Om eerlijk te zijn ben ik niet helemaal bekend met Castlevania. Een tijdje terug kocht ik Castlevania: Symphony of the Night op Xbox Live Arcade en die vond ik redelijk vermakelijk. Metroid-achtig door een omgeving lopen met telkens nieuwe krachten. Toch had Castlevania iets, waardoor ik Metroid ook niet leuk vond: dat eindeloze backtracken. Laten we hopen dat deze gameplay anders is bij Castlevania: Harmony of Despair
De grootste vernieuwing (en misschien wel de enige) in Castlevania: Harmony of Despair is de co-op. Je kunt met vier spelers online de verschillende levels voltooien. Origineel bedacht en hierdoor wordt een game die bekend staat om zijn singleplayer ook leuk om met anderen te spelen. Dan heb je eigenlijk ook wel meteen gehad wat er leuk is aan Castlevania: Harmony of Despair
Allereerst zie je in 'n oogopslag hoe het level eruit ziet. Je moet serieus je best doen om te kijken waar je personage rondloopt. Niet iedereen heeft een 50 inch televisie en kan precies zien wat hij doet. Het syndroom waar vroege Xbox 360-games soms last van hadden. Doordat het allemaal zo klein is, zie je ook niet hoeveel schade je bij je vijand aanricht en wanneer ze aanvallen. Het is dus vrijwel onmogelijk om een aanval te ontwijken of te blokkeren. Ik weet niet waar Konami mee bezig is, maar dit is gewoon kapotte gameplay. Het voelt ook totaal niet als traditionele Castlevania-gameplay. Ik begreep van games als Castlevania, dat je nooit de basisgameplay moet veranderen.
Uiteindelijk na 8(!) keer doodgaan kwam ik bij de eindbaas van het level om hem een lesje te leren, maar ook hij maakte me af, omdat ik simpelweg niet zag wat ik deed. Ik ben totaal geen slechte gamer, maar Castlevania: Harmony of Despair is gewoon een slechte game.
Castlevania: Harmony of Despair probeert vernieuwend te zijn met een nieuw camerapunt. Hierin faalt de game onherroepelijk. Je ziet niet meer waar je staat, wat je doet en wat je vijand doet. Volgens mij moet Konami zich even realiseren dat niet iedereen geniet van een veel te grote televisie. De co-op is een vette toevoeging, maar niet iets waar de game op kan leunen. Castlevania: Harmony of Despair is voor de echte fan. Die echte fan moet zich dan wel afvragen of hij zijn ouderwetse gameplay kan missen.
Wat ooit begon met een liefde voor Donkey Kong Country: Diddy Kong’s Quest liep uit tot het managen van zijn eigen gamesite. Vandaag de dag waagt Alex zich echter voornamelijk aan “hier krijg ik echt een God-complex van”-games. Onze regelneef - ook wel Captain Plannert genoemd - heeft altijd wel zijn mening klaarliggen, zeker als het gaat om zijn grote passie; gaming.
In dit artikel
Je moet eerst inloggen om deze game aan je favorieten toe te voegen.
Ontwikkelaar:
Konami
Uitgever:
Konami
Release:
4 augustus 2010
Reviewscore:
Platforms:
