Review: As Dusk Falls - Kies je eigen avontuur in comic-vorm Pc

Als een fan van games die vaak worden beschreven als interactieve verhalen houd ik al een tijdje As Dusk Falls in de gaten. Ik was namelijk benieuwd naar hoe interactief het verhaal daadwerkelijk ging zijn. Ook zit er een multiplayer-modus in de game waar je samen met vrienden de game kan spelen. Dat heb ik nog nooit zo direct in een game verwerkt gezien dus daar was ik benieuwd naar. Daarom greep ik meteen de kans om deze game uit te proberen, zowel alleen als samen met een paar andere redactieleden.

Als het regent, giet het

Het verhaal van As Dusk Falls sleept je mee in het leven van het gezin van de Walkers waar het ongeluk zich blijft opstapelen. De game is opgedeeld in afleveringen en als je start met de eerste aflevering lijkt alles nog relatief goed te gaan. Je krijgt aan het begin alleen een kleine vooruitwijzing te zien dat alleen verklapt dat er wat traumatisch gaat plaatsvinden. Daarna spring je meteen over naar Vince, het personage met wie je het meeste zal spelen. Hij is aan het spelen met zijn jonge dochter tijdens een pitstop in een road trip naar hun nieuwe woning. Vanaf daar gaat alles bergafwaarts. In de auto merk je dat er wat spanningen zijn in het gezin en met de vader van Vince, die ook mee is. Plots worden ze van de weg gereden door tegenliggers waardoor de auto niet meer wil starten. Daardoor eindigen ze in een motel terwijl de auto wordt gerepareerd. Helaas houdt het ongeluk daar niet op. Het motel wordt de plaats delict van een gijzeling.

Als speler heb je keuzes die het ongeluk kunnen beperken. Je krijgt letterlijk de levens van de personages in je handen. Toch zal het eerst zwaarder worden voor alle gegijzelden voordat ze bevrijd zullen worden. Het verhaal is niet geheel lineair en niet altijd vanuit het perspectief van Vince. Meer complexiteit wordt geïntroduceerd door flashbacks of wanneer je speelt als iemand anders. Je krijgt flashbacks naar het verleden waar de keuzes die je daar maakt invloed hebben op de huidige situatie. Ook weet je al snel dat de sheriff die de gijzeling moet oplossen zelf niet helemaal koosjer is. Al deze subplotlijnen maken het verhaal complexer. Het is daarom een uitdaging om de situatie onder controle te houden. Ongeluk schuilt in een klein hoekje. Ik vind het verhaal spannend en wilde graag verdergaan.

Stijl en interactie

De stijl van As Dusk Falls is een combinatie van 2D en 3D-elementen. De omgeving en voertuigen zijn een gestileerd 3D en alle personages zijn 2D. De personages zien er bijna uit alsof ze foto’s zijn met een comic book-filter erover. Dit heeft de ontwikkelaar voor elkaar gekregen door veel referentiefoto’s te maken van de acteurs. Die zijn strikt gebruikt bij het tekenen van de personages. Hierdoor komen de expressies van de personages goed over. Er is geen animatie bij de personages, behalve af en toe het haar of kleding die wappert. Een scène lijkt dus een beetje op een slideshow of een motion comic met begeleiding van stemacteurs. Voor mij was de stijl even wennen. De beelden zijn statisch en dat vormde voor mij eerst een barrière om helemaal in het verhaal op te gaan. Tegen aflevering twee was ik meer gewend aan de vormgeving en was het verhaal een stuk spannender. Hierdoor stonden de statische beelden me minder in de weg.

In tegenstelling tot andere vergelijkbare games zoals de Telltale-games is de interactie met het verhaal beperkt. De personages zijn niet geanimeerd. Daarom kun je ook niet rondlopen. Keuzes maken en quick time events zijn de enige interacties. In plaats van rondlopen, kun je opties in een kamer aanklikken. Dit heeft niet altijd belangrijke gevolgen, want je moet gewoon klikken tot je de juiste plek hebt. Er zijn wel een paar momenten waar je door tijdsdruk maar een paar acties in een ruimte kan doen. Die momenten zijn meteen veel interessanter. De quick time events zijn eenvoudig en ik kan As Dusk Falls zien werken met een modus die ze helemaal niet bevat. Het centrale game-element is de keuzes die je maakt. Ik zou de game daarom beschrijven al een choose-your-own-adventure-boek in motion comic-vorm.

Acties hebben gevolgen

De keuzes die je maakt, kunnen grote gevolgen hebben, zoals de dood van een personage. Je kunt het niet altijd zien aankomen. Soms komt het door een domino-effect. Dit zorgt voor een leuke uitdaging. Hoe bepaalde keuzes leiden tot verdere gevolgen was voor mij achteraf altijd duidelijk. Het domino-effect is goed te volgen. Na iedere aflevering krijg je ook de boomstructuur van de aflevering te zien en kun je zien hoe keuzes je tot een bepaald punt hebben gebracht in het verhaal. Ook krijg je leuke statistieken over je persoonlijkheid te zien en hoe alle andere spelers de keuzes hebben gemaakt. Als je in de multiplayer-modus hebt gespeeld, dan krijg je ook een vergelijking tussen jou en je medespelers te zien.

De multiplayer is een leuke toevoeging aan de game. Het verandert de game eigenlijk nauwelijks. Alle keuzes veranderen in een poll waar de meerderheid bepaalt. Als er twee keer achter elkaar geen meerderheid ontstaat, dan wordt willekeurig een van de populairste keuzes geselecteerd. Iedere speler heeft een paar overrides die kunnen worden ingezet om ervoor te zorgen dat zijn keuze wordt gekozen. Hiermee kun je alsnog de controle nemen of een beetje plagen. Hier en daar zijn er wel grappige en luchtige momenten waar je een beetje kan plagen. De rest van het verhaal is vrij serieus en leent zich daar minder toe. Een ander aspect van de multiplayer is dat iedere keer de quick time events willekeurig worden toegewezen aan iedere speler. Er is ook een Twitch-modus die vergelijkbaar werkt. Alleen krijg je als speler dan nog alle quick time events. Wel kun je, wanneer nodig, een override inzetten om een keuze over te nemen van de Twitch chat.