet meer weg te denken uit de game-industrie. Het succes van dat eerste deel heeft ervoor gezorgd dat Gearbox in al die jaren erna vrolijk door is gegaan met het uitbreiden van het Borderlands-universum. Al kwam dat niet altijd heel lekker uit de erf. Zo was het meest recente avontuur, Borderlands 3, in een aantal opzichten toch een flinke stap terug dan wat we met bijvoorbeeld Borderlands 2 voorgeschoteld kregen. Natuurlijk, het zag er beter uit en de gunplay was prima, maar het was het ultieme bewijs dat een mooiere game niet per se beter is. Of Gearbox met Borderlands 4 weer een stijgende lijn kan inzetten zocht ik voor je uit in deze review. Ga er dus maar eens goed voor zitten.

Vault Hunters belanden op Kairos

Voor het avontuur in Borderlands 4 laten we Pandora - inclusief het sterrenstelsel eromheen - achter ons en strijken we neer op planeet Kairos. Doordat Lilith de maan Elpis weg heeft geteleporteerd is de weg naar Kairos vrijgemaakt. En uiteraard heeft ook deze planeet een Vault die niet zonder slag of stoot kan worden veroverd. De planeet Kairos is namelijk in handen van de dictatoriale Timekeeper. Hij heeft een heel leger aan synthetische soldaten onder zich die voor hem vechten. Zoals dat in elke Borderlands-game het geval is kruip je weer in de huid van een Vault Hunter naar keuze en is het aan jou de schone taak om het regime van de Timekeeper omver te werpen en op zoek te gaan naar de Vault. Verwacht daarbij weer de gebruikelijke ingrediënten die je van Borderlands-games gewend bent. Zoals volop actie, een behoorlijke berg aan humor en natuurlijk weer ontzettend veel mogelijkheden om je personage naar je eigen wens te laten ontwikkelen, zodat dit aansluit op jouw speelstijl.

Om je avontuur invulling te geven heb je ook in dit deel weer de keuze uit verschillende Vault Hunters. Er zijn vier diverse personages welteverstaan. De Vault Hunters voor Borderlands 4 bestaan uit Vex de Siren, Rafa de Exo-soldaat, Amon de Forgeknight en Harlowe de Gravitar. Het design van dit viertal kan worden omschreven als redelijk, maar ze missen allemaal de echte wow-factor. Als je het viertal bij elkaar zet, dan oogt het alsof ze zijn ontworpen met de inclusiviteitsnorm in het achterhoofd die vandaag de dag verplichte kost lijkt te zijn. Op zich helemaal prima, want ik heb niks tegen inclusiviteit, maar het voelt daardoor wel alsof de inspiratie voor echt interessant uitziende personages volledig weg was, omdat het in een bepaalde inclusiviteitsmal gegoten moest worden. Uiteraard geen groot issue en ook nog aan smaak onderhevig, maar wel eentje die ervoor zorgt dat ik in beginsel niet al te veel verbinding voelde met de Vault Hunters van dienst.

Ieder personage heeft zo zijn eigen speelstijl, voor- en nadelen. Zo is Vex vooral handig als je situaties van een afstandje wil aanpakken, biedt Amon juist close combat actie voor de liefhebber, is Rafa een soort ninja-soldaat en zorgt Harlowe met haar run-and-gun speelstijl voor voldoende dynamiek in confrontaties. Daarnaast heb je voor ieder van deze Vault Hunters de keuze uit drie verschillende skill-trees om je personage verder mee te ontwikkelen. Ook hiermee kun je je manier van spelen beïnvloeden een aanpassen zoals jij Borderlands 4 graag ervaart. Als je niet zo bekend bent met de Borderlands-games, dan kunnen de verschillende skill-trees best wel overweldigend zijn, omdat ze ontzettend veel variatie en diepgang bieden. Toch heeft Gearbox de skill-trees, ondanks de vele opties, wel overzichtelijk weten te houden. Laat je dus niet imponeren door de mogelijkheden en probeer gewoon het één en ander uit om te zien wat het beste bij je past.

Goede presentatie, slechte prestatie

In de regel staan de games van Borderland nu niet direct bekend om hun diepgaande en memorabele verhaallijnen en ook dit nieuwe deel gaat daar zeker geen verandering in brengen. Als je met de verwachting komt dat je een episch verhaal krijgt voorgeschoteld, dan kom je van een koude kermis thuis. Dat betekent echter niet dat je er weinig lol uit kunt halen. Ik heb mij bijvoorbeeld wel enorm vermaakt met de vele verschillende zijmissies, welke echt leuk zijn om te volbrengen. Zo was er bijvoorbeeld een missie waarbij Claptrap uit elkaar is gehaald en zijn onderdelen gebruikt zijn om het leven van bandits te vergemakkelijken. Aan jou de schone taak om Claptrap weer in ere te herstellen. Vaak ren ik dit soort missies in games voorbij omdat het veelal inspiratieloos aanvoelt. Alsof de ontwikkelaar bang is dat je de game te snel in zijn volledigheid kunt uitspelen en daarom uit blinde paniek maar enkele saaie en repetitieve missies in de game plempt om die speeluren nog een beetje op te pompen. Dat gevoel heb ik in Borderlands 4 echt geen moment gehad. De missies zijn divers en vermakelijk. En de planeet Kairos heeft er meer dan voldoende voor je. Bijkomend voordeel is dat wanneer jij ze toch niet zo leuk vindt, je ze gewoon lekker links kunt laten liggen en je op de main story kunt focussen.

Gearbox is met de ontwikkeling van Borderlands 4 een andere weg in geslagen met betrekking tot diens voorganger als het aankomt op het maken van de wereld. Waar Borderlands 3 vaak nogal gecompartimentaliseerd was, is dat in dit vervolg helemaal overboord gegooid. Niks geen korte stukjes doorspelen om vervolgens weer naar een laadscherm te moeten turen. Nee, Kairos is voor het grootste deel een open wereld waar je je in kunt begeven. En dat past de game wat mij betreft beter dan de kleine stukjes uit de eerdere game. Het gaat in dat opzicht een klein beetje terug naar de roots, al is de wereld van Kairos nog beter met elkaar verbonden. In Borderlands 1 had je bijvoorbeeld verschillende grote gebieden die van elkaar gescheiden waren door een poort. In Kairos zijn die er niet of nauwelijks. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je vaker naar laadschermen aan het staren bent, dan dat je daadwerkelijk de game aan het spelen bent. De open wereld structuur zit Borderlands 4 als gegoten, maar zoals dat met zoveel dingen gaat: alles komt met een prijs.

En daarmee ben ik aangekomen bij het grootste pijnpunt van Borderlands 4: de performace. Ik had al het een en ander gehoord over dat de performance niet al te best was, maar vreemd genoeg leek ik daar in eerste instantie niet of nauwelijks last van te hebben. De game liep in het begin lekker en ook de gevechten waarbij er wat meer vijanden in beeld waren - en dus meer chaos te zien was - leken weinig impact te hebben op de prestaties. Ik was helemaal blij verrast, maar die blijheid verdween al snel als sneeuw voor de zon. Toen ik eenmaal iets verder in het verhaal was, namen de problemen namelijk toe. Van geen problemen, ging ik naar sporadische performance issues tot ik uiteindelijk een punt bereikte waarbij het meer regel was dan uitzondering. En dan heb ik het ook over serieuze problemen. Een enkele keer zover dat mijn game gewoon crashte, maar vaker dat de game tijdens gevechten in het heetst van de strijd gewoon bevroor. Na een seconde of vijf a tien ging het dan wel weer verder, maar je wordt dan helemaal uit je element gehaald. Als je nou een cosy game speelt dan valt daar nog ergens wel mee te leven, maar in een shooter is dat echt funest. Ongetwijfeld zullen de nodige patches nog wel gaan zorgen voor een betere performance, maar toch. Zo'n slechte performance bij een shooter zou eigenlijk niet mogen gebeuren. Mind you: ik speelde Borderlands 4 op de PlayStation 5 Pro.

Rennen, springen, vliegen, vallen en weer opstaan

Het hele idee van een game als Borderlands is dat je allerlei plekken probeert te looten op zoek naar goede wapens. Dat is in dit nieuwste deel natuurlijk niet anders en maakt nog altijd deel uit van de core gameplay. Toch kreeg ik al redelijk snel het gevoel dat het niet of nauwelijks loont om echt actief al die dingen te gaan openen. Tuurlijk, het is handig om op die manier je ammo lekker aangevuld te houden, maar voor het vinden van goede nieuwe wapens voelde het redelijk nutteloos aan. Vrijwel altijd als ik een kist opende waar wapens in zaten, dan waren de wapens die ik bij mij had een stuk beter. Het heeft ertoe geleid dat ik na een paar uur spelen al niet meer de behoefte voelde om kisten te openen in de hoop een goede kun te vinden. Ook kreeg ik vrijwel alleen maar single-fire wapens toebedeeld, terwijl het voor de afwisseling ook weleens fijn is om een burst-fire of - nog liever - een volautomatisch geweer op vijanden leeg te kunnen pompen.

Borderlands 4 brengt ook een aantal nieuwe wapens en wapenmerken met zich mee. De belangrijkste toevoeging daarin is de komst van wapens waarvan je het schot moet laden. Dit doe je door de trigger ingedrukt te houden. Als je eenmaal je schot volledig hebt gelaten kun je hem los laten om je vijanden schade toe te brengen. Hoewel het idee van dit nieuwe type wapen een welkome afwisseling had kunnen betekenen in de gunplay van Borderlands, heeft het helaas een nogal teleurstellend effect. Het duurt namelijk best wel even voor je op het punt komt om zo'n schot te kunnen lossen, maar vervolgens heeft het niet of nauwelijks meer impact dan bijvoorbeeld een gewone shotgun. Kortom, er is geen toegevoegde waarde in het introduceren van dit nieuwe type wapen. Je kan immers gewoon een shotgun gebruiken om min of meer hetzelfde resultaat te behalen en daarmee skip je dus de tijd die je kwijt bent om een dergelijk schot te laden. Veel effectiever dus.

Toch kan ik niet anders zeggen dan dat ik mij erg heb vermaakt met het spelen van Borderlands 4. De humor was wat scherper en meer on point dan in het voorgaande deel, hoewel het af en toe wel wat voorspelbaar was. Er valt genoeg te doen op de nieuwe planeet Kairos en - hoewel het niet dezelfde vibe afgeeft als Pandora - heb ik mij kostelijk vermaakt in dit nieuwe gebied. Het biedt een enorme diversiteit aan omgevingen die soms echt episch aanvoelen. Tijdens je avontuur kom je ontzettend veel wapens en items tegen. Het is immers een looter shooter he. Om hier wat overzicht in te krijgen moet je in de menu's zijn. Helaas voelt dit soms wat onoverzichtelijk aan. Je kunt je wapens wel sorteren en dat kan op veel verschillende manieren, maar dat moet je dan iedere keer weer opnieuw doen. Niet heel erg praktisch dus.