Review: Kick & Fennick Nintendo Wii U

Een Wii U-game uit de platformer-wereld zónder Mario? Ja, ze bestaan gelukkig nog! Kick & Fennick, een indie-game ontwikkelt door het Nederlandse Jaywalkers Interactive, is nu ook verkrijgbaar voor de Wii U. De ontwikkelaars vonden dat het tijd werd voor een uitbreiding, aangezien de game eerst alleen te spelen was op de PlayStation Vita. Door het op meerdere platforms uit te brengen, bereik je uiteraard veel meer mensen, maar ik heb er meestal wat bedenkingen bij. Vaak worden games niet volledig aangepast aan het nieuwe platform. Dit resulteert in minder goede graphics en minder mogelijkheden. Ondanks dit vooroordeel had ik toch nog aardig hoge verwachtingen van deze 'platformer'. Of deze verwachtingen waar worden gemaakt is nog maar de vraag.

Het verhaal van Kick & Fennick

Eerlijk gezegd was het voor mij niet meteen duidelijk wat precies de bedoeling van de game is. Het jongetje, genaamd Kick, wordt wakker en bevindt zich in een futuristische wereld. Hij loopt wat heen en weer, vindt een geweer, valt zich een paar keer bijna te barsten en komt uiteindelijk een vliegend robotje, genaamd Fennick, tegen. Kick schrikt van de 'staart' van Fennick: hij heeft zich bezeerd en nu is zijn gloeilampje kapot. Ze beginnen vrijwel meteen aan hun grote avontuur, maar wat precies de aanleiding is, bleef voor mij lang onduidelijk. Het verhaal wordt door middel van korte tussenfilmpjes langzaamaan uitgelegd aan de speler, dus na een paar levels was het voor mij gelukkig ook duidelijk; Kick gaat voor zijn maatje Fennick op zoek naar een nieuwe energiebron, wat vooral lijkt op een gloeilamp.

De levels die volgen, bouwen langzaam op naar een eindgevecht. Na elk hoofdstuk kom je tegenover een echte baas te staan die in dit geval erg lijkt op een robotachtige hond. Deze laatste levels vereisen verschillende skills die je in de voorafgaande levels hebt vergaard. Je blijft je dus steeds verder ontwikkelen, tot aan de laatste levels aan toe. Ondanks dat het verhaal aan het begin nogal warrig overkomt, wordt het richting het einde steeds beter en leuker. Aan het einde wilde ik gewoon weten hoe het zou aflopen met Kick en zijn zoektocht naar een nieuw gloeilampje.

Geduld is een vereiste

De eerste paar levels zijn, vanzelfsprekend, vooral gefocused op het onder de knie krijgen van het spel. Beetje bij beetje komen er nieuwe obstakels bij, zoals: gevaarlijke lasers, trampolines en schietende robots. Dit maakt het spel steeds wat meer complex en vereist steeds meer concentratie om de levels goed door te komen. Vooral tegen het einde wordt het lastig om de levels in én keer te halen. Dit zorgt voor aardig wat (gezonde) frustratie.

Ondanks de uitgebreide collectie hindernissen gaat het spel snel vervelen, mede omdat je eigenlijk steeds hetzelfde moet doen zonder een duidelijk doel. Je moet zoveel mogelijk muntjes verzamelen om je gezondheid op peil te houden, maar verder kan er niets mee gekocht worden. Ook is het mogelijk om je outfit te wijzigen, maar dit heeft (volgens mij) geen invloed op de prestaties. Tevens begon ik mij al snel te ergeren aan het feit dat Kick alleen maar kan springen met behulp van zijn lasergun. Dit is natuurlijk een groot onderdeel van het totaalplaatje, maar mijn geduld is soms aardig op de proef gesteld. Het is bovendien op momenten erg lastig om de diepte van een sprong goed in te schatten doordat de camera een eigen wil heeft. Deze eigen wil komt vooral duidelijk uit de verf wanneer een sprong mislukt. Als je mis springt, schiet de camera naar een andere hoek waardoor je vervolgens nog een keer de mist in gaat.

Roerende wereld

Ondanks de 'doelloze' verhaallijn is de game erg mooi gemaakt. Dankzij de vele kleurrijke laserstralen, aanvallende robots en uitgestrekte levels ga je je afvragen of er nog meer achter zit dan alleen maar springen van richel naar richel. Het getuigt van veel fantasie, creativiteit en, voornamelijk, passie. Het is allemaal erg aandoenlijk wanneer Kick een 'kick' krijgt van zijn eigen shotgun, en vervolgens vliegend door de lucht naar - hopelijk - vaste grond schiet.

Toch blijf je zien dat Kick & Fennick eigenlijk een handheld-game is, maar dit weerhoudt mij er niet van om te zeggen dat de game erg mooi is gefabriceerd. De graphics hebben zelfs iets vertederends. Het hoeft allemaal niet in de hoogste kwaliteit geleverd te worden - zolang de verhaallijn maar aantrekkelijk wordt gepresenteerd.