FANTASIAN Neo Dimension review - Een geweldige ode aan FF6

De nieuwe JRPG van Mistwalker, FANTASIAN Neo Dimension, is vorige week uitgekomen. Mistwalker is in 2004 opgericht door Hironobu Sakaguchi die in het verleden de iconische Final Fantasy serie heeft gecreëerd. Na de tegenvallende resultaten van de film Final Fantasy: The Spirits Within verliet hij Square om zijn eigen game studio te beginnen. Mistwalker ontwikkelde Blue Dragon (2006) en Lost Odyssey (2007) voor de Xbox 360 en na het ontwikkelen van The Last Story (2011) voor de Wii zijn ze zich volledig gaan richten op de mobiele markt. Na het succes van Terra Battle (2014) begon Sakaguchi met zijn team Final Fantasy VI opnieuw te spelen. Zo ontdekte hij een passie voor games met een narratief waar herkenbare emotionele verbintenissen een grote rol spelen. Zodoende begon hij met zijn team aan de ontwikkeling van FANTASIAN die in 2021 op de Apple devices uitkwam. Mistwalkers eerste games waren apart en leuk om te spelen en als grote fan van Final Fantasy VI ben ik zeker benieuwd naar de console versie van Mistwalkers nieuwe JRPG. Of de game aan de hoge verwachtingen kan voldoen, kun je lezen in de review van FANTASIAN Neo Dimension.

Het multidimensionale avontuur

In FANTASIAN Neo Dimension volg je Leo, een dief die aan geheugenverlies lijdt. Het is een vaak voorkomend verschijnsel in een JRPG, maar toch weet het wederom de interesse te wekken. Leo wordt wakker in een andere dimensie, The Machine Realm, maar weet niet hoe hij er gekomen is. Tijdens zijn tocht naar The Human Realm en andere dimensies ontmoet hij onder andere een jonge dame met een sterke affiniteit voor magie, een verliefde prinses, een stoere kapitein en een jonge uitvinder. De personages zijn erg sympathiek en hun avonturen worden jouw avonturen door de goede vertelling en de serieuzere momenten. Toch zorgen ze ook voor de nodige humor door de onderlinge reacties zoals de jonge generatie die afgeeft op de oude of een per ongeluk vergeten date met een prinses die dit zeker niet op prijs stelt. Hierdoor begint Leo langzaam te ontdekken wie hij is en herinnert hij zich dat zijn vader een onbekend artifact aan het onderzoeken was. Daarnaast wordt The Human Realm bedreigt door een machinale infectie die de wereld langzaam overwoekert. Al snel ontdekt Leo dat Vam the Malevolent hiervoor verantwoordelijk lijkt te zijn en dat hij bepaalde artifacts voor zijn grote plan zoekt. Leo en zijn vrienden reizen door verschillende dimensies om dit tegen te gaan en raken betroken bij een conflict tussen order en chaos.

FANTASIAN Neo Dimension heeft een bijzondere eigen look. De multidimensionale omgevingen die je kunt verkennen worden vormgegeven door honderdvijftig met de handgemaakte diorama’s. De game is niet alleen een genot voor je ogen, maar ook voor je oren want de componist Nobuo Uematsu zorgt wederom voor een prettige soundtrack die het avontuur prachtig begeleidt. Dat is hem ook wel toevertrouwd na al zijn ervaring met Square Enix en Mistwalker. In de diorama’s zitten de camerapunten op vaste plaatsen en daarom is het handig om alle hoekjes op te zoeken, want op het moment dat de camera van perspectief verandert, zie je pas of je je weg kunt vervolgen en of er misschien een kistje ligt. Dit zorgt helaas ook voor problemen, want door het veranderende perspectief heb je de neiging om te corrigeren. Hierdoor moet je soms naar beneden drukken om omhoog te gaan en vice versa. Het kan dus voorkomen dat het personage weer terug naar het vorige scherm loopt en in een soort loop tussen twee schermen terechtkomt. Hierdoor krijg je soms even het gevoel of je weer met Tank Control a la Resident Evil speelt en dat is soms zeer irritant, maar het went (uiteindelijk).

Het verkennen van de verschillende diorama’s is niet alleen vanwege de voorgenoemde redenen leuk om te doen, maar is ook belonend door de verschillende kistjes met materialen, items, wapens en uitrusting die je tegenkomt. De meeste kistjes kun je meteen openen, maar sommige vereisen een speciale sleutel. Deze speciale sleutels komen in verschillende soorten en kun je verdienen door side quests te doen of door het verslaan van speciale vijanden die de sleutels dragen (en vluchten als je niet snel genoeg bent). De side quests zijn de moeite waard vanwege de items en experience die je kunt verdienen, maar geven ook meer inzicht in de wereld en de leuke en soms tragische verhalen van haar bewoners. Tijdens het verloop van het verhaal krijgt Leo toegang tot een Warp Device waardoor hij eerder bezochte plaatsen opnieuw kan bezoeken en niet alles opnieuw hoeft te lopen. Daarnaast kun je met de Move feature verschillende punten op de map selecteren waardoor Leo automatisch naar dat punt loopt. Deze versie geeft toegang tot Engelse en Japanse voiceovers, een nieuwe moeilijkheidsgraad Normal (origineel had alleen Hard) en 4K support voor next gen consoles. De toevoeging van Normal is een welkome, want zelfs op dit niveau is de game uitdagend. Het enige probleem dat ik naast de besturing heb ondervonden, is dat de game enkele keren in een laadscherm bleef hangen en ik deze opnieuw moest opstarten. Hoewel dit storend is, is het door de auto-save geen probleem geworden.

Turn-based met een twist

Het verkennen van de wereld is prettige ervaring, maar dit word je niet gemakkelijk gemaakt door de vele vijanden. Tijdens het lopen word je regelmatig onderbroken door de Random Encounters. Hierdoor moet je het tegen een groep vijanden opnemen in traditionele turn-based battles, maar met een twist. Elk personage heeft zijn of haar eigen unieke magic of skills die in sommige gevechten net het verschil kunnen maken. Zo komt elke vaardigheid met zijn eigen Trajectory zoals rechte lijnen, gebogen lijnen en area attacks waardoor je verschillende vijanden op een rij of in een omgeving tegelijk kunt raken. Dit geeft ook strategische voordelen, want zo kun je een vijand raken die achter zijn (tank)maatje schuilt. Ook kun je door de Turn Order van de vijanden te checken goed bepalen wie het eerste uitgeschakeld moet worden om zo de overhand te behouden. Als je eenmaal meerdere personages in je team hebt, kun je tijdens de gevechten zonder je beurt te verliezen van personage wisselen. Zo kun je de juiste persoon met de juiste vaardigheden tegen de vijand inzetten.

Daarnaast is het Dimengeon systeem toegevoegd waardoor je tijdelijk geen last hebt van de Random Encounters en deze kunt overslaan. Een Random Encounter produceert een aantal vijanden die in de Dimengeon worden opgeslagen. Je kunt deze vijanden altijd bevechten, maar als de Dimengeon vol zit, moet je ze allemaal achter elkaar verslaan. Dit betekent dat er soms wel tien of meer vijanden tegelijk in het veld aanwezig zijn en deze worden aangevuld tot de Dimengeon leeg is. Hier kun je dus volop gebruikmaken van de Trajectories om de vijanden zo effectief mogelijk uit te schakelen. Gelukkig verschijnen er soms Dimengeon Gimmicks die je kunt aanvallen voor verschillende bonussen zoals extra attack power voor één of alle teamgenoten, een extra beurt of word je genezen van status effects. De Dimengeon is ook strategisch te gebruiken, want je kunt deze aan en uitzetten. Als Leo alleen is, is het niet verstandig om het tegen dertig vijanden op te nemen. Je kunt dit beter uitstellen, totdat je een volledig team hebt of bij een save point bent. Als je eenmaal de Outskirts of the Vibra Royal Capital hebt bereikt, kun je de Dimengeon Machine resetten voor een bepaald bedrag. Ik heb hier nog geen gebruik van gemaakt, want deze gevechten zijn een goede bron voor items en experience. En het is gewoon erg leuk om te doen.

Het tweede gedeelte is enigszins anders

De game is destijds in twee delen uitgebracht en dat merk je ook in een aantal opzichten. Het eerste gedeelte is erg lineair en ondanks een paar side quests gericht op het verhaal, maar in het tweede gedeelte krijg je de ruimte om de wereld met je schip te verkennen en is het zelfs aan te raden om side quests te doen, zodat je sterk genoeg bent voor wat er komen gaat. In de eerste helft van de game krijg je bij het behalen van een nieuw level verbeterde stats en soms een nieuwe skill toegewezen, maar in de tweede helft van de game krijg je toegang tot een Growth Map (soort Sphere Grid) waar je met de verdiende SP zelf kunt bepalen wat je upgradet. Op dat moment kun je ook een finishing move vrijspelen en activeren door het uitdelen en ontvangen van klappen (Limit Break). Soms moet je een quest doen of heb je een item nodig om een bepaalde skill vrij te spelen. Ook kun je altijd de gebruikte Skill Points resetten, zodat je verschillende andere paden op de Growth Map kunt verkennen. Daarnaast kun je in het tweede gedeelte ook je wapens en uitrusting upgraden waardoor ze net het verschil tijdens een gevecht kunnen maken.

In het eerste gedeelte zijn de eindbazen pittig, maar te doen. In het tweede gedeelte worden de eindbazen opeens een stuk moeilijker en vereisen ze echt een strategie. Zo heeft een vliegende slang een bepantserde bovenkant en kun je pas schade doen als je zijn buik aanvalt. Dat is op zich eenvoudig, maar dat was niet zijn enige truc. Hij blijft aanvallen dus je moet gebruikmaken van buffs en debuffs of de juiste uitrusting en accessoires dragen die je toevallig net immuun maken voor een status effect. Zelfs na het vinden van een zwak punt is het geen garantie dat je zal winnen, want soms hebben ze nog een aantal verrassingen in petto, maar dan heb je in ieder geval een kans. Ondanks de verschillende krachttermen die een aantal bazen bij me teweeg brachten was de overwinning na alle moeite alleen maar glorieuzer. Het gaf weer dat oude gevoel van dit wordt mijn laatste aanval en als dat hem niet wordt, is het game over en tijd voor een nieuwe poging. Heerlijk. Als je nog niet genoeg uitgedaagd bent, kun je de game natuurlijk ook op Hard proberen, maar dat is voor de echte die-hards. Gelukkig is er een New Game plus optie aanwezig waardoor je de game opnieuw kunt beginnen met behoud van levels en items. Daarnaast krijg je ook toegang een optioneel gebied, The Void Realm, met drie verschillende niveaus (Outer, Middle en Inner). Om New Game plus te beginnen en The Void Realm te bereiken hoef je de game niet uit te spelen, maar moet je een bepaalde side quest die steeds moeilijker wordt acht keer behalen. Maar dat moet je zelf maar gaan ontdekken in deze uitdagende maar geweldige JRPG.