Review: Aka - Eindelijk weer wat feelgood Pc

Het is een tijdje geleden dat ik voor het laatst zo relaxt ben geweest tijdens het spelen van een game, totdat ik Aka in m’n handen kreeg. Tegenwoordig lijkt alles maar om zo snel mogelijk en zo veel mogelijk potjes winnen te gaan en zo veel mogelijk tegenstanders uit te schakelen. Begrijp me niet verkeerd, ik houd best van een competitief potje gamen op z’n tijd. Ik ben echter momenteel op een punt in mijn leven aangekomen dat ik games ook echt ben gaan zien als entertainment en competitief gamen mij simpelweg niet meer de entertainmentwaarde biedt die het vroeger deed. Ik wil me gewoon niet meer zo opgejaagd voelen en ik wil niet meer de stress ervaren van goed moeten presteren of het bijhouden van een ranked score. Ik wil gewoon rustig gaan zitten na een dag hard werken en ontspannen. Laat Aka nou net een game zijn die mij precies dat heeft laten doen.

Chubby panda, chubby panda!

Aka is, zoals ik in de sentimentele intro van deze review al heb vermeld, een game die je echt tot rust laat komen. Het is daarnaast ook een hele schattige en aandoenlijke game. Aka, de hoofdpersoon van de gelijknamige game, is namelijk een veel te schattige chubby rode panda. Er zullen er maar weinig van jullie zijn die dit weten, maar na egels zijn rode panda’s mijn favoriete dieren. Er is gewoon iets super schattigs aan een ginger wasbeer, zeker als het er ook nog eens eentje is met lichtelijk overgewicht. Deze schattigheid wordt alleen nog maar versterkt door de visuele stijl van Aka. De game ziet er namelijk uit alsof je een prentenboek voor kinderen aan het lezen (of is het eerder bekijken?) bent. Het is ontzettend aangenaam om naar te kijken.

Laat je echter door mijn positiviteit over de visuele kenmerken van de game en de gelijknamige protagonist niet van de wijs brengen dat Aka alleen maar leuk en schattig is. Er zit namelijk een duister randje aan al deze schattigheid. Aka heeft namelijk een achtergrondverhaal waar je best weleens wat bij kunt gaan voelen. De schattige rode panda is namelijk één van de weinige (of de enige?) overlevenden van een grote oorlog. Deze oorlog heeft veel levens geëist en alles wijst erop dat Aka er ook een paar heeft genomen. De oorlog is echter nu voorbij en de schattige rode panda besluit om zijn leven om te gooien. Hij wil nu een vredig bestaan leiden en anderen helpen. Hij verhuist hiervoor naar een eiland waar hij al gauw verschillende inwoners kan helpen met allerhande klusjes. Dit geeft een ontzettend goed gevoel, ondanks dat het doen van deze klusjes niet altijd een beloning geeft. Gaandeweg leer je echter wel een enorm kleurrijke cast van personages kennen. Deze personages hebben echter allemaal een bepaald verleden dat met de oorlog te maken heeft, waar Aka dan weer een les uit kan leren. Wijze lessen, die je af en toe wel een beetje een traantje doen wegpinken.

Heel wat feelgood

Als ik Aka zou moeten omschrijven in termen die de meeste mensen wel zouden begrijpen, dan zou ik zeggen dat het een combinatie is tussen Animal Crossing, Stardew Valley en een super dik en donzig deken. Qua gameplay is het ontzettend simpel. Je kunt met je chubby rode panda rondlopen op een eiland. Op dit eiland kun je verschillende andere dieren helpen. Daarnaast kun je ook gewassen verbouwen, voedsel bereiden en voorwerpen in elkaar knutselen. Het is allemaal erg onschuldig en erop gebouwd om je compleet zen te maken. Zo kun je bijvoorbeeld op bepaalde plekken op het eiland even gaan zitten en naar het water of naar de wolken kijken. Dit soort kleine dingetjes in het leven gaan ons vaak ook gewoon voorbij, dus het is leuk om te zien dat een game hier wat extra aandacht aan besteedt.

Naast je standaard farming sim-werkzaamheden, kun je in Aka ook nog een aantal minigames spelen. Zo zit er een heel simpel kaartspel in dat je tegen andere dieren kunt spelen. Ook zitten er andere minigames in, zoals het spelen van een muziekinstrument, of het doen van een knikkerdoolhof. Daarnaast speelt exploratie een enorm grote rol in Aka. Er zijn in totaal vier verchillende eilanden die je kunt bezoeken, plus nog een dorpje. Al deze eilanden zitten bomvol geheimen die je alleen kunt ontdekken als je er ook echt de tijd voor neemt om het hele eiland af te gaan. Je wordt er echter niet op geattendeerd, of in die richting geduwd. Het ontdekken en verkennen gebeurt geheel in je eigen tempo, wanneer jij dat wilt en dat is exact wat een game als deze nodig heeft. Geen gehaast, niets wordt je opgedrongen.

Helaas lang niet perfect

Ik ben in mijn review tot nu toe behoorlijk positief en enthousiast geweest over Aka. Hoewel ik me ontzettend met de game heb weten te vermaken, is helaas niet alles rozengeur en maneschijn op de eilanden. Er zijn namelijk ook een paar dingen die echt wel beter hadden gekund. Zo werkt de besturing namelijk niet altijd even goed mee. Je speelt Aka namelijk in een isometrisch perspectief en daardoor is de besturing soms een beetje lastig. Wanneer je bijvoorbeeld je gewassen aan het verbouwen bent, heb je soms even nodig om je zaadje op de juiste plek te planten, zeker als je een wat groter stuk grond hebt omgeploegd.

Ook zijn er gewoon een aantal quality-of-life-dingetjes die er wat mij betreft wel in hadden mogen zitten. Zo kun je bijvoorbeeld met je linker schouderknop het crafting-menu openen en met je rechter schouderknop je rugzak. Je kunt ze ook allebei tegelijkertijd open hebben staan, maar dan overlappen de menu’s elkaar soms. Ook is het verplaatsen van voorwerpen vanuit bijvoorbeeld je rugzak naar een kast niet heel intuïtief en kun je, wanneer je iets aan het craften bent, er niet voor kiezen om meerdere van hetzelfde voorwerp te maken. Als je dus bijvoorbeeld meerdere stukken touw nodig hebt en je hebt er genoeg materialen voor, moet je wel elke keer opnieuw het crafting-menu openen en het touw selecteren om één voor één meerdere touwen te maken. Voor een game die bedoeld is om mee te ontspannen, is dit wat mij betreft wel een irritatiepuntje.