Review: Cult of the Lamb - Indoctrinatie op zijn best Pc

Welkom, volgeling. Vandaag geef ik wederom een speech. Ga maar lekker zitten en let goed op. Een elfde gebod komt namelijk op ons pad. Deze luidt als volgt: "Gij zult niet twijfelen en onmiddellijk Cult of the Lamb in huis halen. Ongeacht welk platform, plezier zult gij ermee beleven en nomineren voor beste indiegame dat zult gij doen". Tja, ik verzin het ook niet. Cult of the Lamb heeft mij gehersenspoeld en nu ben ik op kruistocht. Vandaag vertel ik je wat deze game ontzettend vermakelijk maakt en memorabel voor zover je hersenen dat nog toestaan. Ik vertel je echter ook, hoe rebels van mij, waar deze indiegame nog op moet letten, om zo hemel op aarde te creëren. Amen, let's go!

lam victi vicimus

Ik had het al benoemd in mijn preview van Cult of the Lamb, maar laat ik voor het gemak mezelf nog een keer herhalen. Je speelt als het laatste lammetje op aarde. Je staat op het punt om geslacht te worden, om zo een eeuwenoude profetie te voorkomen. Dit werkt echter averechts, omdat je na je 'dood' per direct wordt geteleporteerd naar je nieuwe heer en meester. In zijn naam begin je een cult, maar wat kan een cult niet dulden? Juist, verschillende meningen, dus we gaan per direct op kruistocht.

Het eerste wat opvalt aan Cult of the Lamb zijn de visuals. Devolver Digital heeft een portfolio aan bijzonder ogende indiegames, maar Cult of the Lamb pakt hier de koppositie. Het ziet eruit als een mix van Paper Mario, je favoriete peutercartoon en de games van Edmund McMillen. Het is oogstrelend, de manier hoe clean alles eruit ziet, zorgt voor een zeer aangenaam beeld. Daarnaast is de game gevuld met de meest schattige designs. Ogen zo groot als meloenen, waar menig anime-protagonist nog jaloers op is. Wat doet Massive Monster vervolgens? Ze doen de schattige bosbewonertjes echt de meest lugubere shit aan en gooien de omgevingen vol met dood en verderf. Je krijgt er bijna Happy Tree Friends vibes van. Qua design zit het helemaal snor met Cult of the Lamb. Gooi er ook nog eens catchy soundtrack tegenaan en dan heb je een kerk die swingt van top tot teen.

Mijn geforceerde boodschap der vrede

Goed, voordat je een cult kunt starten, moet je natuurlijk nieuwe stervelingen werven. Helaas zijn er een aantal andere cults die het lef hebben te bestaan, dus die moeten worden vernietigd. Met twee vliegen in één klap ga je aan de slag. Op je kruistochten verzamel je niet alleen bruikbare middelen en volgers, maar ga je ook je oorlog voeren tegen de andere cults. Je gaat door verschillende levels heen. Dit is waar het roguelike-onderdeel van de game komt kijken. Elk potje is anders, omdat je met andere wapens en vaardigheden start. De lay-outs zijn ook verschillend, net zoals de vijandelijke linies.

Spelers die The Binding of Isaac gespeeld hebben, gaan het een en het ander herkennen hier. Zo kun je verschillende kamers binnenlopen, waarin geen combat plaatsvindt, maar juist ruimte is voor upgrades. Middels tarotkaarten maak je jezelf sterker voor de specifieke run. Je kunt voor kaarten kiezen die ervoor zorgen dat jij meer schade uitdeelt, of pak je liever een extra hartje erbij? Ontzettend veel NPC's zijn te vinden, die allemaal weer wat anders te bieden hebben. Van mini-games tot sidequests, deze figuren komen soms verrassend uit de hoek. Dankzij upgrades aan het thuisfront kun je ook nieuwe wapens, vaardigheden en zelfs demonenmaatjes vrijspelen. Ja, combat in Cult of the Lamb werkt prima. De controls voelen goed aan en reageren correct op je inputs. Chaotische kamers zijn zeker onderdeel van de gameplay-loop, maar de vijanden laten altijd duidelijk merken dat ze je gaan aanvallen.

Stardew Lammey

Er is geen plaats als thuis en dit is ook zeker waar in Cult of the Lamb. Je wilt natuurlijk ergens rustig chillen, nadat je de lokale bevolking afgeslacht/geïndoctrineerd hebt. Als je denkt dat je lekker mag gaan lanterfanten, dan heb je het goed mis. De meeste roguelike-games hebben tegenwoordig een sterk onderdeel tussen de runs door. Zo kun je bijvoorbeeld in Hades geweldige progressie boeken en een heerlijk verhaal volgen. In Cult of the Lamb krijg je te maken met alle ins en outs van het organiseren van je eigen cult. Hoe bouw je het op? Hoe onderhoud je het? Fijn dat je het vraagt.

We beginnen bij het begin. Je eerste volgers zijn hier en willen graag in leven blijven. Dus het verbouwen van gewassen en het bouwen van slaapbunkers is aangeraden. Je volgers zijn de draaiende motor van je organisatie. Hen kun je aan het werk zetten, om zo meer hout, steen en andere middelen te verzamelen. Allemaal noodzakelijk om progressie te boeken en steeds comfortabeler te leven. Het management van je volgers is cruciaal, maar het gaat verder dan dat. Al snel kun je je eigen geboden in het leven roepen en speeches geven. Speeches zijn er om ervoor te zorgen dat je volgers hun geloof blijven behouden. Wanneer ze daar moeite mee hebben, dan moet je ze weer opnieuw in de liefdevolle armen van je cult sluiten. Of je draait ze de nek om, het is maar net waar je zin in hebt.

Ja, de keuze of jij een liefdevolle cult wilt beginnen is aan jou. Je kunt een absolute psycho bende ervan maken, waarbij cultleden juichen wanneer je hun broeders en zusters laat verslinden door duistere goden. Je kan echter ook lief zijn voor je leden. Je weet wel, met ze trouwen en zorgen dat ze een gelukkig en vredevol bestaan leiden. Het is top hoeveel keuze je krijgt in het eigen maken van je cult. Naast de waslijst aan gebouwen, kun je ook je volgers aanpassen. Hun naam, dierlijke vorm en kleur zijn allemaal aan te passen. Hierdoor kun je je echt verbonden gaan voelen met jouw cult en de leden daarin. Wat tragisch is het ook, wanneer één van je oudste leden het loodje legt. Ik ga absoluut niet mijn krachten misbruiken om diegene terug te brengen van de dood via mijn vaardigheden als een necromancer.

Lamlendige concurrentie

Zo, nu zijn we aardig op weg om een succesvolle cult te starten. De volgers zijn tevreden, de boerderijtjes staan en de vijanden worden met de grond gelijk gemaakt. Baudet had gelijk, dit is ontzettend makkelijk. Goed, voordat deze review een politiek zooitje wordt, moet ik wat bekennen. Ja, ik heb de dichtstbijzijnde biechtstoel opgezocht en heb mijn luie reet er even goed in geparkeerd. Cult of the Lamb is niet perfect en dit komt voornamelijk doordat de mengelmoes niet foutloos in elkaar steekt. Cult of the Lamb kent hetzelfde dilemma als Two-Face, de twee kanten vechten om dominantie. Dit komt voornamelijk, omdat je vaak niet twee dingen tegelijk kan doen. Je kan niet voor je cult zorgen en op kruistocht gaan en vice versa. Dus wanneer ik lekker op pad ben en ik probeer te genieten van de actie/roguelike kant van de game, word ik gebombardeerd met berichten. We hebben honger, de wc zit vol en twee bejaarden zijn de pijp uit en liggen te rotten. Dit geeft mij nou niet bepaald een comfortabel gevoel terwijl ik afwezig ben.

Ik ben benieuwd hoe Cult of the Lamb gaat bevallen bij degenen die fan zijn van één van de twee genres en niet per se interesse hebben in de andere kant van de game. Dit komt omdat Cult of the Lamb ontzettend tof is als pakketje, maar niet bepaald uitblinkt in de genres wanneer je ze apart erbij pakt. Je cultboerderijtje is niet zo tof als de boerderijen die je kan bouwen in Stardew Valley. De roguelike actie is prima, maar kan niet de variatie aanbieden die The Binding of Isaac in elke run heeft zitten. Cult of the Lamb is uitstekend wanneer alle elementen samen komen, maar heb je alleen interesse in één bepaald onderdeel van de game? Dan weet ik niet zeker of je optimaal kan genieten van deze titel.