Review: In Sound Mind - word ik zelf soms gek? Pc

Een tijd terug ging ik al aan de slag met de demo van In Sound Mind, die ons heel duidelijk liet zien waarom het onbeleefd – en zelfs gevaarlijk – is om iemand aan te staren. Nu kon ik eindelijk verder gaan met de volledige game om het ingewikkelde verhaal achter alle symbolische opmerkingen en briefjes te achterhalen. Hoe me dat bevallen is, lees je in deze preview van In Sound Mind.

Een psycholoog met een geweten

Het verhaal van In Sound Mind volgt psycholoog Desmond Waters, die zelf ook niet meer helemaal honderd procent lijkt te zijn. In de demo zagen we al dat Desmond wakker wordt in een vreemd gebouw in een verlaten stad die deels onder water lijkt te staan. Hij krijgt ook regelmatig vreemde telefoontjes van een man die niet zo’n fan van hem lijkt te zijn en die zo te horen wel iets minder mag roken. De patiënten van Desmond zijn op vreemde manieren gestorven en hij heeft het vage vermoeden dat dit iets te maken heeft met de onheilspellende plek waar hij is beland. Dus begint hij met het onderzoeken van de doodsoorzaken van zijn patiënten.

Zijn onderzoek brengt hem naar nog vreemdere plekken dan het appartementengebouw waar het verhaal begint, zoals een spookachtige supermarkt die vol staat met enge spiegels en een soort verlaten eiland dat toch minder verlaten blijkt te zijn dan je zou willen. Desmond gaat letterlijk en figuurlijk door het vuur om erachter te komen hoe zijn patiënten en hun sterfgevallen met elkaar verbonden zijn en wat hen tot hun dodelijke daden heeft gedreven. De game maakt hiervoor goed gebruik van verhaalopbouw en oplopende spanning, met hier en daar een onverwachte jumpscare of een gek monster dat je moet bevechten of ontlopen.

We are all mad here

In Sound Mind maakt goed gebruik van muziek en geluidseffecten om iedere locatie die je betreedt precies de sfeer te geven die hij nodig heeft. Iedere patiënt heeft een heel eigen verhaal en dus ook een heel eigen locatie en sfeer. De game laat de speler zich inleven in de verschillende psychische stoornissen die behandeld worden, tot op een bepaald punt waarop jij je begint af te vragen of je zelf niet aan de stoornis lijdt. Het is een echte mindgame die redelijk doorzichtig is na een tijdje, maar toch even goed blijft werken. Je weet wat de game van je wilt, maar lijkt er niet voor te kunnen kiezen om er niet aan mee te doen.

Naast een onheilspellende en angstaanjagende sfeer maakt de game stiekem ook veel gebruik van humor. Dat klinkt misschien als een erg aparte combinatie, maar in dit geval vind ik dat het echt goed wordt toegepast. Het zorgt er namelijk voor dat je als speler ook meer op zoek gaat naar subtiele hints en woordgrappen die misschien toch een aanwijzing zouden kunnen zijn. Er is ook gewoon enorm veel te zien en te ontdekken op iedere locatie waar je terechtkomt, waarvan je waarschijnlijk de helft zou missen als de game je niet zou aanmoedigen om meer op onderzoek uit te gaan.

IJzersterke storytelling

De besturing in de game is simpel en werkt soepel, waar ik erg blij mee ben. Als dit niet zo zou zijn, zou het namelijk de storytelling van de game af en toe in de weg kunnen zitten. Dat zou erg zonde zijn, want de storytelling is juist ijzersterk. De game heeft een goede tussenweg gevonden tussen het effectief vertellen van een verhaal en het aanbieden van interessante en vermakelijke gameplay. Het enige echte minpunt dat ik in de demo kon noemen, was dat er weinig afwisseling was in de omgeving waar je rondloopt, maar dat is in de volledige game zeker niet meer het geval. Hoe dichter Desmond zelf bij de waanzin komt, hoe meer alles om je heen begint te veranderen.

Visueel ziet de game er prima uit, het ziet er allemaal niet levensecht uit, maar dat zou ook niet bij de game passen. De surrealistische wereld waarin de speler zich bevindt, is perfect neergezet. Dit geldt voor het visuele gedeelte, maar zoals ik al eerder aankaartte, is de muziek in de game ook echt steengoed. Er komt redelijk veel dialoog voor in de game en hier is goed rekening mee gehouden, want ook de stemacteurs zijn top en passen precies bij de personages die ze vertolken. Het enige dat ik persoonlijk als minpunt heb ervaren in de game is het feit dat je per ongeluk objectives over kunt slaan die het vervolg van de game wat moeilijker voor je maken. Dit is vaak nog wel te redden dankzij de ‘load last checkpoint’-optie, maar handig is anders.