Review: Overwatch PlayStation 4

Bedoel ik Overwatch of Battleborn? Consequent haalde ik deze titels door elkaar. Dit gaat niet langer gebeuren, want inmiddels zijn de verschillen glashelder. Dit geldt tevens voor mijn voorkeur. Uiterst voorzichtig stapte ik de wereld van Overwatch in en uren later viel ik er beduusd uit. Met een lege maag en volle blaas, want hier was ik mij al die tijd niet van bewust. Overwatch is, als het jouw soort spel is, uitermate verslavend. Voorlopig ben ik er in ieder geval nog lang niet klaar mee.

MOBA versus online shooter

Even een snelcursus, want in principe is het verschil heel simpel. Battleborn is de shooter met MOBA-elementen. Er is een Campaign Mode waar je alleen of met anderen van kunt genieten. Daarnaast is er de online multiplayer met diverse missies. Elke ronde kies je een karakter en gaandeweg ontgrendel je nieuwe skills. Het loont om meerdere rondes achter elkaar te spelen, want de beloningen worden beter en beter. Dit alles heeft Overwatch niet. In Overwatch concentreer je je op het schieten, en idealiter een beetje samenwerking.

In teams van zes tegen zes ga je in Overwatch de strijd aan. Je kunt tegen de AI vechten of, zoals het hoort, tegen andere spelers. In willekeurige teams voeren jullie diverse en bekende missies uit. Samen claim je een neutrale locatie, verover je de basis van de tegenstander, verdedig je je eigen basis en escorteer je een voertuig. Er zijn 21 karakters om uit te kiezen. Van absurde karakters als Roadhog of de serieuze Soldier: 76, er is voor ieder wat wils. Middenin een ronde kun je wisselen van karakter als het niet bevalt. Het maakt allemaal niet uit, want er is geen progressiesysteem op welk niveau dan ook. Met het zweet op je voorhoofd verzamel je XP waarmee je cosmetische items ontgrendeld. Verder is het aan jou om jouw eigen skill als speler te verbeteren. Hier moet je ook echt de uitdaging van inzien, anders leg je het spel in mum van tijd opzij.

Afwisseling in de vorm van karakters en events

Natuurlijk zijn de karakters leuk en zien de omgevingen er prachtig uit, maar daar gaat het niet om. Het gaat namelijk puur om de gameplay. Door het ontbreken van een progressiesysteem is de gameplay altijd hetzelfde. Alle karakters hebben een vaste set aan skills. Je hebt dan ook nooit een voordeel. Of je nu level én of twintig bent, je bent ten alle tijden gelijk. Dankzij de Kill Cam leer je van je fouten en kun je uiteindelijk in Overwatch domineren. Kijk om je heen, blijf in beweging, houdt rekening met turrets, val vanaf de zijkanten aan en let vooral op je teamgenoten. Je kunt niet als een malloot vooruit rennen, maar moet scherp blijven. Hierdoor kan Overwatch frustreren en op den duur monotoon aanvoelen. Blizzard biedt verder weinig afwisseling.

Uiteraard zijn er verschillende missies en speelvelden. Echter valt dit op den duur in de herhaling. Hollywood heb ik inmiddels al tientallen keren gezien. Af en toe ben ik verrast, maar de verschillende maps ken ik op mijn duimpje. Blizzard probeert je te committeren door Weekly Brawls te organiseren. In totaal zijn er (vooralsnog) veertien Brawls en als ik de regels zie, beloven deze Brawls een uitdaging te worden. Ik kijk er in ieder geval naar uit, maar tussendoor is het aan jou om de uitdaging in Overwatch te vinden. Alle karakters zijn daadwerkelijk uniek en vergen een eigen speelstijl. Het is de moeite waard om de personages te rouleren in plaats van bij jouw favorieten te blijven. Dit is tevens handig als voorbereiding op enkele Weekly Brawls. In sommige Brawls moet je bijvoorbeeld als Soldier: 76 of McCree spelen.

Samenwerken is het sleutelwoord

Ik kan de uitdaging van Overwatch waarderen en kan me weinig irriteren aan enkele gebruiken of het gebrek aan een progressiesysteem. Daarentegen kan ik mij mateloos irriteren aan andere spelers die niet begrijpen dat samenwerken een belangrijk element van Overwatch is. Dankzij tips in het keuzemenu wijst Blizzard je op de samenstelling van jouw team. Het is belangrijk om er voor te zorgen dat er een bepaalde balans in Offense, Defense, Tank en Support is. Je hebt bijvoorbeeld weinig aan drie Tracers. Support is wellicht minder glamoureus, maar wel essentieel. Af en toe in de huid kruipen van de engelachtige Mercy loont. Die XP krijg je toch wel.

Daarnaast is, afhankelijk van de missies, als een malloot direct naar voren rennen en schieten niet altijd handig. Als je een voertuig moet escorteren, dien je er naast te staan. Anders blijft het voertuig op zijn plek. Dit lijkt niet iedereen door te hebben waardoor ik geregeld in mijn eentje langs het voertuig drentel en scherpschutters probeer te ontwijken. Mateloos frustrerend. Gelukkig beland je op deze manier aan het eind van de ronde in het rijtje uitgelichte spelers. Anderen kunnen op je stemmen met extra XP als beloning. Verder verwacht ik dat deze malloten, bij gebrek aan een beter woord, er snel worden uitgefilterd. Ja, het is een shooter, maar samenwerken is belangrijk.