Review: Mario Kart 8 Deluxe Nintendo Switch

Mario Kart 8 Deluxe voor de Nintendo Switch is de definitieve versie van het drie jaar oude Wii U-deel. Nintendo tapt met deze Deluxe-editie dus grotendeels uit hetzelfde vaatje, maar slaagt er toch met vlag en wimpel in om met enkele subtiele aanpassingen de beste Mario Kart-game nog net dat tikkeltje beter te maken.

't Is een port

Vier welverdiende sterren en dus een essentiële aankoop voor de Wii U-bezitter, dat was het Gameliner-verdict voor Mario Kart 8. In de basis is het krak dezelfde vier sterrengame die ik de voorbije dagen intensief heb gespeeld op de Nintendo Switch. De toevoeging van alle downloadbare content, een Battle-modus die in ere wordt hersteld (en waarmee overigens 'n van de belangrijkste minpunten van de Wii U wordt weggeveegd), een handvol nieuwe of terugkerende personages (zoals de Inklings uit Splatoon, Dry Bones of Bowser Jr.), de extra pittige 200cc-moeilijkheidsgraad en de mogelijkheid om twee power-ups bij je te dragen, moet de subtitel 'Deluxe' rechtvaardigen. Met 48 racecircuits, 8 gevechtsarena's en 42 speelbare personages om uit te kiezen, is Mario Kart Deluxe sowieso de meest uitgebreide Mario Kart tot op heden.

Racen met de gekende kleurige personages uit de rijke Mario/Nintendo-geschiedenis terwijl bananenschillen, groene en blauwe (damn you!) schilden en andere power-ups je om de oren vliegen: de jolige gameplay van Mario Kart is in essentie altijd hetzelfde gebleven, al worden er per deel telkens kleine toevoegingen gedaan. Voor de achtste Mario Kart kwam Nintendo op de proppen met antizwaartekrachtzones. Elke track bevat her en der een blauwe lijn op de weg die de antizwaartekrachtoptie in je kart, motorfiets of quad triggert. Op de alternatieve baanstukken waarop Newtons wetten niet van toepassing zijn, kan je bijvoorbeeld een muurtje zijlings oprijden of zelfs ondersteboven racen. Samen met de stukjes waarin je kortstondig onder water racet of met behulp van een hangglider het luchtruim opzoekt, maakte van Mario Kart 8 veruit de gekste, spannendste en meest gevarieerde game uit de reeks die al sinds gamersheugenis meegaat.

Bevat toch enkele nieuwigheden

Wie Mario Kart 8 al op de Wii U speelde, weet eigenlijk perfect wat-ie kan verwachten van deze Switch-heruitgave. Toch is er nog ruimte voor enkele nieuwigheden. Dat je à  la Mario Kart Double Dash nu twee power-ups bij je kunt hebben, lijkt slechts een kleine tweak, maar het voegt wel een minimaal extra laagje tactiek toe. Manueel wisselen tussen beide items is helaas niet mogelijk, maar nu kun je een nuttige power-up wel eventjes bijhouden. Voor ervaren Mario Karters die algauw de gouden trofee hijsen in de traditionele 50, 100 en 150 cc-cups heeft Nintendo dan weer een 200 cc Grand Prix voorzien.

De cpu-bestuurde personages racen daar veel vinniger, ze gunnen je geen strobreed ruimte voor vergissingen en je wordt werkelijk om de haverklap bestookt met de vele beschikbare items. Meer dan eens zal je je belazerd voelen, maar ook dat is de charme van Mario Kart. Ook aan de minder geoefende of zeer jeugdige gamers is gedacht. De zogenaamde Smart Steering-functie, die om een onbegrijpelijke reden standaard staat ingesteld, houdt je te allen tijde op de baan en maakt manoeuvreren langs de moeilijkste bochten een stuk makkelijker.

Battle Modus in ere hersteld

De originele Mario Kart 8 was een fantastische game met eigenlijk maar 'n noemenswaardig minpunt: in de Battle-modus werd gestreden op de reguliere tracks. Een koerswijziging die zowel door onze recensent als de fans niet echt in dank werd afgenomen, want de gevechtsmodus kwam gewoon niet goed uit de verf op die manier. Nintendo heeft goed geluisterd naar de kritiek. De traditionele en speciaal voor deze modus ontworpen arena's zijn terug van weggeweest (vijf compleet nieuwe en drie opgesmukte klassieke maps) en bevat vijf leuke, hectische spelmodi: van de oerklassieker 'Ballongevecht' tot het compleet nieuwe 'Boevenjacht'. Die laatste is een 'cops-and-robbers' variant, waarbij het ene team over de alles vretende 'Piranha Plant' power-up beschikt om binnen de tijdslimiet elke tegenstander te grazen te nemen. Een online modus tot 12 spelers is eveneens voorzien en die doet wat het moet doen "“ connectie maken verloopt gewoon prima en races/battles worden zonder al te veel problemen afgewerkt "“ maar qua functionaliteit loopt Nintendo op dit vlak vooralsnog mijlenver achter de concurrentie aan.

Switch zelf zorgt voor de grootste meerwaarde

Het tussenkopje spreekt eigenlijk al voor zich: de meerwaarde van de Nintendo Switch-port van Mario Kart 8 schuilt in de draagbare mogelijkheden van het apparaat zelf. Ik heb de game in al zijn glorie gespeeld op de televisie. Dan is het een visueel kwalitatieve en extreem indrukwekkende presentatie met 1080p-beeld en een loepzuivere beeldverversing van zestig beelden per seconde. Maar een game zoals Mario Kart leent zich ook uitstekend voor onderweg en zo heb ik de voorbije dagen werkelijk overal een potje gespeeld in de handheldmodus. De beeldkwaliteit is van een minstens even hoog niveau (maximaal 720p) en als je de vergelijking maakt met Mario Kart 7 voor de 3DS is de stap vooruit enorm. Op dezelfde manier heb ik samen met een collega een paar intense split-screen races afgewerkt. Het staandertje van de handheld uitgeklapt en op de bureau gezet, elk een Joy-Con in de handen genomen (waarmee je de game overigens verbazingwekkend goed kunt besturen) en al schaterlachend, schreeuwend ("Dat rotte blauwe schild!") en elkaar af en toe een sneer toewerpend onze races afgewerkt. Dit tafereel is precies wat Nintendo wil bewerkstelligen met de Nintendo Switch en dat lukt wonderwel. Met als eindresultaat een soort puur plezier dat zeldzaam is.