NBA 2K26 review - MVP van de gymzaal

Ruim voor de release kregen wij van 2K, na een aangenaam dev panel, de early access-reviewcode voor NBA 2K26 toegeschoven. Niet verkeerd, want in de wereld van NBA 2K is een voorsprong uiterst waardevol. Toch hebben we er langer over gedaan dan normaal om deze review te schrijven. We hebben namelijk talloze uren in de offline modi gestoken, voordat we online konden ballen. Heeft dat de reviewscore positief beïnvloed? Je leest het in deze NBA 2K26-review voor PlayStation 5.

Vertrouwd, doch verfijnd

NBA 2K behoeft tegenwoordig geen introductie meer. Het is simpelweg dé basketbalgame die je in huis moet halen als je fan bent van de sport. NBA 2K26 doet in de basis niets geks. De franchise staat als een huis en vereist weinig aanpassingen om vermakelijk te blijven. Ja, visueel is de game weer wat vooruitgegaan, en ook qua mechanics zijn er verfijningen. Zo is de ouderwetse shotmeter terug (halleluja!) en zijn er opnieuw meer moves toegevoegd. Dat komt vooral door NBA 2K ProPlay, een technologie die de bewegingen van echte spelers omzet naar in-game animaties.

Toch is het vooral de vernieuwde shotmeter die mij het meest bevalt. Deze is niet alleen stukken beter dan die van vorig jaar, het is zelfs de beste tot nu toe. Waarom? Omdat dat ieniemienie groene streepje nu meeschaalt met de mate van dekking. Sta je vrij? Dan schiet je makkelijker in het groen. Heb je een hand in je gezicht? Dan is de kans nihil dat je het net raakt. Het is een eerlijk systeem, en eerlijk gezegd hoop ik dat dit nog vele jaren blijft. Dat gezegd hebbende, raak je dat groene streepje niet (zelfs al sta je helemaal vrij), dan schiet je vrijwel gegarandeerd mis. Zelfs met een 92 op driepunters. Slightly early of very early bestaan nog, maar zijn in essentie hetzelfde.

Nieuwe koppen, oude gewoontes

Qua modi doet NBA 2K26 niets verrassends. Al jaren zien we dat de online varianten steeds meer aandacht krijgen, en ook dit jaar is dat weer zo. MyNBA en MyGM zijn vrijwel onveranderd, terwijl de nadruk vooral weer lijkt te liggen op MyCareer en MyTeam. Geen verrassing: dat zijn immers de moneymakers binnen de franchise. Overigens hoor je mij niet klagen, MyCareer blijft wat mij betreft namelijk de ster van de show.

Opmerkelijk is het wel, want NBA 2K26 is al geen goedkope game. Toch wordt hij alleen maar duurder als je besluit in microtransacties te investeren. Het draait niet alleen meer om VC (Virtual Currency), maar ook om packs en – wait for it – een season pass. En zoals ik al zei, NBA 2K26 is nou niet bepaald goedkoop. Wil je echter een nieuwe build maken na een lange grind naar laten we zeggen een overall score van 85, dan staat je een taaie klus te wachten. Medeleven toont 2K niet en de grind is dan ook weer tergend lang. Tenminste, als je besluit om “free-to-play” te blijven. Tja, het zal wel werken, denk ik dan maar.

Afijn, gelukkig krijgt het vrouwenbasketbal ook steeds meer liefde. Spelers uit “The W” (inmiddels een volwaardige modus) schitteren nu ook in MyTeam. Ja, we kunnen nu ook digitale kaarten van vrouwelijke spelers verzamelen. En dat is top, want het vergroot de kans op sterspelers, waardoor je sneller een goed team kunt samenstellen.

Van het platteland naar de spotlight

Alle modi zijn leuk, maar toen eenmaal de servers aangingen tijdens de early access, was het natuurlijk vooral MyCareer die gespeeld werd. Zoals altijd krijgen we een verhaallijn voorgeschoteld, en eindelijk is die weer iets beter dan voorgaande jaren. We maken (opnieuw) kennis met MP, een highschooler woonachting op het platteland van Vermont. Hoewel hij overduidelijk talent heeft, komt hij op de plekken waar hij speelt niet aan bod. Zijn weg naar roem verloopt dus niet via college of de G League, maar via social media en het buitenland. En zelfs dan is er geen garantie op een first-round draft. Juist dat maakt het verhaal boeiender dan voorheen.

Toch belanden we dan uiteindelijk in de NBA. In welk dat team dat is, bepaal je vrijwel zelf. En ook dat voelt als een verademing. Een slechte prestatie betekent uiteindelijk niet een plekje op de bank bij het minste team. Je kunt namelijk altijd nog invloed uitoefenen om te komen waar je wil. Tenminste, als je de verleidingen van het echte leven weet te weerstaan dan… Anyway, na dat eerste hoofdstuk begint het echte werk. MP heeft nog steeds zijn doelen, maar het verhaal verdwijnt meer naar de achtergrond. Logischerwijs krijg je dan toegang tot een volledig vernieuwd The City. En ook dat is oprecht een verademing, want het gebied is nu veel compacter, wat de ervaring een stuk soepeler maakt. Ja, je mist hier en daar wat van de onzin uit eerdere edities, maar deze versie is zonder twijfel superieur.

Stuitert de juiste kant op

En dan nog maar even de gameplay, want daar valt genoeg over te zeggen. Het goede nieuws: NBA 2K26 speelt aanzienlijk beter dan zijn voorganger. Spelers bewegen soepeler, en je voelt dat er aandacht aan is besteed. De gameplay voelt gewoon lekker snappy aan. Dankzij meer moves, verbeterde dribble-mechanics en de betere shotmeter is het fijn om een aanval op te zetten. Lang niet alles lukt, maar je hebt nu veel meer het gevoel dat fouten aan jezelf liggen, in plaats van aan de AI.

Of je nu naar de basket trekt, een pull-up jumper schiet of een losse bal uit de lucht weet te plukken, de controle ligt daadwerkelijk bij jou. En daarbij helpen de verbeterde visuals ook, de actie is namelijk kraakhelder. Spelers lijken meer dan ooit op hun echte tegenhangers, wat de presentatie ten goede komt. Nadeel is wel dat je eigen speler - als je niet voldoende tijd steekt in de character creator – er nog steeds vrij matig uitziet. Maar goed, ben je niet zoals ik en neem je wel de tijd, dan kun je echt iets tofs creëren.